< Песнь песней Соломона 7 >

1 что украсишася стопы твоя во обутиих твоих, дщи Надавля? Чины бедру твоею подобни усеряземь, делу рук художника:
Quam pulchri sunt gressus tui in calceamentis, filia principis! Iuncturae femorum tuorum, sicut monilia, quae fabricata sunt manu artificis.
2 пуп твой чаша источена, не лишаемая мста: чрево твое яко стог пшеницы, огражден в кринах:
Umbilicus tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis. Venter tuus sicut acervus tritici, vallatus liliis.
3 два сосца твоя, яко два млада близнецы серны:
Duo ubera tua, sicut duo hinnuli gemelli capreae.
4 выя твоя яко столп слоновый: очи твои яко езера во Есевоне, во вратах дщерей многих: нос твой яко столп Ливанский, сматряяй лице Дамаска:
Collum tuum sicut turris eburnea. Oculi tui sicut piscinae in Hesebon, quae sunt in porta filiae multitudinis. Nasus tuus sicut turris Libani, quae respicit contra Damascum.
5 глава твоя на тебе яко Кармил (гора), и заплетение главы твоея яко багряница, царь увязан в преристаниих.
Caput tuum ut Carmelus: et comae capitis tui, sicut purpura regis vincta canalibus.
6 Что украсилася еси, и что усладилася еси, любы, во сладостех твоих?
Quam pulchra es, et quam decora charissima, in deliciis!
7 Сие величество твое: уподобилася еси финику, и сосца твоя грезном.
Statura tua assimilata est palmae, et ubera tua botris.
8 Рекох: взыду на финик, удержу высоту его: и будут сосцы твои яко грезнове винограда, и воня ноздрей твоих яко яблока:
Dixi: Ascendam in palmam, et apprehendam fructus eius: et erunt ubera tua sicut botri vineae: et odor oris tui sicut malorum.
9 и гортань твой яко вино благо, ходящее брату моему в правость, доволно устнам моим и зубом.
Guttur tuum sicut vinum optimum, dignum dilecto meo ad potandum, labiisque et dentibus illius ad ruminandum.
10 Аз брату моему, и ко мне обращение его.
Ego dilecto meo, et ad me conversio eius.
11 Прииди, брате мой, и взыдем на село, водворимся в селех:
Veni dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis.
12 ураним в винограды, увидим аще процвете виноград, процветоша ли овощие, процветоша ли яблока? Тамо дам тебе сосца моя.
Mane surgamus ad vineas, videamus si floruit vinea, si flores fructus parturiunt, si floruerunt mala punica: ibi dabo tibi ubera mea.
13 Мандрагоры даша воню, и при дверех наших вси плоды новии: до ветхих, брате мой, соблюдох ти.
Mandragorae dederunt odorem. In portis nostris omnia poma: nova et vetera, dilecte mi, servavi tibi.

< Песнь песней Соломона 7 >