< Job 31 >

1 Hice concierto con mis ojos: porque ¿a qué propósito había yo de pensar de la virgen?
Fa nifañina amo masokoo raho; akore arè ty hikirofako ty somondrara?
2 Porque, ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?
Inoñ’amy zao ty anjarako aman’ Añahare ambone ao, naho ty lovako amy El-Sadai andikerañe añe?
3 ¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?
Tsy feh’ohatse ho a o lo-tserekeo hao, hekoheko ho a o mpitolon-karatiañeo?
4 ¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?
Tsy vazoho’e hao o lalakoo, naho iahe’e iaby o liakoo?
5 Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,
Aa naho nindrezako lia t’i Remborake, ndra nalisa mb’am-pamañahiañe mb’eo o tombokoo—
6 Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.
Le ehe t’ie ho lanjaeñe am-pandanjañe to, hahàrofoanan’Añahare ty havantañako!
7 Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,
Naho nitsile amy lalañey ty tomboko, naho nañorike o masokoo ty foko, naho nipiteha’ ty pepo o tañakoo;
8 Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.
le soa raho te hitongy hikamà’ ondaty; vaho hombotañe ze mitiry ho ahy.
9 Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve asechando a la puerta de mi prójimo:
Naho nisigihe’ ty rakemba ty foko, naho nivoñoñe an-dalan-drañeko eo;
10 Muela para otro mi mujer, y sobre ella se encorven otros;
ee te ho hafa ty handisaña’ i valiko, naho ami’ty ila’e ty hibaboha’e.
11 Porque es maldad, e iniquidad probada.
Ie ho ni-hakeo mena, tahiñe mañeva mpizaka,
12 Porque es fuego que hasta el sepulcro devoraría, y toda mi hacienda desarraigaría.
ho ni-afo namorototo pak’an Tsikeokeok’ ao, ho fonga nombota’e reke-bahatse o nivokarekoo.
13 Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleiteasen conmigo;
Aa naho ninjèko ty zo’ ondevoko lahy ndra ampela, ie naneseke toreo ahy;
14 ¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitase; ¿qué le respondería yo?
le ino ty hanoeko naho mitroatse t’i Andrianañahare? ino ty havaleko aze naho ampamolilia’e?
15 ¿El que en el vientre me hizo a mí, no le hizo a él? ¿y un mismo autor no nos dispuso en la matriz?
Tsy namboatse aze ka hao i nitsene ahy an-koviñey? Tsy Ie avao ty nandranjy anay an-koviñ’ ao?
16 Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;
Aa naho nitanako ami’ty poie’e ty nipaia’e, ndra nampaieñe ty fihaino’ i vantotsey,
17 Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;
naho niareñaren-draho te nitendre, tsy nanisako ty bode—
18 (Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre; y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda; )
Toe ni-ajalahy raho t’ie nibeizeko manahake te ni-rae’e, boak’an-kovin-dreneko ao ty niaoloako i vantotsey—
19 Si ví al que pereciera sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;
aa naho nitreako ty mpirererere tsy aman-tsikiñe, ndra ty rarake tsy aman-tsaroñe,
20 Si no me bendijeron sus lomos, y del vellocino de mis ovejas se calentaron;
naho tsy nitahy ahy o toha’eo, vaho tsy nampafana aze ty volon’ añondriko;
21 Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que todos me ayudarían en la puerta:
naho nonjoñeko haoke ty bode, ie nitreako an-dalambey ey hañonjonako ty ahiko;
22 Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.
le angao hikalatrake an-tsoroko ao ty fangalin-tsoroko, vaho hapitsok’ am-pikatsoha’e ty sirako.
23 Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.
Amy te mampangebahebak’ ahy ty hankàñe boak’aman’ Añahare, vaho tsy ho nanoeko ty amy enge’ey.
24 Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;
Naho natokisako ty volamena, ndra nataoko te fiatoako ty volamena ki’e,
25 Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;
aa naho nirebehako ty hamaro o varakoo, ty amy habey natonton-tañakoy;
26 Si ví al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,
naho nijiloveko i àndroy amy fipisaña’ey, ndra i volañey te misitse an’ enge’ey,
27 Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:
naho sinigìke añ’etake ty troko vaho nañifik’oroke boak’ am-bavako ty tañako;
28 Esto también fuera maldad probada, porque negaría al Dios soberano.
le ho ni-hakeo fikai-jaka ka! ie ho nivalik’ aman’ Añahare ambone ao.
29 Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé, cuando le halló el mal.
Naho nahafale ahy ty fiantoa’ o malaiñe ahikoo, kera nitrehañe t’ie nivovoan-kankàñe.
30 Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma,
Tsie, tsy napoko hanan-tahiñe ty vavako hitake ty fiai’e am-pàtse—
31 Cuando mis domésticos decían: ¿quién nos diese de su carne? nunca nos hartaríamos.
Tsy nanao ty hoe hao o mpitoron-kivohokoo: Ia ty mahatrea ty tsy nanjañe’ i mahakama’ey!—
32 El extranjero no tenía fuera la noche: mis puertas abría al caminante.
Tsy nibabòfok’ alafe ao ty ambahiny, fa nisokafeko amo mpañaveloo o lalakoo.
33 Si encubrí como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi escondrijo mi iniquidad;
Aa naho naetako manahake i Dame ty fiolàko ndra nakafiko añ’arañako ao o hakeokoo,
34 Porque quebrantaba a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta;
ie nampiholibalà ahy i màroy, nampianifaña’ ty inje’ o mpirofokoo, le nitsiñe avao, tsy niakatse an-dalañe.
35 Quién me diese: quién me oyese: ciertamente, mi señal es que el Omnipotente testificará por mí: aunque mi adversario me haga el proceso,
Ee te eo ty hijanjiñe ahy! Intoy ty soniako! Ho toiñe’ i El-Sadai abey, naho i taratasin-tsisý sinokin-drafelahikoy!
36 Ciertamente yo le llevaría sobre mi hombro, y me le ataría en lugar de coronas.
Toe ho ni-vavèko an-tsoroko zay; ho ni-vahoreko amako hoe sabaka;
37 Yo le contaría el número de mis pasos; y como príncipe me allegaría a él.
ho volilieko ama’e o liakoo; ho niatrefako hoe roandriañe.
38 Si mi tierra clamará contra mí, y llorarán todos sus surcos;
Aa naho mitoreo amako ty taneko, naho mitrao-pirovetse o vavahali’eo;
39 Si comí su fuerza sin dinero, o afligí el alma de sus dueños:
naho nihaneko ty voka’e fa tsy nandoa drala vaho nampiselekaiñe ty tompo’e,
40 En lugar de trigo me nazcan espinas, y neguilla en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.
le ee t’ie hitiriam-patike hasolo ty ampemba, hisatse hasolo ty tsako. Nigadoñe amy zao ty lañona’Iobe.

< Job 31 >