< Приповісті 8 >

1 Чи ж мудрість не кличе, і не подає свого голосу розум?
Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?
2 На верхі́в'ях холмі́в, при дорозі та на перехре́стях стоїть он вона!
Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.
3 При брамах, при вході до міста, де вхо́диться в двері, там голосно кличе вона:
Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:
4 „До вас, мужі, я кличу, а мій голос до лю́дських синів:
Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.
5 Зрозумійте но, не́уки, мудрість, зрозумійте ви розум, безглу́зді!
Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.
6 Послухайте, я бо шляхе́тне кажу́, і відкриття́ моїх губ — то просто́та.
Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.
7 Бо правду говорять уста́ мої, а лукавство — гидо́та для губ моїх.
Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.
8 Всі слова́ моїх уст справедливі, нема в них круті́йства й лука́вства.
Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.
9 Усі вони про́сті, хто їх розуміє, і щирі для тих, хто знахо́дить знання́.
Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.
10 Візьміть ви карта́ння моє, а не срі́бло, і знання́, добірні́ше від щирого золота:
Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.
11 ліпша бо мудрість за пе́рли, і не рівняються їй всі клейно́ди!
Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.
12 Я, мудрість, живу разом з розумом, і знахо́джу пізна́ння розва́жне.
Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.
13 Страх Господній — лихе все нена́видіти: я нена́виджу пи́ху та гордість, і дорогу лиху та лукаві уста́!
Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.
14 В мене рада й огля́дність, я розум, і сила у мене.
Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.
15 Мною царю́ють царі, а законода́вці права́ справедливі встано́влюють.
Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.
16 Мною пра́влять владики й вельмо́жні, всі праведні су́дді.
Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.
17 Я кохаю всіх тих, хто кохає мене, хто ж шукає мене — мене зна́йде!
Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.
18 Зо мною багатство та слава, трива́лий маєток та правда:
Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.
19 ліпший плід мій від щирого золота й золота чистого, а прибуток мій ліпший за срі́бло добі́рне!
Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.
20 Путтю праведною я ходжу́, поміж правних стежо́к,
Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;
21 щоб дати багатство в спа́дщину для тих, хто кохає мене, — і я понапо́внюю їхні скарбни́ці!
Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.
22 Господь мене мав на поча́тку Своєї дороги, перше чи́нів Своїх, спервові́ку, —
PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.
23 відвіку була я встано́влена, від поча́тку, від праві́ку землі.
Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;
24 Наро́джена я, як безо́день іще не було́, коли не було ще джере́л, водою обтя́жених.
Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
25 Наро́джена я, поки го́ри поставлені ще не були́, давніше за па́гірки,
Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.
26 коли ще землі не вчинив Він, ні піль, ні початко́вого по́роху все́світу.
Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;
27 Коли приправля́в небеса́ — я була́ там, коли кру́га вставля́в на пове́рхні безо́дні,
Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
28 коли хмари умі́цнював Він нагорі́, як джере́ла безо́дні зміцня́в,
Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;
29 коли клав Він для моря уста́ва його, щоб його берегі́в вода не перехо́дила, коли ставив осно́ви землі, —
Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;
30 то я ма́йстром у Нього була́, і була я весе́лощами день-у-день, радіючи перед обличчям Його кожноча́сно,
Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;
31 радіючи на земнім кру́зі Його, а заба́ва моя — із синами людськими!
Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.
32 Тепер же, послухайте, діти, мене, і блаже́нні, хто буде дороги мої стерегти́!
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.
33 Навча́ння послухайте й мудрими станьте, і не відступайте від нього!
Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.
34 Блаже́нна люди́на, яка мене слухає, щоб пильнувати при две́рях моїх день-у-день, щоб одві́рки мої берегти́!
Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.
35 Хто бо знахо́дить мене, той знахо́дить життя, і оде́ржує милість від Господа.
Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.
36 А хто́ проти мене гріши́ть, ограбо́вує душу свою; всі, хто мене ненави́дить, ті смерть покохали!“
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.

< Приповісті 8 >