Аюп 19

1 Аюп җававән мундақ деди: —

Y Job respondió y dijo:

2 «Силәр қачанғичә җенимни азаплимақчисиләр, Қачанғичә мени сөз билән әзмәкчисиләр?

¿Cuánto tiempo harás mi vida amarga, y me quebrantas con palabras?

3 Силәр мени он қетим харлидиңлар; Маңа увал қилишқа номус қилмайсиләр.

Diez veces me has escarnecido; no te da vergüenza de hacerme mal.

4 Әгәр мениң сәһвәнлигим болса, Мән әнди униң [дәрдини] тартимән.

Y, en verdad, si he estado en error, el efecto de mi error es solo en mí.

5 Әгәр силәр мениңдин үстүнлүк талашмақчи болсаңлар, Йүзүм алдида шәрм-һаяни көрситип мени әйиплимәкчи болсаңлар,

Si se Han engrandecido contra mí, usando mi castigo como un argumento en mi contra,

6 Әнди билип қоюңларки, маңа увал қилған Тәңри екән, У тори билән мени чирмаштуруп тартти;

Asegúrate de que es Dios quien me hizo mal y me tomó en su red.

7 Қара, мән налә-пәряд көтирип «Зораванлиқ!» дәп вақираймән, Бирақ һеч ким аңлимайду; Мән вақираймән, бирақ маңа адаләт кәлмәйду.

En verdad, hago un clamor contra el hombre violento, pero no hay respuesta: grito pidiendo ayuda, pero nadie toma mi causa.

8 У йолумни мени өтүвалмисун дәп чит билән тосуп қойди, Қәдәмлиримгә қараңғулуқ салди.

Mi camino está amurallado por él para que no pueda pasar, ha oscurecido mis caminos.

9 У мәндин шан-шәривимни мәһрум қилди, Бешимдин таҗни тартивалди.

Él ha quitado mi gloria de mí, y ha quitado la corona de mi cabeza.

10 У маңа һәр тәрәптин бузғунчилиқ қиливатиду, мән түгәштим; Үмүтүмни У дәрәқни юлғандәк жулувалди.

Estoy destruido por él por todos lados, y me he ido; Mi esperanza es arrancada como un árbol.

11 Ғәзивини маңа қаритип қозғиди, Мени Өз дүшмәнлиридин һесаплиди.

Su ira arde contra mí, y yo soy para él como uno de sus enemigos.

12 Униң қошунлири сәп түзүп атланди, Пәләмпәйлирини ясап маңа һуҗум қилди, Улар чедиримни қоршавға елип баргаһ тикивалди.

Sus ejércitos se juntan, hacen su camino alto contra mí y levantan sus tiendas alrededor de la mía.

13 У қериндашлиримни мәндин нери қилди, Тонушлиримниң меһрини мәндин үзди.

Él ha alejado a mis hermanos de mí; Han visto mi destino y se han vuelto extraños para mí.

14 Туққанлирим мәндин ятлишип кәтти, Дост-бурадәрлирим мени унутти.

Mis relaciones y mis amigos cercanos me han abandonado, y los que viven en mi casa me sacaron de la cabeza.

15 Өйүмдә турған мусапирлар, һәтта дедәклиримму мени ят адәм дәп һесаплайду; Уларниң нәзиридә мән мусапир болуп қалдим.

Soy extraño para mis sirvientas, y me parece que son de otro país.

16 Мән чакиримни чақирсам, у маңа җавап бәрмәйду; Шуңа мән униңға ағзим билән йелинишим керәк.

Ante mi clamor, mi siervo no me responde y tengo que rogarle.

17 Тиниқимдин аялимниң қусқуси келиду, Ака-укилирим сесиқлиғимдин бизар.

Mi aliento es extraño para mi esposa, y desagradable para la descendencia del cuerpo de mi madre.

18 Һәтта кичик балилар мени кәмситиду; Орнумдин турмақчи болсам, улар мени һақарәтләйду.

Incluso los niños pequeños no me tienen ningún respeto; cuando me levanto me dan la espalda.

19 Мениң сирдаш достлиримниң һәммиси мәндин нәпрәтлиниду, Мән сөйгәнләр мәндин йүз өриди.

Todos los hombres de mi círculo se alejan de mí; y los que me son queridos se vuelven contra mí.

20 Әт-терилирим устиханлиримға чаплишип туриду, Җеним қил үстидә қалди.

Mis huesos están unidos a mi piel, y me he salido con la carne entre los dientes.

21 Аһ, достлирим, маңа ичиңлар ағрисун, ичиңлар ағрисун! Чүнки Тәңриниң қоли маңа келип тәгди.

¡Ten piedad de mí, ten piedad de mí, mis amigos! porque la mano de Dios está sobre mí.

22 Силәр немишкә Тәңридәк маңа зиянкәшлик қилисиләр? Силәр немишкә әтлиримгә шунчә тоймайсиләр!

¿Por qué eres cruel conmigo, como Dios, porque siempre has dicho mal contra mí?

23 Аһ, мениң сөзлирим йезилсиди! Улар бир язмиға пүтүклүк болған болатти!

¡Si tan solo mis palabras pudieran ser grabadas! ¡Si pudieran ponerse por escrito en un libro!

24 Улар төмүр қәләм билән қоғушун ичигә йезилсиди! Әбәдил-әбәт таш үстигә оюп пүтүлгән болатти!

¡Y con una pluma de hierro y plomo córtate para siempre en la roca!

25 Бирақ мән шуни билимәнки, өзүмниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучим һаяттур, У ахирәт күнидә йәр йүзидә туруп туриду!

Pero estoy seguro de que mi redentor está vivo, y que, en el futuro, tomará su lugar en la tierra;

26 Һәм мениң бу терә-әтлирим бузулғандин кейин, Мән йәнила тенимдә туруп Тәңрини көримән!

Después de que los gusanos destruyan mi piel, aun en mi propia carne veré a Dios;

27 Уни өзүмла әйни һалда көримән, Башқа адәмниң әмәс, бәлки өзүмниң көзи билән қараймән; Аһ, қәлбим буниңға шунчә интизардур!

A quien veré de mi lado, y no como a nadie extraño. Mi corazón se rompe con el deseo.

28 Әгәр силәр: «Ишниң йилтизи униңдидур, Уни қандақ қилип қистап қоғливетәләймиз?!» — десәңлар,

Si dicen: ¡Como lo perseguiremos! porque la raíz del pecado está claramente en él.

29 Әнди өзүңлар қиличтин қорққиниңлар түзүк! Чүнки [Худаниң] ғәзиви қилич җазасини елип келиду, Шуниң билән силәр [Худаниң] сотиниң қуруқ гәп әмәслигини билисиләр».

Teme por la espada, porque la espada es el castigo por tales cosas, para que puedas estar seguro de que hay un juez.