Ordspråksboken 18

1 Den som lust hafver till att komma tvedrägt åstad, han söker efter träto, ehvar han kan.

Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.

2 En dåre hafver icke lust till förstånd, utan till hvad han hafver i hjertat.

Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.

3 Der den ogudaktige råder, der kommer föraktelse och försmädelse med hån.

Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.

4 Orden uti ens mun äro såsom djup vatten, och vishetenes källa är en full ström.

La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.

5 Det är icke godt att se till dens ogudaktigas person, till att nedertrycka den rättfärdiga i domen.

Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.

6 Ens dåras läppar komma med kif, och hans mun far efter hugg.

La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.

7 Ens dåras mun skämmer sig sjelf, och hans läppar fånga hans egen själ.

La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.

8 Ens lackares ord äro hugg, och de gå en genom hjertat.

La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.

9 Den som lat är i sitt arbete, han är hans broder som skada gör.

Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.

10 Herrans Namn är ett fast slott; den rättfärdige löper dit, och varder beskärmad.

La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.

11 Dens rikas gods är honom en fast stad, och såsom en hög mur allt omkring.

La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.

12 Då en skall ett nederfall få, så varder hans hjerta tillförene stolt; och förr än man till äro kommer, måste man lida.

Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.

13 Den som svarar förr än han hörer, honom är det en galenskap och skam.

Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.

14 Den som ett gladt hjerta hafver, han vet hålla sig uti sitt lidande; men när anden är bedröfvad, hvad kan en lida?

La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?

15 Ett förståndigt hjerta vet hålla sig förnufteliga; och de vise höra gerna, att man förnufteliga handlar.

La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.

16 Menniskones skänker göra honom rum, och hafva honom fram för de stora herrar.

Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.

17 Hvar och en är i förstone i sine sak rätt; men kommer hans nästa dertill, så finner det sig.

La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.

18 Lotten stillar träto, och skiljer emellan de mägtiga.

La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.

19 En broder, som fast står, han är såsom en fast stad; och de, som för hvarann strida, såsom en bom för ett slott.

Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.

20 Enom man varder lönt efter som hans mun talat hafver, och han varder mättad af sina läppars frukt.

De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.

21 Döden och lifvet står i tunganes våld; den henne älskar, han får äta af hennes frukt.

Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.

22 Den som ena ägta hustru finner, han finner godt, och får välsignelse af Herranom.

Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.

23 En fattig man talar med ödmjukhet; en rik man svarar stolteliga.

Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.

24 En trofast vän älskar mer, och står fastare, än en broder.

Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.