Psaltaren 108

1 En Psalmvisa Davids. Gud, det är mitt rätta allvar, jag vill sjunga. och lofva; min ära också.

שיר מזמור לדוד נכון לבי אלהים אשירה ואזמרה אף-כבודי

2 Vaka upp, psaltare och harpa, jag vill bittida uppe vara.

עורה הנבל וכנור אעירה שחר

3 Jag vill tacka dig, Herre, ibland folken; jag vill lofsjunga dig ibland menniskorna;

אודך בעמים יהוה ואזמרך בלאמים

4 Ty din nåd räcker så vidt som himmelen är; och din sanning så vidt som skyarna gå.

כי-גדול מעל-שמים חסדך ועד-שחקים אמתך

5 Upphöj dig, Gud, öfver himmelen, och din äro öfver all land;

רומה על-שמים אלהים ועל כל-הארץ כבודך

6 På det dine älskelige vänner måga förlossade varda; hjelp med dina högra hand, och bönhör mig.

למען יחלצון ידידיך הושיעה ימינך וענני

7 Gud talar i sinom helgedom, dess gläder jag mig; och vill skifta Sichem, och afmäta den dalen Succoth.

אלהים דבר בקדשו--אעלזה אחלקה שכם ועמק סכות אמדד

8 Gilead är min, Manasse är ock min, och Ephraim är mins hufvuds magt. Juda är min Förste.

לי גלעד לי מנשה ואפרים מעוז ראשי יהודה מחקקי

9 Moab är mitt tvättekar; jag vill sträcka mina skor öfver Edom; öfver de Philisteer vill jag fröjdas.

מואב סיר רחצי--על-אדום אשליך נעלי עלי-פלשת אתרועע

10 Ho vill föra mig uti en fast stad? Ho vill leda mig intill Edom?

מי יבלני עיר מבצר מי נחני עד-אדום

11 Skall icke du göra det, Gud, som oss förkastat hafver, och drager icke ut, Gud, med vårom här?

הלא-אלהים זנחתנו ולא-תצא אלהים בצבאתינו

12 Skaffa oss bistånd i nödene; ty menniskos hjelp är fåfängelig.

הבה-לנו עזרת מצר ושוא תשועת אדם

13 I Gudi vilje vi bevisa manlig verk; han skall underträda våra fiendar.

באלהים נעשה-חיל והוא יבוס צרינו