Eyüp 17

1 “Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

Mon souffle est corrompu, mes jours s’éteignent: pour moi sont les sépulcres!

2 Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

Les moqueurs ne sont-ils pas autour de moi, et mes yeux ne demeurent-ils pas au milieu de leurs insultes?

3 “Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

Dépose, je te prie, [un gage]; cautionne-moi auprès de toi-même: qui donc frappera dans ma main?

4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

Car tu as fermé leur cœur à l’intelligence; c’est pourquoi tu ne les élèveras pas.

5 Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

Celui qui trahit ses amis pour qu’ils soient pillés, les yeux de ses fils seront consumés.

6 “Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

Et il a fait de moi un proverbe des peuples, et je suis devenu un homme auquel on crache au visage.

7 Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

Mon œil est terni par le chagrin, et mes membres sont tous comme une ombre.

8 Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

Les hommes droits en seront étonnés, et l’innocent s’élèvera contre l’impie;

9 Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

Mais le juste tiendra ferme dans sa voie, et celui qui a les mains pures croîtra en force.

10 “Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

Mais quant à vous tous, revenez encore, je vous prie; mais je ne trouverai pas un sage parmi vous.

11 Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

Mes jours sont passés, mes desseins sont frustrés, – les plans chéris de mon cœur.

12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

Ils font de la nuit le jour, la lumière proche en présence des ténèbres.

13 Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)

Si j’espère, le shéol est ma maison, j’étends mon lit dans les ténèbres; (Sheol h7585)

14 Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

Je crie à la fosse: Tu es mon père! aux vers: Ma mère et ma sœur!

15 Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

Où donc est mon espoir? Et mon espoir, qui le verra?

16 Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?” (Sheol h7585)

Il descendra vers les barres du shéol, lorsque ensemble nous aurons du repos dans la poussière. (Sheol h7585)