Salmos 132

1 Acuérdate, oh Yavé, de David, Y de toda su aflicción.

Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,

2 De cómo juró a Yavé, Y prometió al Fuerte de Jacob:

Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:

3 Ciertamente no entraré en mi tienda, Ni subiré a mi cama.

“Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;

4 No concederé sueño a mis ojos, Ni a mis párpados calma,

Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;

5 Hasta que halle lugar para Yavé, Tabernáculo para el Fuerte de Jacob.

Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”

6 Ciertamente oímos de ello en Efrata. Lo hallamos en el campo del bosque.

Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.

7 Entremos en su Tabernáculo, Postrémonos ante el estrado de sus pies.

Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.

8 Oh Yavé, levántate [y ven] al lugar de tu reposo, Tú y el Arca de tu poder.

Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.

9 Que tus sacerdotes se vistan de justicia, Y se regocijen tus santos.

Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.

10 Por amor a David tu esclavo, No vuelvas el rostro de tu ungido.

Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.

11 En verdad Yavé juró a David, Y no se retractará de ello: De tu descendencia sentaré en tu trono.

Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.

12 Si tus hijos observan mi Pacto, Y mi testimonio que Yo les enseño, Tus hijos también se sentarán en tu trono para siempre.

Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.

13 Porque Yavé escogió a Sion. La deseó para morada suya:

Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.

14 Este es el lugar de mi reposo para siempre. Aquí moraré, porque lo deseé.

Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.

15 Con abundancia bendeciré su provisión, Y saciaré de pan a sus necesitados.

Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.

16 Vestiré con salvación a sus sacerdotes, Y sus santos darán voces de júbilo.

Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.

17 Allí retoñará el poder de David. Dispuse una lámpara para mi ungido.

Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.

18 A sus enemigos vestiré de vergüenza, Pero sobre él resplandecerá su corona.

Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.