< Приповісті 8 >

1 Чи ж мудрість не кличе, і не подає свого голосу розум?
A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
2 На верхі́в'ях холмі́в, при дорозі та на перехре́стях стоїть он вона!
Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
3 При брамах, при вході до міста, де вхо́диться в двері, там голосно кличе вона:
bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
4 „До вас, мужі, я кличу, а мій голос до лю́дських синів:
“Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
5 Зрозумійте но, не́уки, мудрість, зрозумійте ви розум, безглу́зді!
Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
6 Послухайте, я бо шляхе́тне кажу́, і відкриття́ моїх губ — то просто́та.
Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
7 Бо правду говорять уста́ мої, а лукавство — гидо́та для губ моїх.
Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
8 Всі слова́ моїх уст справедливі, нема в них круті́йства й лука́вства.
Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
9 Усі вони про́сті, хто їх розуміє, і щирі для тих, хто знахо́дить знання́.
Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
10 Візьміть ви карта́ння моє, а не срі́бло, і знання́, добірні́ше від щирого золота:
Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
11 ліпша бо мудрість за пе́рли, і не рівняються їй всі клейно́ди!
sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
12 Я, мудрість, живу разом з розумом, і знахо́джу пізна́ння розва́жне.
Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
13 Страх Господній — лихе все нена́видіти: я нена́виджу пи́ху та гордість, і дорогу лиху та лукаві уста́!
Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
14 В мене рада й огля́дність, я розум, і сила у мене.
Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
15 Мною царю́ють царі, а законода́вці права́ справедливі встано́влюють.
Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
16 Мною пра́влять владики й вельмо́жні, всі праведні су́дді.
Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
17 Я кохаю всіх тих, хто кохає мене, хто ж шукає мене — мене зна́йде!
Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
18 Зо мною багатство та слава, трива́лий маєток та правда:
Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
19 ліпший плід мій від щирого золота й золота чистого, а прибуток мій ліпший за срі́бло добі́рне!
Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
20 Путтю праведною я ходжу́, поміж правних стежо́к,
Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
21 щоб дати багатство в спа́дщину для тих, хто кохає мене, — і я понапо́внюю їхні скарбни́ці!
për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
22 Господь мене мав на поча́тку Своєї дороги, перше чи́нів Своїх, спервові́ку, —
Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
23 відвіку була я встано́влена, від поча́тку, від праві́ку землі.
U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
24 Наро́джена я, як безо́день іще не було́, коли не було ще джере́л, водою обтя́жених.
Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
25 Наро́джена я, поки го́ри поставлені ще не були́, давніше за па́гірки,
Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
26 коли ще землі не вчинив Він, ні піль, ні початко́вого по́роху все́світу.
kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
27 Коли приправля́в небеса́ — я була́ там, коли кру́га вставля́в на пове́рхні безо́дні,
Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
28 коли хмари умі́цнював Він нагорі́, як джере́ла безо́дні зміцня́в,
kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
29 коли клав Він для моря уста́ва його, щоб його берегі́в вода не перехо́дила, коли ставив осно́ви землі, —
kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
30 то я ма́йстром у Нього була́, і була я весе́лощами день-у-день, радіючи перед обличчям Його кожноча́сно,
unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
31 радіючи на земнім кру́зі Його, а заба́ва моя — із синами людськими!
kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
32 Тепер же, послухайте, діти, мене, і блаже́нні, хто буде дороги мої стерегти́!
Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
33 Навча́ння послухайте й мудрими станьте, і не відступайте від нього!
Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
34 Блаже́нна люди́на, яка мене слухає, щоб пильнувати при две́рях моїх день-у-день, щоб одві́рки мої берегти́!
Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
35 Хто бо знахо́дить мене, той знахо́дить життя, і оде́ржує милість від Господа.
Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
36 А хто́ проти мене гріши́ть, ограбо́вує душу свою; всі, хто мене ненави́дить, ті смерть покохали!“
Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

< Приповісті 8 >