Eyüp 22

1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:

2 “İnsan Tanrı'ya yararlı olabilir mi? Bilge kişinin bile O'na yararı dokunabilir mi?

«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.

3 Doğruluğun Her Şeye Gücü Yeten'e ne zevk verebilir, Kusursuz yaşamın O'na ne kazanç sağlayabilir?

Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?

4 Seni azarlaması, dava etmesi O'ndan korktuğun için mi?

Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?

5 Kötülüğün büyük, Günahların sonsuz değil mi?

Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?

6 Çünkü kardeşlerinden nedensiz rehin alıyor, Onları soyuyordun.

Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;

7 Yorguna su içirmedin, Açtan ekmeği esirgedin;

den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.

8 Ülkeye bileğinle sahip oldun, Saygın biri olarak orada yaşadın.

Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.

9 Dul kadınları eli boş çevirdin, Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.

Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.

10 Bu yüzden her yanın tuzaklarla çevrili, Ansızın gelen korkuyla yılıyorsun,

Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.

11 Her şey kararıyor, göremez oluyorsun, Seller altına alıyor seni.

Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?

12 “Tanrı göklerin yükseklerinde değil mi? Yıldızlara bak, ne kadar yüksekteler!

Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!

13 Sen ise, ‘Tanrı ne bilir?’ diyorsun, ‘Zifiri karanlığın içinden yargılayabilir mi?

Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?

14 Koyu bulutlar O'na engeldir, göremez, Gökkubbenin üzerinde dolaşır.’

For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»

15 Kötülerin yürüdüğü Eski yolu mu tutacaksın?

Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?

16 Onlar ki, vakitleri gelmeden çekilip alındılar, Temellerini sel bastı.

Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -

17 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ dediler, ‘Her Şeye Gücü Yeten bize ne yapabilir?’

som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?

18 Ama onların evlerini iyilikle dolduran O'ydu. Bunun için kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!

19 “Doğrular onların yıkımını görüp sevinir, Suçsuzlar şöyle diyerek eğlenir:

Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:

20 ‘Düşmanlarımız yok edildi, Malları yanıp kül oldu.’

«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»

21 “Tanrı'yla dost ol, barış ki, Bolluğa eresin.

Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.

22 Ağzından çıkan öğretiyi benimse, Sözlerini yüreğinde tut.

Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!

23 Her Şeye Gücü Yeten'e dönersen, eski haline kavuşursun. Kötülüğü çadırından uzak tutar,

Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.

24 Altınını yere, Ofir altınını vadideki çakılların arasına atarsan,

Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.

25 Her Şeye Gücü Yeten senin altının, Değerli gümüşün olur.

Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.

26 O zaman Her Şeye Gücü Yeten'den zevk alır, Yüzünü Tanrı'ya kaldırırsın.

Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.

27 O'na dua edersin, dinler seni, Adaklarını yerine getirirsin.

Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.

28 Neye karar verirsen yapılır, Yollarını ışık aydınlatır.

Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.

29 İnsanlar seni alçaltınca, güvenini yitirme, Çünkü Tanrı alçakgönüllüleri kurtarır.

Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.

30 O suçsuz olmayanı bile kurtarır, Senin ellerinin temizliği sayesinde kurtulur suçlu.”

Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»