Romalilar 14
1 İmanı zayıf olanı aranıza kabul edin, ama tartışmalı konulara girmeyin.
But receive to yourselves him who is weak in faith, not into disputations of doubtful matters.
2 Biri her şeyi yiyebileceğine inanır; imanı zayıf olansa yalnız sebze yer.
One indeed believes he is to eat all things: another who is weak, vegetables.
3 Her şeyi yiyen, yemeyeni hor görmesin. Her şeyi yemeyen, yiyeni yargılamasın. Çünkü Tanrı onu kabul etmiştir.
Let not the one eating snub the one not eating. Let not the one not eating judge the one eating; for God received him.
4 Sen kimsin ki, başkasının kulunu yargılıyorsun? Kulu haklı çıkaran da haksız çıkaran da efendisidir. Kul haklı çıkacaktır. Çünkü Rab'bin onu haklı çıkarmaya gücü vardır.
Who art thou judging another man's servant? to his own master he stands or falls: but he shall stand; for God is able to make him stand.
5 Kimi bir günü başka bir günden üstün sayar, kimi her günü bir sayar. Herkesin kendi görüşüne tam güveni olsun.
For one indeed judges a day above a day: another judges every day (alike); let each one be fully persuaded in his own mind.
6 Belli bir günü kutlayan, Rab için kutlar. Her şeyi yiyen, Tanrı'ya şükrederek Rab için yer. Bazı şeyleri yemeyen de Rab için yemez ve Tanrı'ya şükreder.
The one regarding the day, regards it to the Lord: the one eating, eats to the Lord, for he gives thanks to God; and the one not eating, eats not to the Lord, and gives thanks to God.
7 Hiçbirimiz kendimiz için yaşamayız, hiçbirimiz de kendimiz için ölmeyiz.
For no one of us lives to himself, and no one dies to himself:
8 Yaşarsak Rab için yaşarız; ölürsek Rab için ölürüz. Öyleyse, yaşasak da ölsek de Rab'be aitiz.
for if indeed we live, we live to the Lord; and if we die, we die to the Lord. Then indeed if we live, and if we die, we are the Lord's.
9 Mesih hem ölülerin hem yaşayanların Rabbi olmak üzere ölüp dirildi.
For unto this Christ died, and lives, in order that He may be Lord of the dead and of the living.
10 Sen neden kardeşini yargılıyorsun? Ya sen, kardeşini neden küçümsüyorsun? Tanrı'nın yargı kürsüsü önüne hepimiz çıkacağız.
But why do you judge your neighbor, or indeed why do you discount your brother? for we shall all stand before the judgment-seat of God.
11 Yazılmış olduğu gibi: “Rab şöyle diyor: ‘Varlığım hakkı için her diz önümde çökecek, Her dil Tanrı olduğumu açıkça söyleyecek.’”
For it has been written; As I live, says the Lord, every knee shall bow to me, and every tongue shall confess to God.
12 Böylece her birimiz kendi adına Tanrı'ya hesap verecektir.
Then therefore each one of us shall give an account to God for himself.
13 Onun için, artık birbirimizi yargılamayalım. Bunun yerine, hiçbir kardeşin yoluna sürçme ya da tökezleme taşı koymamaya kararlı olun.
Then let us no longer judge one another: but rather judge this, not to place before a brother an offence for a stumblingblock.
14 Rab İsa'ya ait biri olarak kesinlikle biliyorum ki, hiçbir şey kendiliğinden murdar değildir. Ama bir şeyi murdar sayan için o şey murdardır.
I know, and am persuaded in the Lord Jesus, that there is nothing unclean of itself: except to him who considers it unclean, to him it is unclean.
15 Yediğin bir şey yüzünden kardeşin incinmişse, artık sevgi yolunda yürümüyorsun demektir. Mesih'in, uğruna öldüğü kardeşini yediklerinle mahvetme!
But if your brother is grieved on account of your meat, you are no longer walking in divine love. Do not by your meat destroy him for whom Christ died.
16 Size göre iyi olanın kötülenmesine fırsat vermeyin.
Let not your good be blasphemed.
17 Çünkü Tanrı'nın Egemenliği, yiyecek içecek sorunu değil, doğruluk, esenlik ve Kutsal Ruh'ta sevinçtir.
For the kingdom of God is not meat and drink, but righteousness and peace and joy in the Holy Ghost.
18 Mesih'e bu yolda hizmet eden, Tanrı'yı hoşnut eder, insanların da beğenisini kazanır.
For in this the one serving Christ is acceptable to God, and approved unto men.
19 Öyleyse kendimizi esenlik getiren ve karşılıklı gelişmemizi sağlayan işlere verelim.
Then therefore we pursue the things belonging to peace, and edification towards one another.
20 Yiyecek uğruna Tanrı'nın işini bozma! Her yiyecek temizdir, ama yedikleriyle başkasının sürçmesine yol açan kişi kötülük etmiş olur.
Do not destroy the work of God on account of meat. All things are pure; but it is evil to the man who eats with offence:
21 Et yememen, şarap içmemen, kardeşinin sürçmesine yol açacak bir şey yapmaman iyidir.
it is good neither to eat flesh, nor to drink wine, nor anything by which your brother stumbles.
22 Bu konulardaki inancını Tanrı'nın önünde kendine sakla. Onayladığı şeyden ötürü kendini yargılamayan kişi ne mutludur!
The faith which you have, have it with yourself before God. Happy is the one not judging himself in that which he approves:
23 Ama bir yiyecekten kuşkulanan kişi onu yerse yargılanır; çünkü imanla yemiyor. İmana dayanmayan her şey günahtır.
but if he may eat doubting, he has been condemned, because it is not of faith; but every thing which is not of faith is sin.
