< Süleyman'In Özdeyişleri 29 >

1 Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
Viro, qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus: et eum sanitas non sequetur.
2 Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
In multiplicatione iustorum lætabitur vulgus: cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
3 Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
Vir, qui amat sapientiam, lætificat patrem suum: qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.
4 Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
Rex iustus erigit terram, vir avarus destruet eam.
5 Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
Homo, qui blandis, fictisque sermonibus loquitur amico suo, rete expandit gressibus eius.
6 Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
Peccantem virum iniquum involvet laqueus: et iustus laudabit atque gaudebit.
7 Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
Novit iustus causam pauperum: impius ignorat scientiam.
8 Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
Homines pestilentes dissipant civitatem: sapientes vero avertunt furorem.
9 Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
10 Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
Viri sanguinum oderunt simplicem: iusti autem quærunt animam eius.
11 Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt, et reservat in posterum.
12 Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
13 Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
Pauper, et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
14 Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in æternum firmabitur.
15 Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
Virga atque correptio tribuit sapientiam: puer autem, qui dimittitur voluntati suæ, confundit matrem suam.
16 Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera: et iusti ruinas eorum videbunt.
17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.
18 Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus: qui vero custodit legem, beatus est.
19 Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
20 Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est, quam illius correptio.
21 Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.
22 Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
Vir iracundus provocat rixas: et qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
23 Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
Superbum sequitur humilitas: et humilem spiritu suscipiet gloria.
24 Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
Qui cum fure participat, odit animam suam: adiurantem audit, et non indicat.
25 İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
Qui timet hominem, cito corruet: qui sperat in Domino, sublevabitur.
26 Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
Multi requirunt faciem principis: et iudicium a Domino egreditur singulorum.
27 Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
Abominantur iusti virum impium: et abominantur impii eos, qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius, extra perditionem erit.

< Süleyman'In Özdeyişleri 29 >