< Salmos 35 >

1 Salmo de David. DISPUTA, oh Jehová, con los que contra mí contienden; pelea con los que me combaten.
Ipsi David. Iudica Domine nocentes me, expugna impugnantes me.
2 Echa mano al escudo y al pavés, y levántate en mi ayuda.
Apprehende arma et scutum: et exurge in adiutorium mihi.
3 Y saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; di á mi alma: Yo soy tu salud.
Effunde frameam, et conclude adversus eos, qui persequuntur me: dic animæ meæ: Salus tua ego sum.
4 Avergüéncense y confúndanse los que buscan mi alma: vuelvan atrás, y sean avergonzados los que mi mal intentan.
Confundantur et revereantur, quærentes animam meam. Avertantur retrorsum, et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Sean como el tamo delante del viento; y el ángel de Jehová [los] acose.
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti: et angelus Domini coarctans eos.
6 Sea su camino oscuridad y resbaladeros; y el ángel de Jehová los persiga.
Fiat via illorum tenebræ et lubricum: et angelus Domini persequens eos.
7 Porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; sin causa hicieron [hoyo] para mi alma.
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui: supervacue exprobraverunt animam meam.
8 Véngale el quebrantamiento que no sepa, y su red que escondió lo prenda: con quebrantamiento en ella caiga.
Veniat illi laqueus, quem ignorat: et captio, quam abscondit, apprehendat eum: et in laqueum cadat in ipsum.
9 Y gócese mi alma en Jehová; y alégrese en su salud.
Anima autem mea exultabit in Domino: et delectabitur super salutari suo.
10 Todos mis huesos dirán: Jehová, ¿quién como tú, que libras al afligido del más fuerte que él, y al pobre y menesteroso del que le despoja?
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius: egenum et pauperem a diripientibus eum.
11 Levantáronse testigos falsos; demandáronme lo que no sabía;
Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me.
12 Volviéronme mal por bien, para abatir á mi alma.
Retribuebant mihi mala pro bonis: sterilitatem animæ meæ.
13 Mas yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco; afligí con ayuno mi alma, y mi oración se revolvía en mi seno.
Ego autem cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in ieiunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.
14 Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.
Quasi proximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacebam: quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
15 Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; juntáronse contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía: despedazábanme, y no cesaban;
Et adversum me lætati sunt, et convenerunt: congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
16 Con los lisonjeros escarnecedores truhanes, crujiendo sobre mí sus dientes.
Dissipati sunt, nec compuncti, tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione: frenduerunt super me dentibus suis.
17 Señor, ¿hasta cuándo verás [esto]? Recobra mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.
Domine quando respicies? restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
18 Te confesaré en grande congregación; te alabaré entre numeroso pueblo.
Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo gravi laudabo te.
19 No se alegren de mí mis enemigos injustos: ni los que me aborrecen sin causa hagan del ojo.
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique: qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
20 Porque no hablan paz; y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur: et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.
21 Y ensancharon sobre mí su boca; dijeron: ¡Ea, ea, nuestros ojos [lo] han visto!
Et dilataverunt super me os suum: dixerunt: Euge, euge, viderunt oculi nostri.
22 Tú lo has visto, oh Jehová; no calles: Señor, de mí no te alejes.
Vidisti Domine, ne sileas: Domine ne discedas a me.
23 Muévete y despierta para mi juicio, para mi causa, Dios mío y Señor mío.
Exurge et intende iudicio meo: Deus meus, et Dominus meus in causam meam.
24 Júzgame conforme á tu justicia, Jehová Dios mío; y no se alegren de mí.
Iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 No digan en su corazón: ¡Ea, alma nuestra! No digan: ¡Hémoslo devorado!
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animæ nostræ: nec dicant: Devoravimus eum.
26 Avergüéncense, y sean confundidos á una los que de mi mal se alegran: vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.
Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis. Induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.
27 Canten y alégrense los que están á favor de mi justa causa, y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, que ama la paz de su siervo.
Exultent et lætentur qui volunt iustitiam meam: et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi eius.
28 Y mi lengua hablará de tu justicia, y de tu loor todo el día.
Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.

< Salmos 35 >