Mga Awit 88

1 Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

Gospode Bože, spasitelju moj, danju vièem i noæu pred tobom.

2 Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

Nek izaðe preda te molitva moja, prigni uho svoje k jauku mojemu;

3 Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol, (Sheol h7585)

Jer je duša moja puna jada, i život se moj primaèe paklu. (Sheol h7585)

4 Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

Izjednaèih se s onima koji u grob odlaze, postadoh kao èovjek bez sile,

5 Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

Kao meðu mrtve baèen, kao ubijeni, koji leže u grobu, kojih se više ne sjeæaš, i koji su od ruke tvoje daleko.

6 Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

Metnuo si me u jamu najdonju, u tamu, u bezdanu.

7 Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

Oteža mi gnjev tvoj, i svima valima svojim udaraš me.

8 Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

Udaljio si od mene poznanike moje, njima si me omrazio; zatvoren sam, i ne mogu izaæi.

9 Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

Oko moje usahnu od jada, vièem te, Gospode, vas dan, pružam k tebi ruke svoje.

10 Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? (Sila) bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

Eda li æeš na mrtvima èiniti èudesa? ili æe mrtvi ustati i tebe slaviti?

11 Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

Eda li æe se u grobu pripovijedati milost tvoja, i istina tvoja u truhljenju?

12 Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

Eda li æe u tami poznati èudesa tvoja, i pravdu tvoju gdje se sve zaboravlja?

13 Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

Ali ja, Gospode, k tebi vièem, i jutrom molitva moja sreta te.

14 Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

Zašto, Gospode, odbacuješ dušu moju, i odvraæaš lice svoje od mene?

15 Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

Muèim se i izdišem od udaraca, podnosim strahote tvoje, bez nadanja sam.

16 Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

Gnjev tvoj stiže me, strahote tvoje razdiru me.

17 Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

Optjeèu me svaki dan kao voda, stežu me otsvuda.

18 Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.

Udaljio si od mene druga i prijatelja; poznanici moji sakrili su se u mrak.