< Sabuurradii 124 >

1 Haddaan Rabbigu inala jirin Hadda reer binu Israa'iil ha yidhaahdeen,
Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,
2 Haddaan Rabbigu inala jirin, Markii dadku inagu kacay,
se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,
3 Kolkaasay innagoo noolnool ina wada liqliqi lahaayeen, Markay aad inoogu cadhoodeen,
allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;
4 Kolkaasay biyuhu ina qarqin lahaayeen, Durdurna nafteennuu dul mari lahaa,
allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;
5 Oo kolkaasay biyaha kibirsanu nafteenna dul mari lahaayeen.
allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.
6 Waxaa mahad leh Rabbiga Aan inaga dhigin ugaadh ilkahoodu ay qabsadaan.
Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!
7 Nafteennu waxay u baxsatay sida shimbir uga baxsato dabinka shimbirrodabtaha, Dabinkii wuu go'ay, innaguna waynu baxsannay.
L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.
8 Caawimaaddeennu waxay ku jirtaa magaca Rabbiga Sameeyey samada iyo dhulkaba.
Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.

< Sabuurradii 124 >