Йов 22

1 І заговорив теманянин Еліфа́з та й сказав:

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 „Чи для Бога люди́на кори́сна? Бо мудрий кори́сний самому собі!

“A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

3 Хіба Всемогу́тній бажає, щоб ти ніби праведним був? І що за ко́ристь Йому, як дороги свої ти вважаєш невинними сам?

Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

4 Чи Він буде карати, тебе боячи́сь, і чи пі́де з тобою на суд?

Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

5 Хіба твоє зло не велике? Таж твоїм беззако́нням немає кінця!

Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

6 Таж з братів своїх брав ти заста́ву даремно, а з наго́го одежу стягав!

Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

7 Не поїв ти водою знемо́женого, і від голодного стримував хліб.

Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

8 А си́льна люди́на — то їй оцей край, і поче́сний у ньому сидітиме.

Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

9 Ти напо́рожньо вдів відсилав, і сирі́тські раме́на гноби́лись, —

E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

10 тому па́стки тебе оточи́ли, і жахає тебе наглий страх,

Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

11 твоє світло стемні́ло, нічого не бачиш, і велика вода закриває тебе.

ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

12 Чи ж Бог не високий, як небо? Та на зо́рі уго́ру поглянь, які стали високі вони!

A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

13 А ти кажеш: „Що ві́дає Бог? Чи судитиме Він через млу?

Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

14 Хмари — завіса Йому, й Він не бачить, і ходить по кру́зі небесному“.

Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

15 Чи ти будеш триматись дороги відвічної, що нею ступа́ли безбожні,

A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

16 що невча́сно були вони згу́блені, що річка розлита, підвалина їх,

që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

17 що до Бога казали вони: „Відступися від нас!“та: „Що́ зробить для нас Всемогутній?“

Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

18 А Він доми їхні напо́внив добром! Але віддалилась від мене порада безбожних!

Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

19 Справедливі це бачать та ті́шаться, і насміхається з нього невинний:

Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

20 „Справді ви́гублений наш противник, а останок їх ви́жер огонь!“

po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

21 Заприязни́ся із Ним, та й май спо́кій, — цим при́йде на тебе добро́.

Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

22 Зако́на візьми з Його уст, а слова Його в серце своє поклади.

Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

23 Якщо ве́рнешся до Всемогутнього, — будеш збудо́ваний, і віддали́ш беззаконня з наметів своїх.

Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

24 І викинь до по́роху золото, і мов камінь з потоку офі́рське те золото, —

dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

25 і буде тобі Всемогу́тній за золото та за срі́бло блискуче тобі!

atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

26 Бо тоді Всемогутнього ти покохаєш і до Бога піді́ймеш обличчя своє, —

Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

27 будеш благати Його — й Він почує тебе, і ти обітниці свої надолу́жиш.

Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

28 А що́ постано́виш, то ви́повниться те тобі, й на дорогах твоїх буде ся́яти світло.

Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

29 Бо знижує Він спину пи́шного, хто ж смиренний, тому помагає.

Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

30 Рятує Він і небезви́нного, і той чистото́ю твоїх рук урято́ваний буде“.

dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.