Mezmurlar 102
1 Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
Oratio pauperis, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
9 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
21 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
24 “Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
25 “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
