< Mezmurlar 95 >

1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
Laus Cantici ipsi David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
2 Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!
Præoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.
4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.
Quia in manu eius sunt omnes fines terræ: et altitudines montium ipsius sunt.
5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.
Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
6 Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
7 Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,
Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuæ eius, et oves manus eius.
8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
9 Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea.
10 Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”
Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.

< Mezmurlar 95 >