Job 24

1 ¿Por qué no son reservados los tiempos oportunos por ʼEL-Shadday? ¿Por qué los que lo conocen no vislumbran sus días?

Czemu, [skoro] od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?

2 Hay los que remueven los linderos, roban los rebaños y los devoran,

[Niektórzy] przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.

3 se llevan el asno de los huérfanos, toman en prenda el buey de la viuda,

Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.

4 apartan del camino a los necesitados y hacen que se escondan todos los pobres de la tierra.

Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi [muszą] się kryć razem.

5 Allí están, como asnos del desierto. Salen a su tarea y buscan con ansia el sustento. La región fría es la que ofrece alimento a sus hijos,

Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia [wydaje] chleb dla nich oraz ich dzieci.

6 cosechan en campo ajeno, y tienen que rebuscar en la viña del perverso.

Na polu żną zboże i zbierają [grona] w winnicy niegodziwych.

7 Pasan la noche desnudos, faltos de ropa y no tienen cobertura contra el frío.

Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;

8 El aguacero de las montañas los empapa, y se pegan a las rocas por falta de refugio.

Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.

9 Hay otros que arrancan del pecho al huérfano, y toman en prenda al bebé del pobre.

Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.

10 Hacen que anden mudos, sin ropa, y quitan las gavillas al hambriento,

Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.

11 los que exprimen el aceite en sus molinos, y pisan sus lagares, pero tienen sed.

[A ci, którzy] pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.

12 Desde la ciudad gimen los hombres y claman los heridos, pero ʼElohim no atiende sus necedades.

Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.

13 Son los que se rebelan contra la luz. No quieren conocer sus caminos ni están en sus sendas.

To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.

14 De madrugada se levanta el asesino, mata al pobre y al menesteroso, y de noche actúa como ladrón.

Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.

15 El adúltero espera la llegada de la noche y se dice: Nadie me verá. Y cubre su cara.

Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on [swoje] oblicze.

16 Mina las casas en la oscuridad. Durante el día se encierra. No conoce la luz del sol.

W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.

17 Porque la mañana le es lo mismo que densa oscuridad, porque está familiarizado con los terrores de densa oscuridad.

Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.

18 Es veloz sobre la superficie del agua. Su parte es maldita en la tierra. No volverá por el camino de las viñas.

Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę [do] winnic.

19 Como la sequía y el calor le roban el agua a la nieve, así hace el Seol a los que pecaron. (Sheol h7585)

[Jak] susza i upał trawią wody śniegu, [tak] grób [trawi] grzeszników. (Sheol h7585)

20 Los olvidará el seno materno. Dulce será su sabor a los gusanos. Nunca serán recordados, y como un árbol serán quebrantados los perversos.

Zapomni o nim łono [jego] matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.

21 Porque maltrataron a la estéril, a la que no da a luz, y no hacen bien a la viuda.

Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.

22 La sequía arruina también a los poderosos con su poder. Se levantan y no creen ni en su propia vida.

Pociąga też mocarzy swoją siłą; [gdy] powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.

23 ʼElohim les da seguridad, y ellos confían en ella. Los ojos de Él observan sus caminos.

Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak [patrzą] na ich drogi.

24 Aunque ensalzados por un tiempo, desaparecen. Son abatidos, marchitados como plantas y cortados como espigas.

Na chwilę zostali wywyższeni, ale już [ich] nie ma; zostali poniżeni [i] ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.

25 Si esto no es así, ¿quién me puede probar que soy un mentiroso, y dejar sin valor mis palabras?

A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?