< Juan 13 >

1 Era el día antes de la fiesta de la Pascua, y Jesús sabía que había llegado la hora de abandonar este mundo y volver a su Padre. Había amado a quienes estaban en el mundo y que eran suyos, y ahora les había demostrado por completo su amor hacia ellos.
Kane Sap Pasaka okayo machiegni, Yesu nongʼeyo ni sane osechopo mar wuok e pinyni mondo odog ir Wuoro. Kaka nosehero joge owuon mane ni e pinyni, koro noikore nyisogi herane matut mogik.
2 Era el momento de la cena, y el Diablo ya había inculcado la idea de traicionar a Jesús en la mente de Judas, el hijo de Simón Iscariote.
E kinde mane gichano chiemb odhiambo, noyudo Jachien oseketo paro marach e chuny Judas Iskariot, ma wuod Simon, mondo ondhog Yesu.
3 Jesús sabía que el Padre había puesto todas las cosas bajo su autoridad, y él había venido de Dios y ahora iba a regresar a Dios.
Yesu nongʼeyo ni Wuoro noseketo gik moko duto e bwo tekone, kendo ni noa ka Nyasaye kendo nobiro dok ir Nyasaye;
4 Entonces Jesús se levantó en medio de la cena, quitó su bata y se ciñó con una toalla.
omiyo noa malo oweyo chiemo, kendo nongʼwano kandhone bangʼe otweyo taulo e nungone.
5 Echó agua en un tazón y comenzó a lavar los pies de sus discípulos, secándolos con la toalla con la que se había ceñido.
Bangʼ timo kamano, noolo pi e karaya bangʼe ochako luoko tiend jopuonjrene, kendo noyweyo tiendegi gi taulo mane oyudo otweyo e nungone.
6 Se acercó a Simón Pedro, quien le preguntó: “Señor, ¿vas a lavar mis pies?”
Kane obiro ir Simon Petro, Petro nowachone niya, “Ruoth, idwaro luoko tienda adier?”
7 Jesús respondió: “Ahora no entenderás lo que estoy haciendo por ti. Pero un día entenderás”.
Yesu nodwoke niya, “Ok inyal winjo tiend gima atimo, to ibiro winjo tiende bangʼe.”
8 “¡No!” protestó Pedro. “¡Nunca lavarás mis pies!” Jesús respondió, “Si no te lavo, no tendrás parte conmigo”, (aiōn g165)
Petro nonyise koramo niya, “Ooyo, Ruoth, ok inyal luoko tiendena ngangʼ.” Yesu nodwoke niya, “Ka ok aluoko tiendi, to ok iwinjori bedo koda e kanyakla mar jopuonjrena.” (aiōn g165)
9 “¡Entonces, Señor, no laves solamente mis pies, sino también mis manos y mi cabeza!” exclamó Simón Pedro.
Simon Petro nodwoke niya, “Ruoth, ka kamano, to kik ilwok mana tienda kende, to luok bedena kod wiya bende!”
10 Jesús respondió, “Cualquiera que ya se ha bañado, solo necesita lavar sus pies y entonces estará completamente limpio. Ustedes están limpios—pero no todos”.
Yesu nodwoke niya, “Ngʼat moseluokore onego olwok mana tiendene kende, nimar dende duto ler. Un usedoko maler, makmana ngʼato achiel kuomu kende ema ok ler.”
11 Pues él sabía quién era el que iba a traicionarlo. Por eso dijo “No todos están limpios”.
Nikech nongʼeyo ngʼat mane biro ndhoge, mano emomiyo nowachonegi ni ok giler giduto.
12 Después que Jesús hubo lavado los pies de los discípulos, volvió a ponerse su bata y se sentó. “¿Entienden ustedes lo que les he hecho?” les preguntó.
Kane osetieko luoko tiendegi, norieyo kandhone bangʼe nodok obet piny. Nopenjogi niya, “Bende ungʼeyo tiend gima asetimonuno?
13 “Ustedes me llaman ‘Maestro’ y ‘Señor,’ y está bien que lo hagan, pues eso es lo que soy.
Uluonga kare ni ‘Japuonj’ kendo ni ‘Ruoth,’ kendo utimo kare, nikech mano e ngʼama an.
14 Así que si yo, que soy su Maestro y su Señor, he lavado sus pies, ustedes deben lavarse los pies unos a otros.
Koro ka an ma an Ruodhu kendo Japuonju ema aselwoko tiendeu, un bende nyaka ulwok tiendeu ngʼato gi ngʼato.
15 Yo les he dejado un ejemplo, para que ustedes hagan como yo hice.
Aseketonu ranyisi mondo utim kaka asetimonu.
16 Les digo la verdad, los siervos no son más importantes que su amo, y el que es enviado no es mayor que quien lo envía.
Awachonu adier ni onge jatich maduongʼ moloyo ruodhe motiyone, kata jaote ok duongʼ moloyo ngʼama oore.
17 Ahora que ustedes entienden estas cosas, serán benditos si las hacen.
Nikech koro ungʼeyo wechegi, nogwedhu kutiyo kodgi.”
18 No estoy hablando de todos ustedes—Yo conozco a los que he escogido. Pero para cumplir la Escritura: ‘El que comparte mi comida se ha vuelto contra mí’.
Yesu nomedo wuoyo kodgi niya, “Ok awuo kuomu un uduto, nimar angʼeyo joma aseyiero. To mano osetimore mondo ochop Ndiko mawacho ni, ‘Ngʼat machiemo koda bende osendhoga.’
19 Les digo ahora, antes de que ocurra, para que cuando ocurra, estén convencidos de que yo soy quien soy.
“Koro anyisou wachni chon kapok otimore mondo kotimore, to ubiro yie ni An e Kristo.
20 Les digo la verdad, cualquiera que recibe a quien yo envío, me recibe a mí, y recibe a Aquél que me envió”.
Awachonu adier, ni ngʼato angʼata morwako ngʼama aoro, orwaka, kendo ngʼama orwaka orwako jal ma noora.”
21 Después que dijo esto, Jesús estuvo profundamente atribulado, y declaró: “Les digo la verdad, uno de ustedes va a traicionarme”.
Bangʼ kane osewacho mano, Yesu nochandore gie chunye mi nohulonigi niya, “Awachonu adier, ni achiel kuomu biro ndhoga.”
22 Los discípulos se miraron unos a otros, preguntándose de cuál de ellos hablaba Jesús.
Jopuonjrene dhogi nomoko, kendo ne gingʼiyore kendgi ka giparo ni en ngʼa kuomgi ma nowuoyo kuome.
23 El discípulo a quien Jesús amaba estaba sentado junto a él en la mesa, apoyado cerca de él.
To noyudo japuonjre mane Yesu ohero, ne chiemo kobedo bute machiegni.
24 Simón Pedro le hizo señas para que le preguntara a Jesús de cuál de todos ellos hablaba.
Simon Petro nogwelo japuonjreno kawacho niya, “Penje ane ngʼama owuoyo kuome.”
25 Entonces él se inclinó hacia Jesús y le preguntó, “Señor, ¿quién es?”
Nolokore motenore kuom Yesu mopenje niya, “Ruoth, en ngʼa?”
26 Jesús respondió: “Es aquél a quien yo le entregue un trozo de pan después de haberlo mojado”.
Yesu nodwoke niya, “En ngʼama abiro miyo makatini bangʼ ka aselute e kado.” Eka, bangʼ luto makati e kado, nomiye Judas Iskariot wuod Simon.
27 Después de haber mojado el trozo de pan, lo dio a Judas, hijo de Simón Iscariote. Cuando Judas tomó el pan, Satanás entró en él. “Lo que vas a hacer, hazlo rápido”, le dijo Jesús.
To kane Judas osekawo makatino, Satan nodonjo kuome. Yesu nokone niya, “Gima idwaro timono, tim piyo.”
28 Ninguno en la mesa entendió lo que Jesús quiso decir con esto.
To kuom joma ne chiemo kanyo, onge ngʼama nongʼeyo gimomiyo nowachone kamano.
29 Como Judas estaba a cargo del dinero, algunos de ellos pensaron que Jesús le estaba diciendo que se fuera y comprara lo necesario para la fiesta de la Pascua, o que fuera a donar algo a los pobres.
To kaka Judas ne en jakeno mar pesa, jomoko ne paro ni Yesu nonyise mondo odhi ongʼiew gik mane dwarore e sawo, kata ni mondo ochiw gimoro ni jodhier.
30 Judas se fue inmediatamente después que hubo tomado el trozo de pan y se marchó. Y era de noche.
Mapiyo bangʼ ka Judas nosekawo makatino, nowuok oweyogi. Koro ne en seche mag otieno.
31 Después que Judas se fue, Jesús dijo: “Ahora el Hijo del hombre es glorificado, y por medio de él, Dios es glorificado.
Kane Judas osedhi, Yesu nowacho niya, “Wuod Dhano koro imiyo duongʼ sani kendo Nyasaye bende yudo duongʼ kuome.
32 Si Dios es glorificado por medio de él, entonces Dios mismo glorificará al hijo, y lo glorificará inmediatamente.
Ka Nyasaye oyudo duongʼ kuome, eka Wuowi bende biro yudo duongʼ kuome, kendo obiro miye duongʼ sani sani.
33 Mis hijos, yo estaré con ustedes solo un poco más. Me buscarán, pero les digo lo mismo que le dije a los judíos: adonde yo voy, ustedes no pueden ir.
“Nyithinda, pod abiro bedo kodu kuom thuolo matin. Bangʼe ubiro manya, to mana kaka ne anyiso jo-Yahudi e kaka anyisou sani, ni kama adhiye un ok unyal bire.
34 “Les estoy dando un nuevo mandato: ámense los unos a los otros. Ámense los unos a los otros de la misma manera que yo los he amado a ustedes.
“Amiyou chik manyien mawacho kama: Herreuru ngʼato gi ngʼato. Mana kaka aseherou e kaka nyaka uherru ngʼato gi ngʼato.
35 Si ustedes se aman los unos a los otros, demostrarán a todos que son mis discípulos”.
Mano ema biro miyo ji duto ngʼeyo ni un jopuonjrena adier, ka uheroru ngʼato gi ngʼato.”
36 Simón Pedro le preguntó: “¿Adónde vas, Señor?” Jesús respondió: “Adonde yo voy, ustedes no pueden seguirme. Ustedes me seguirán después”.
Simon Petro nopenje niya, “Ruoth, idhi kanye?” Yesu nodwoke niya, “Kuma adhiye ok inyal luwae sani, to ibiro luwa kuno bangʼe.”
37 “Señor, ¿por qué no puedo seguirte ahora?” preguntó Pedro. “Entregaré mi vida por ti”.
Petro nopenje niya, “Ruoth, angʼo momiyo ok anyal luwi sani? Aikora chiwo ngimana nikech in.”
38 “¿Realmente estás preparado para morir por mí? Te digo la verdad: antes de que el gallo cante tú me negarás tres veces”, le respondió Jesús.
Eka Yesu nodwoke niya, “Bende inyalo chiwo ngimani nikech an adier? Anyisi ni kapok thuon gweno okok, wangʼ inikweda nyadidek!

< Juan 13 >