< Süleyman'In Özdeyişleri 20 >

1 Şarap insanı alaycı, içki gürültücü yapar, Onun etkisiyle yoldan sapan bilge değildir.
Vinen er ein spottar, rusdrykken ein ståkar, ingen som tumlar av honom, er vis.
2 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Onu kızdıran canından olur.
Den rædsla kongen vekkjer, er som løveburing, den som fær hans vreide på seg, set livet sitt på spel.
3 Kavgadan kaçınmak insan için onurdur, Oysa her ahmak tartışmaya hazırdır.
Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
4 Sonbaharda çift sürmeyen tembel, Hasatta aradığını bulamaz.
Letingen pløgjer ikkje um hausten, i skurdonni leitar han fåfengt etter grøda.
5 İnsanın niyetleri derin bir kuyunun suları gibidir, Akıllı kişi onları açığa çıkarır.
Råd i mannsens hjarta er som vatn i djupet, men ein skynsam mann kann draga det upp.
6 İnsanların çoğu, “Vefalıyım” der. Ama sadık birini kim bulabilir?
Mest kvar mann råkar ein som elskar honom, men kven finn ein som er å lita på?
7 Doğru ve dürüst bir babaya Sahip olan çocuklara ne mutlu!
Den som ferdast ulastande og er rettferdig, sæle er borni hans etter honom.
8 Yargı kürsüsünde oturan kral, Kötülüğü gözleriyle ayıklar.
Ein konge som sit på domarstol, skil ut alt vondt med augo sine.
9 Kim, “Yüreğimi pak kıldım, Günahımdan arındım” diyebilir?
Kven kann segja: «Eg hev halda hjarta reint og er fri frå syndi mi?»
10 RAB hileli tartıdan da, hileli ölçüden de tiksinir.
Tvo slag vegt og tvo slag mål er båe tvo ein styggedom for Herren.
11 Çocuk bile eylemleriyle kendini belli eder, Yaptıkları pak ve doğru mu, değil mi, anlaşılır.
Alt guten syner i si gjerd um ferdi hans vert rein og rett.
12 İşiten kulağı da gören gözü de RAB yaratmıştır.
Øyra som høyrer og auga som ser - Herren hev skapt deim båe tvo.
13 Uykuyu seversen yoksullaşırsın, Uyanık durursan ekmeğin bol olur.
Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
14 Alıcı, “İşe yaramaz, işe yaramaz” der, Ama alıp gittikten sonra aldığıyla övünür.
«Klent, klent!» segjer kjøparen, men når han gjeng burt, so rosar han seg.
15 Bol bol altının, mücevherin olabilir, Ama bilgi akıtan dudaklar daha değerlidir.
Vel finst det gull og mange perlor, men dyraste gogni er lippor med kunnskap.
16 Tanımadığı birine kefil olanın giysisini al; Bir yabancı için yapıyorsa bunu, Giysisini rehin tut.
Tak klædi hans! for han hev borga for ein annan, og panta honom for framande!
17 Hileyle kazanılan yiyecek insana tatlı gelir, Ama sonra ağza dolan çakıl gibidir.
Søtt er for mannen det brød han hev fenge med fals, men sidan vert munnen hans full av småstein.
18 Tasarılarını danışarak yap, Yöntemlere uyarak savaş.
Råder vert stødige med rådleggjing, få då klok styring når du fører krig!
19 Dedikoducu sır saklayamaz, Bu nedenle ağzı gevşek olanla arkadaşlık etme.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, og gapen skal du ikkje hava noko med.
20 Annesine ya da babasına sövenin Işığı zifiri karanlıkta sönecek.
Den som bannar far og mor, hans lampa skal slokna i kolmyrkret.
21 Tez elde edilen mirasın Sonu bereketli olmaz.
Ein arv som ein i fyrstundes er for fus på, vert på slutten utan velsigning.
22 “Bu kötülüğü sana ödeteceğim” deme; RAB'bi bekle, O seni kurtarır.
Seg ikkje: «Eg vil løna med vondt!» Venta på Herren, han vil hjelpa deg.
23 RAB hileli tartıdan tiksinir, Hileli teraziden hoşlanmaz.
Tvo slag vegt er ein styggedom for Herren, og den falske skålvegt er ikkje god.
24 İnsanın adımlarını RAB yönlendirir; Öyleyse insan tuttuğu yolu nasıl anlayabilir?
Frå Herren kjem mannsens stig, og kor kann eit menneskje skyna sin veg?
25 Düşünmeden adakta bulunmak Sakıncalıdır.
Fårlegt er det for eit menneskje å vigsla eitkvart tankelaust, og fyrst granska lovnaden etterpå.
26 Bilge kral kötüleri ayıklar, Harman döver gibi cezalandırır.
Ein vis konge skil ut dei gudlause og let hjulet ganga yver deim.
27 İnsanın ruhu RAB'bin ışığıdır, İç varlığın derinliklerine işler.
Menneskjens ånd er Herrens lampa, og ho ransakar alle rom i hjarta.
28 Sevgi ve sadakat kralın güvencesidir. Onun tahtını sağlamlaştıran sevgidir.
Kjærleik og truskap er vakt um kongen, og han styd sin kongsstol på kjærleik.
29 Gençlerin görkemi güçleri, Yaşlıların onuru ağarmış saçlardır.
Ei æra for ungdomar er deira kraft, og ein prydnad for dei gamle er grått hår.
30 Yaralayan darbeler kötülüğü temizler, Kötek iç varlığın derinliklerini paklar.
Svidande sår reinser burt det vonde, ja, slag reinsar hjartans inste rom.

< Süleyman'In Özdeyişleri 20 >