< Salmos 104 >

1 Bendice, alma mía, a Jehová; Jehová Dios mío, mucho te has engrandecido, de gloria y de hermosura te has vestido.
Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.
2 Que se cubre de luz como de vestidura, que extiende los cielos como una cortina;
E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.
3 Que entabla con las aguas sus doblados, el que pone a las nubes por su carro, el que anda sobre las alas del viento.
E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.
4 El que hace a sus ángeles espíritus, sus ministros al fuego flameante.
E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.
5 El fundó la tierra sobre sus basas, no se moverá por ningún siglo.
Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.
6 Con el abismo, como con vestido, la cubriste: sobre los montes estaban las aguas.
Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.
7 De tu reprensión huyeron; por el sonido de tu trueno se apresuraron.
Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;
8 Subieron los montes, descendieron los valles a este lugar, que tú les fundaste.
Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.
9 Pusíste les término, el cual no traspasarán, ni volverán a cubrir la tierra.
Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.
10 El que envía las fuentes en los arroyos; entre los montes van.
Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.
11 Abrévanse todas las bestias del campo; los asnos salvajes quebrantan su sed.
Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.
12 Junto a ellos habitan las aves de los cielos; entre las hojas dan voces.
Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.
13 El que riega los montes desde sus doblados; del fruto de tus obras se harta la tierra.
He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.
14 El que hace producir el heno para las bestias; y la yerba para servicio del hombre, sacando el pan de la tierra,
Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;
15 Y el vino que alegra el corazón del hombre; haciendo relumbrar la faz con el aceite; y el pan sustenta el corazón del hombre.
He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.
16 Hártanse los árboles de Jehová; los cedros del Líbano que él plantó:
Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.
17 Para que aniden allí las aves; la cigüeña tenga su casa en las hayas.
Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.
18 Los montes altos para las cabras monteses, las peñas madrigueras para los conejos.
Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.
19 Hizo la luna para sazones: el sol conoció su occidente.
I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.
20 Pones las tinieblas, y la noche es; en ella corren todas las bestias del monte.
Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.
21 Los leoncillos braman a la presa, y para buscar de Dios su comida.
Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.
22 Sale el sol, recógense, y échanse en sus cuevas.
Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.
23 Sale el hombre a su hacienda, y a su labranza hasta la tarde.
Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.
24 ¡Cuán muchas son tus obras, o! Jehová! todas ellas hiciste con sabiduría: la tierra está llena de tu posesión.
Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.
25 Esta gran mar y ancha de términos; allí hay pescados sin número, bestias pequeñas y grandes.
Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.
26 Allí andan navíos, este leviatán que hiciste para que jugase en ella.
Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.
27 Todas ellas esperan a ti, para que les des su comida a su tiempo.
E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.
28 Dásles, recogen: abres tu mano, hártanse de bien.
Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.
29 Escondes tu rostro, túrbanse: les quitas el espíritu, dejan de ser, y tórnanse en su polvo.
Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.
30 Envías tu espíritu, críanse: y renuevas la haz de la tierra.
Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.
31 Sea la gloria a Jehová para siempre: alégrese Jehová en sus obras.
Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:
32 El que mira a la tierra, y tiembla: toca en los montes, y humean.
Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.
33 A Jehová cantaré en mi vida: a mi Dios diré salmos mientras viviere.
Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.
34 Serme ha suave hablar de él: yo me alegraré en Jehová.
Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.
35 Sean consumidos de la tierra los pecadores: y los impíos dejen de ser. Bendice alma mía a Jehová. Alelu- Jah.
Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.

< Salmos 104 >