< Песнь песней Соломона 4 >

1 Се, еси добра, ближняя моя, се, еси добра: очи твои голубине, кроме замолчания твоего: власи твои яко стада козиц, яже открышася от Галаада.
Quam pulchra es amica mea, quam pulchra es! Oculi tui columbarum, absque eo, quod intrinsecus latet. Capilli tui sicut greges caprarum, quae ascenderunt de monte Galaad.
2 Зубы твои яко стада остриженых, яже изыдоша из купели, вся двоеплодны, и неродящия несть в них.
Dentes tui sicut greges tonsarum, quae ascenderunt de lavacro, omnes gemellis foetibus, et sterilis non est inter eas.
3 Яко вервь червлена устне твои, и беседа твоя красна: яко оброщение шипка ланиты твоя, кроме замолчания твоего.
Sicut vitta coccinea, labia tua: et eloquium tuum, dulce. Sicut fragmen mali punici, ita genae tuae, absque eo, quod intrinsecus latet.
4 Яко столп Давидов выя твоя, создан в Фалпиофе: тысяща щитов висит на нем, вся стрелы сильных.
Sicut turris David collum tuum, quae aedificata est cum propugnaculis: mille clypei pendent ex ea, omnis armatura fortium.
5 Два сосца твоя яко два млада близнца серны, пасомая во кринах,
Duo ubera tua, sicut duo hinnuli capreae gemelli, qui pascuntur in liliis,
6 дондеже дхнет день, и подвигнутся сени. Пойду себе к горе смирней и к холму ливанску.
donec aspiret dies, et inclinentur umbrae, vadam ad montem myrrhae, et ad collem thuris.
7 Вся добра еси, ближняя моя, и порока несть в тебе.
Tota pulchra es amica mea, et macula non est in te.
8 Гряди от Ливана, невесто, гряди от Ливана: прииди и прейди из начала Веры, от главы Санира и Аермона, от оград львовых, от гор пардалеов.
Veni de Libano sponsa mea, veni de Libano, veni: coronaberis de capite Amana, de vertice Sanir et Hermon, de cubilibus leonum, de montibus pardorum.
9 Сердце наше привлекла еси, сестро моя невесто, сердце наше привлекла еси единым от очию твоею, единым монистом выи твоея.
Vulnerasti cor meum soror mea sponsa, vulnerasti cor meum in uno oculorum tuorum, et in uno crine colli tui.
10 Что удобреста сосца твоя, сестро моя невесто? Что удобреста сосца твоя паче вина, и воня риз твоих паче всех аромат?
Quam pulchrae sunt mammae tuae soror mea sponsa! pulchriora sunt ubera tua vino, et odor unguentorum tuorum super omnia aromata.
11 Сот искапают устне твои, невесто, мед и млеко под языком твоим, и благовоние риз твоих яко благоухание Ливана.
Favus distillans labia tua sponsa, mel et lac sub lingua tua: et odor vestimentorum tuorum sicut odor thuris.
12 Вертоград заключен сестра моя невеста, вертоград заключен, источник запечатлен.
Hortus conclusus soror mea sponsa, hortus conclusus, fons signatus.
13 Леторасли твоя сад шипков с плодом яблочным, кипри с нардами,
Emissiones tuae paradisus malorum punicorum cum pomorum fructibus. Cypri cum nardo,
14 нард и шафран, трость и киннамон со всеми древами ливанскими, смирна, алой со всеми первыми мирами,
nardus et crocus, fistula et cinnamomum cum universis lignis Libani, myrrha et aloe cum omnibus primis unguentis.
15 источник вертограда, и кладязь воды живы и истекающия от Ливана.
Fons hortorum: puteus aquarum viventium, quae fluunt impetu de Libano.
16 Востани, севере, и гряди, юже, и повей во вертограде моем, и да потекут ароматы мои.
Surge Aquilo, et veni Auster, perfla hortum meum, et fluant aromata illius. Veniat dilectus meus in hortum suum, et comedat fructum pomorum suorum.

< Песнь песней Соломона 4 >