Mezmurlar 122

1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

Canticum graduum. Lætatus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.

3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

Ierusalem, quæ ædificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.

4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.

Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.

5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.

6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!

Rogate quæ ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.

7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.

8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:

9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.

Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.