Job 8

1 Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at nagsabing,

Tada odgovori Vildad Sušanin i reèe:

2 “Hanggang kailan mo sasabihin ang mga bagay na ito? Gaano katagal magiging kagaya ng malakas na hangin ang mga salita sa iyong bibig? Binabaluktot ba ng Diyos ang katarungan?

Dokle æeš tako govoriti? i rijeèi usta tvojih dokle æe biti kao silan vjetar?

3 Maaari bang baluktututin ng Makapangyarihang Diyos ang katuwiran?

Eda li Bog krivo sudi? ili svemoguæi izvræe pravdu?

4 Ang iyong mga anak ay nagkasala laban sa kaniya; Alam namin ito, dahil pinarusahan niya sila sa kanilang mga kasalanan.

Što su sinovi tvoji zgriješili njemu, zato ih je dao bezakonju njihovu.

5 Sabihin nating masigasig mong hinanap ang Diyos at iyong inilahad ang iyong mga kahilingan sa Makapangyarihan.

A ti da potražiš Boga i pomoliš se svemoguæemu,

6 Sabihin nating ikaw ay dalisay at matuwid; pagkatapos siguradong gagawa siya para sa iyo at gagantipalaan ka ng tahanan na tunay mong pag-aari.

Ako si èist i prav, zaista æe se prenuti za te i èestit æe uèiniti pravedan stan tvoj;

7 Kahit na maliit ang iyong simula, ang iyong huling kalagayan ay magiging mas higit.

I poèetak æe tvoj biti malen, a pošljedak æe ti biti vrlo velik.

8 Para sa kaalaman, nagmamakaawa ako sa iyo, tungkol sa mga dumaang panahon, ihanda ang iyong sarili para matutunan kung ano ang mga natuklasan ng ating mga ninuno.

Jer pitaj preðašnji naraštaj, i nastani da razbereš od otaca njihovijeh;

9 ( Ipinanganak lamang tayo kahapon at wala tayong nalalaman sapagkat ang ating mga araw sa daigdig ay isang anino.)

Jer smo mi juèerašnji, i ne znamo ništa, jer su naši dani na zemlji sjen.

10 Hindi ba nila ituturo at sasabihin sa iyo? Hindi ba sila magsasalita mula sa kanilang mga puso?

Neæe li te oni nauèiti? neæe li ti kazati i iz srca svojega iznijeti rijeèi?

11 Maaari bang tumubo ang papirus na walang lati? Maaari bang tumubo ang tambo na walang tubig?

Nièe li sita bez vlage? raste li rogoz bez vode?

12 Habang sila ay mga sariwa pa at hindi pinuputol, sila ay natutuyo bago ang anumang halaman.

Dok se još zeleni, dok se ne pokosi, suši se prije svake trave.

13 Kaya gayon din ang mga landas ng lahat nang nakakalimot sa Diyos, ang pag-asa ng mga walang diyos ay maglalaho — na ang may pagtitiwala ay nagkakahiwa-hiwalay,

Take su staze svijeh koji zaboravljaju Boga, i nadanje licemjerovo propada.

14 na ang may tiwala ay marupok tulad ng isang sapot ng gagamba.

Njegovo se nadanje podlama i uzdanje je njegovo kuæa paukova;

15 Ang ganoong tao ay sasandig sa kaniyang bahay, pero hindi ito magtatagal. Hahawak siya dito, pero hindi ito mananatili.

Nasloni se na kuæu svoju, ali ona ne stoji tvrdo; uhvati se za nju, ali se ona ne može održati.

16 Siya ay sariwa sa ilalim ng araw, at ang kaniyang mga sibol ay kumakalat sa kaniyang buong hardin.

Zeleni se na suncu, i uvrh vrta njegova pružaju se ogranci njegovi;

17 Ang kaniyang mga ugat ay pumupulupot sa tambak ng bato; naghahanap sila ng magagandang lugar sa gitna ng batuhan.

Žile njegove zapleæu se kod izvora, i na mjestu kamenitu širi se;

18 Pero kung ang taong ito ay sinira sa kaniyang lugar, saka siya ipagkakaila ng lugar na iyon at sasabihing, 'Hindi kailanman kita nakita.'

Ali kad se išèupa iz mjesta svojega, ono ga se odrièe: nijesam te vidjelo.

19 Masdan mo, Ito ay ang “kagalakan” ng ganoong pag-uugali ng isang tao; Sisibol muli ang ibang halaman sa parehong lupa sa kaniyang lugar.

Eto, to je radost od njegova puta; a iz praha nièe drugi.

20 Masdan mo, hindi itatakwil ng Diyos ang isang taong walang kasalanan; ni aalalayan ang kamay ng mga gumagawa ng masama.

Gle, Bog ne odbacuje dobroga, ali ne prihvata za ruku zlikovca.

21 Pupunuin pa niya ang iyong bibig ng tuwa, at ang iyong mga labi ng sigawan.

Još æe napuniti usta tvoja smijeha i usne tvoje popijevanja.

22 Sila na mga napopoot sa iyo ay dadamitan ng kahihiyan; Ang tolda ng mga masasama ay maglalaho.”

Nenavidnici tvoji obuæi æe se u sramotu, i šatora bezbožnièkoga neæe biti.