< Ісая 16 >

1 Овечки пошліть власникові землі, із Сели на пустиню, на го́ру Сіонської дочки́.
Prae ukkung khaeah tuucaa to paek oh, Sela vangpui hoi praezaek khoek to, Zion canu ohhaih mae khoek to ah paek oh.
2 І станеться, мов те споло́шене пта́ство, з кубла́ повиго́нене, будуть до́чки Моавські при бро́дах Арнону:
Moab nongpatanawk loe angmah ih tabu to caeh taak moe, kamhet rumram tavaa baktiah, Arnon tui angkathaih ahmuen ah om o tih.
3 „Подай раду, зроби при́суд, учини нічну тінь свою повного полудня, сховай ви́гнаних, біженця не видавай.
Poek het ah loe toenghaih hoiah lok to takroek ah; aqum ah kaom na pakhra tahlip baktiah, athun ah doeh omsak ah; haek ih kaminawk to hawk ah; kaproeng kaminawk to haek hmah.
4 Нехай ме́шкають в тебе вигна́нці Моаву, стань їм за́хистом перед грабі́жником, бо не стало наси́льника, скінчи́вся грабу́нок, загинув топта́ч із землі.
Moab prae thung hoi proeng kaminawk to nangmah khaeah omsak ah loe, parokung ih ban hoi loih thai hanah nihcae abuephaih ah om ah; nang pacaekthlaek kami to om ai boeh moe, parokung doeh boenghaih ah phak boeh; pacaekthlaek kaminawk loe prae thung hoi anghmat o boih boeh.
5 І буде утве́рджений милістю трон, і сяде на ньому у правді в наметі Давида суддя́, що дбатиме за правосу́ддя та буде в справедливості вправний.
Palungnathaih hoiah angraeng tangkhang to caksak tih; loktang hoiah kakoi angraeng tangkhang nuiah anghnu kami loe, toenghaih hoiah lok to caek tih, toenghaih to karangah omsak ueloe, David ih kahni imthung ah lok to caek tih boeh.
6 Ми чули про гордість Моава, що гордий він дуже, про сваво́лю його й його гордість, про лю́тість його, про неслушні його нісені́тниці“.
Moab amoekhaih to a thaih o boeh; anih loe amoek parai; poeksanghaih, palunglenhaih, palungphuihaih hoiah khosak, toe anih lok amlaihaih loe azom pui ni.
7 Буде тому́ голоси́ти Моав над Моавом, увесь голосити він буде! За паляни́цями з грон Кір-Харесету плакати бу́дуть насправді побиті,
To pongah Moab kaminawk loe angmacae hanah hang o tih, kami boih hang o tih; Kir Hareseth vangpui loe amro boeh pongah, nihcae loe hang o tih; to vangpui loe danpaekhaih to yok boeh.
8 бо посохли хешбо́нські поля́, і виноградник Сівми; володарі наро́дів понищили гро́зна добі́рні, які до Язеру сяга́ли й зникали в пустині; галу́зки ж його розтяга́лися, і море вони перейшли́.
Heshbon ih lawknawk loe zaek boih boeh moe, Sibmah ih misurkungnawk doeh zai boih boeh; prae ukkungnawk mah kahoih koek misurkungnawk to khaeh o ving boeh; tadoknawk loe Jazer khoek to phak moe, praezaek khoek to amzam o; anih ih tanghangnawk loe amzam o moe, tuipui khoek to phak.
9 Тому́ то язе́рським плаче́м буду плакати за виногра́дину Сівми. Сльозою своєю тебе орошу́, о Хешбо́не й Ел'а́ле, бо крик бо́ю напав на твій збір та на жни́во твоє.
Jazer vangpui to ka qah haih baktih toengah, Sibmah ih misurkung doeh ka qah haih han; Aw Heshbon hoi Elealeh, ka mikkhraetui hoiah kang bawh o han boeh! Kahmin thingthai to pakhrik moe, cang aah nathuem ah anghoehaih hoiah hang ih lok loe vaihi angqai krang boeh.
10 І буде за́брана радість та втіха із са́ду, а по виноградниках пісні не бу́де й не зді́йметься окрик. Вина по чави́лах не буде топта́ти чави́льник, — окрик радости Я припини́в!
Oephaih to lak pae ving boeh pongah, lawk thungah anghoehaih om ai boeh; misur takha thungah laasakhaih hoi hanghaih om mak ai boeh; hanghaih to ka boengsak boeh pongah, misurthaih pasawhhaih ahmuen ah mi mah doeh misurthaih pasaw o mak ai boeh.
11 Тому́ то в жало́бі звучать про Моав мої ну́трощі, мов би та арфа, а ну́тро моє — про Кір-Херес.
Ka palungthin loe Moab hanah katoeng baktiah tuen ueloe, kai ih takoh doeh Kir Haresh hanah katoeng baktiah tuen tih.
12 І буде, як ви́явиться, що змучивсь на взгі́р'ї Моав, і вві́йде молитись у святиню свою, та він не ося́гне нічо́го.
Moab loe angmah ih hmuensang ah caeh moe, angpho qawt naah lawkthuih hanah hmuenciim ah akunh, tiah amtueng, toe anih mah pazawk thai mak ai.
13 Оце слово, яке говорив був віддавна Госпо́дь про Моава.
To atue hoi kamtong Moab kawng pongah Angraeng mah hae tiah lok thuihcoek boeh.
14 А тепер Господь каже, говорячи: За три ро́ки, одна́кові з лі́тами на́ймита, буде знева́жена слава Моава з усім велелю́ддям його, а позосталість — мала та дрібна, невелика!
Toe Angraeng mah, Vaihi tamna ah thlai ih kami hanah saning kroek pae baktih toengah, Moab prae lensawkhaih loe saning thumto thungah, pop parai angmah ih kaminawk boih hoi nawnto hnaphnaehaih ah om o tih, kanghmat kaminawk doeh tamsi o ueloe, thazok o tih boeh, tiah a thuih.

< Ісая 16 >