Job 13
1 Ja, alltsammans har mitt öga sett, mitt öra har hört det och nogsamt givit akt.
| «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است. | ۱ |
2 Vad I veten, det vet också jag; icke står jag tillbaka för eder.
| چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم. | ۲ |
3 Men till den Allsmäktige vill jag nu tala, det lyster mig att gå till rätta med Gud.
| لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم. | ۳ |
4 Dock, I ären män som spinna ihop lögn, allasammans hopsätten I fåfängligt tal.
| اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید. | ۴ |
5 Om I ändå villen alldeles tiga! Det kunde tillräknas eder som vishet.
| کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود. | ۵ |
6 Hören nu likväl mitt klagomål, och akten på mina läppars gensagor.
| پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید. | ۶ |
7 Viljen I försvara Gud med orättfärdigt tal och honom till förmån bruka oärligt tal?
| آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟ | ۷ |
8 Skolen I visa eder partiska för honom eller göra eder till sakförare för Gud?
| آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟ | ۸ |
9 Icke kan sådant ändas väl, när han håller räfst med eder? Eller kunnen I gäckas med honom, såsom man kan gäckas med en människa?
| آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید. | ۹ |
10 Nej, förvisso skall han straffa eder, om I visen en hemlig partiskhet.
| البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید. | ۱۰ |
11 Sannerligen, hans majestät skall då förskräcka eder, och fruktan för honom skall falla över eder.
| آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟ | ۱۱ |
12 Edra tänkespråk skola då bliva visdomsord av aska, edra försvarsverk varda såsom vallar av ler.
| ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است. | ۱۲ |
13 Tigen nu för min, så skall jag tala, gånge så över mig vad det vara må.
| «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود. | ۱۳ |
14 Ja, huru det än går, vill jag fatta mitt kött mellan tänderna och taga min själ i min hand.
| چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟ | ۱۴ |
15 Må han dräpa mig, jag hoppas intet annat; min vandel vill jag ändå hålla fram inför honom.
| اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت. | ۱۵ |
16 Redan detta skall lända mig till frälsning, ty ingen gudlös dristar komma inför honom.
| این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود. | ۱۶ |
17 Hören, hören då mina ord, och låten min förklaring tränga in i edra öron.
| بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد. | ۱۷ |
18 Se, här lägger jag saken fram; jag vet att jag skall befinnas hava rätt.
| اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد. | ۱۸ |
19 Eller gives det någon som kan vederlägga mig? Ja, då vill jag tiga -- och dö.
| کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد. | ۱۹ |
20 Allenast två ting må du ej göra mot mig, så behöver jag ej dölja mig inför ditt ansikte:
| فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت. | ۲۰ |
21 din hand må du ej låta komma mig när, och fruktan för dig må icke förskräcka mig.
| دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد. | ۲۱ |
22 Sedan må du åklaga, och jag vill svara, eller ock skall jag tala, och du må gendriva mig.
| آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده. | ۲۲ |
23 Huru är det alltså med mina missgärningar och synder? Låt mig få veta min överträdelse och synd.
| خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان. | ۲۳ |
24 Varför döljer du ditt ansikte och aktar mig såsom din fiende?
| چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟ | ۲۴ |
25 Vill du skrämma ett löv som drives av vinden, vill du förfölja ett borttorkat strå?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟ | ۲۵ |
26 Du skriver ju bedrövelser på min lott och giver mig till arvedel min ungdoms missgärningar;
| زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی. | ۲۶ |
27 du sätter mina fötter i stocken, du vaktar på alla vägar, för mina fotsulor märker du ut stegen.
| و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛ | ۲۷ |
28 Och detta mot en som täres bort lik murket trä, en som liknar en klädnad sönderfrätt av mal!
| و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم. | ۲۸ |
