< Job 6 >

1 Entonces Job respondió:
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 ¡Oh, si se pesara mi angustia, y se pusiera igualmente en balanza juntamente con mi ruina!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 ¡Pesarían ahora más que la arena del mar! Por eso mis palabras fueron precipitadas,
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 porque en mí están clavadas las flechas de ʼEL-Shadday. Mi espíritu sorbe su veneno, y terrores de ʼElohim me combaten.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 ¿Rebuzca el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 ¿Se comerá lo insípido sin sal? ¿Hay sabor en la clara del huevo?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 Las cosas que mi alma rehusaba tocar son ahora mi alimento nauseabundo.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 ¡Quién me diera obtener mi petición, y que ʼElohim me otorgue lo que tanto anhelo!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 ¡Que ʼElohim se digne aplastarme, que suelte su mano y acabe conmigo!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Eso sería mi consuelo, y aun en medio de mi dolor que no da tregua, saltaría de gozo, porque no negué las Palabras del Santo.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 ¿Cuál es mi fuerza para seguir esperando? ¿Cuál es mi propósito para que tenga aún paciencia?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 ¿Es mi fortaleza como la de las piedras, o mi cuerpo es de bronce?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 ¿Puedo sostenerme sobre nada? ¿No fue todo auxilio alejado de mí?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 Para el hombre desconsolado debe haber bondad de su amigo, a fin de que no abandone el temor a ʼEL-Shadday.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 Mis hermanos me traicionaron como un torrente. Pasan como corrientes impetuosas
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 que van turbias a causa del deshielo, y la nieve que se deshace en ellas.
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 En el tiempo del calor se desvanecen. Al calentarse desaparecen, se extinguen de su lugar.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 Se apartan de la senda de su rumbo, van menguando y se pierden.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 Las caravanas de Temán fijan su mirada en ellas, los viajeros de Sabá tienen su esperanza en ellas,
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 pero son avergonzados en su esperanza, pues llegan hasta ellas y quedan defraudados.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 En verdad ustedes son ahora como ellos. Ven un terror y temen.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 ¿Yo les dije: Tráiganme algo? ¿O: Paguen de su hacienda por mí?
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 ¿O: Líbrenme de la mano del enemigo? ¿O: Rescátenme del poder del opresor?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Instrúyeme y me callaré. Hazme entender en qué erré.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 ¡Cuán dolorosas son las palabras honestas! ¿Pero qué prueba su reprensión?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 ¿Piensan ustedes censurar palabras y los dichos de un desesperado que son como el viento?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Ustedes aun echan suertes sobre los huérfanos y regatean con su amigo.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Ahora pues, dígnense mirarme y opinen si miento delante de ustedes.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Les ruego que desistan. Que no haya iniquidad. Sí, que mi justicia aún permanezca.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 ¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿Mi paladar no distingue lo destructivo?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?

< Job 6 >