Mezmurlar 106
1 Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
Louez Jah. Célébrez l’Éternel! Car il est bon; car sa bonté demeure à toujours.
2 RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
Qui dira les actes puissants de l’Éternel? Qui fera entendre toute sa louange?
3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!
Bienheureux ceux qui gardent le juste jugement, qui pratiquent la justice en tout temps!
4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.
Souviens-toi de moi, Éternel! selon [ta] faveur envers ton peuple; visite-moi par ton salut.
5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
Afin que je voie le bien de tes élus, que je me réjouisse de la joie de ta nation, [et] que je me glorifie avec ton héritage.
6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.
Nous avons péché avec nos pères; nous avons commis l’iniquité, nous avons agi méchamment.
7 Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
Nos pères, en Égypte, n’ont pas été attentifs à tes merveilles; ils ne se sont pas souvenus de la multitude de tes bontés; mais ils ont été rebelles, près de la mer, à la mer Rouge.
8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.
Cependant il les sauva à cause de son nom, afin de donner à connaître sa puissance.
9 Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.
Et il tança la mer Rouge, et elle sécha; et il les fit marcher par les abîmes comme par un désert.
10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
Et il les sauva de la main de celui qui les haïssait, et les racheta de la main de l’ennemi.
11 Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.
Et les eaux couvrirent leurs oppresseurs: il n’en resta pas un seul.
12 O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
Alors ils crurent à ses paroles, ils chantèrent sa louange.
13 Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.
Ils oublièrent vite ses œuvres, ils ne s’attendirent point à son conseil.
14 Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
Et ils furent remplis de convoitise dans le désert, et ils tentèrent Dieu dans le lieu désolé;
15 Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
Et il leur donna ce qu’ils avaient demandé, mais il envoya la consomption dans leurs âmes.
16 Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, [et] d’Aaron, le saint de l’Éternel:
17 Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
La terre s’ouvrit, et engloutit Dathan, et couvrit l’assemblée d’Abiram;
18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.
Et un feu s’alluma dans leur assemblée, une flamme consuma les méchants.
19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar.
Ils firent un veau en Horeb, et se prosternèrent devant une image de fonte;
20 Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
Et ils changèrent leur gloire en la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri,
Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, qui avait fait de grandes choses en Égypte,
22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
Des choses merveilleuses dans le pays de Cham, des choses terribles près de la mer Rouge.
23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
Et il dit qu’il les aurait détruits, – si Moïse, son élu, ne s’était pas tenu à la brèche devant lui, pour détourner sa fureur de sorte qu’il ne les détruise pas.
24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
Et ils méprisèrent le pays désirable; ils ne crurent point à sa parole;
25 Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini.
Et ils murmurèrent dans leurs tentes, ils n’écoutèrent pas la voix de l’Éternel.
26 Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
Et il jura à leur sujet qu’il les ferait tomber dans le désert,
Et qu’il ferait tomber leur semence parmi les nations, et les disperserait par les pays.
28 Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.
Et ils s’attachèrent à Baal-Péor, et mangèrent des sacrifices des morts;
29 Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.
Et ils provoquèrent [Dieu] par leurs œuvres, et une peste éclata parmi eux.
30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.
Alors Phinées se leva, et exécuta le jugement, et la peste fut arrêtée;
31 Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
Et cela lui a été compté à justice, de génération en génération, pour toujours.
32 Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
Et ils l’irritèrent aux eaux de Meriba, et il en arriva du mal à Moïse à cause d’eux;
33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.
Car ils chagrinèrent son esprit, de sorte qu’il parla légèrement de ses lèvres.
34 RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,
Ils ne détruisirent point les peuples, comme l’Éternel leur avait dit;
35 Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.
Mais ils se mêlèrent parmi les nations, et ils apprirent leurs œuvres;
36 Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.
Et ils servirent leurs idoles, et elles leur furent en piège;
37 Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.
Et ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,
38 Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.
Et versèrent le sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan; et le pays fut profané par le sang.
39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
Et ils se rendirent impurs par leurs œuvres, et se prostituèrent par leurs pratiques.
40 RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.
Et la colère de l’Éternel s’embrasa contre son peuple, et il abhorra son héritage;
41 Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
Et il les livra en la main des nations; et ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
42 Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.
Et leurs ennemis les opprimèrent, et ils furent humiliés sous leur main.
43 RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
Maintes fois il les délivra; mais ils le chagrinèrent par leur conseil, et ils déchurent par leur iniquité.
44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.
Il les regarda dans leur détresse, quand il entendit leur cri,
45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
Et il se souvint en leur faveur de son alliance, et se repentit selon la multitude de ses bontés;
46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
Et il leur fit trouver compassion auprès de tous ceux qui les avaient emmenés captifs.
47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.
Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! et rassemble-nous d’entre les nations, afin que nous célébrions ton saint nom, et que nous nous glorifiions de ta louange.
48 Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB'be övgüler olsun!
Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, de l’éternité jusqu’en éternité! et que tout le peuple dise: Amen! Louez Jah!
