Job 19

1 Entonces Job respondió:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 ¿Hasta cuándo afligen mi alma y me muelen con palabras?

Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?

3 Ya me insultaron diez veces. ¿No se avergüenzan de ultrajarme?

Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?

4 Si en verdad yo erré, mi error recae sobre mí.

A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.

5 Pero si ustedes se engrandecen contra mí, y alegan mi oprobio contra mí,

A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;

6 sepan que ʼElohim me trastornó y me envolvió en su red.

Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.

7 Ciertamente grito: ¡Violencia! Y no se me escucha. Doy voces, y no hay justicia.

Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.

8 Él bloqueó mi camino para que no pase. Puso oscuridad sobre mi senda.

Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.

9 Me despojó de mi honor y quitó la corona de mi cabeza.

Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.

10 Me destroza por todos lados y perezco. Arrancó mi esperanza como un árbol.

Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.

11 Su ira se encendió contra mí. Me considera su enemigo.

Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.

12 Llegaron sus tropas unidas, se atrincheran contra mí y acamparon alrededor de mi vivienda.

Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.

13 Alejó a mis hermanos de mí. Mis conocidos, como extraños, se apartaron de mí.

Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.

14 Me fallaron mis parientes, me olvidan mis amigos.

Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.

15 Los que viven en mi casa y mis esclavas me miran como extraño. Soy forastero ante ellos.

Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.

16 Llamo a mi esclavo, y no responde. Con mi propia boca tengo que rogarle.

Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.

17 Mi aliento fue repulsivo a mi esposa y odioso ante mis propios hermanos.

Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.

18 Hasta los niños me desprecian, y al levantarme hablan contra mí.

Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.

19 Todos mis amigos íntimos me aborrecen. Los que yo amaba se volvieron contra mí.

Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.

20 Mi piel y mi carne se pegan a mis huesos, y quedé solo con la piel de mis dientes.

Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.

21 Ustedes, amigos míos, tengan compasión de mí. Porque me golpeó la mano de ʼElohim.

Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.

22 ¿Por qué me persiguen como ʼElohim, y no se sacian de escarnecerme?

Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?

23 ¡Ojalá mis palabras fueran escritas! ¡Ojalá fueran escritas en un rollo!

Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!

24 ¡Que fueran talladas con cincel de hierro y plomo para siempre en la roca!

Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!

25 Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo,

Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.

26 Después de deshecha mi piel, en mi carne veré a ʼElohim,

A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.

27 a Quien veré por mí mismo. Mis ojos lo verán, y no los de otro. Mi corazón desfallece dentro de mí.

Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.

28 Porque si la raíz de mi situación está en mí mismo, entonces, ¿por qué dicen ustedes: Persigámoslo?

Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.

29 ¡Teman ustedes ante la espada! Porque llenos de ira están los castigos de la espada, para que sepan que hay un juicio.

Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.