< Salmos 38 >

1 Salmo de David, para recordar. JEHOVÁ, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
2 Porque tus saetas descendieron á mí, y sobre mí ha caído tu mano.
Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
3 No hay sanidad en mi carne á causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos á causa de mi pecado.
Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
4 Porque mis iniquidades han pasado mi cabeza: como carga pesada se han agravado sobre mí.
Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Pudriéronse, corrompiéronse mis llagas, á causa de mi locura.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
7 Porque mis lomos están llenos de irritación, y no hay sanidad en mi carne.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
8 Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo á causa de la conmoción de mi corazón.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Mi corazón está acongojado, hame dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.
Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y meditaban fraudes todo el día.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
13 Mas yo, como [si fuera] sordo, no oía; [y estaba] como un mudo, [que] no abre su boca.
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Fuí pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
15 Porque á ti, oh Jehová, esperé yo: tú responderás, Jehová Dios mío.
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
16 Porque dije: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba, sobre mí se engrandecían.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Empero yo estoy á pique de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Por tanto denunciaré mi maldad; congojaréme por mi pecado.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
19 Porque mis enemigos están vivos [y] fuertes: y hanse aumentado los que me aborrecen sin causa:
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
21 No me desampares, oh Jehová: Dios mío, no te alejes de mí.
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 Apresúrate á ayudarme, oh Señor, mi salud.
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.

< Salmos 38 >