< Псалтирь 73 >

1 Коль благ Бог Израилев правым сердцем.
Psalmus Asaph. Defecerunt hymni David filii Iesse. Quam bonus Israel Deus his qui recto sunt corde!
2 Мои же вмале не подвижастеся нозе: вмале не пролияшася стопы моя:
Mei autem pene moti sunt pedes: pene effusi sunt gressus mei.
3 яко возревновах на беззаконныя, мир грешников зря:
Quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
4 яко несть восклонения в смерти их и утверждения в ране их:
Quia non est respectus morti eorum: et firmamentum in plaga eorum.
5 в трудех человеческих не суть, и с человеки не приимут ран.
In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur:
6 Сего ради удержа я гордыня их до конца: одеяшася неправдою и нечестием своим.
Ideo tenuit eos superbia, operti sunt iniquitate et impietate sua.
7 Изыдет яко из тука неправда их: преидоша в любовь сердца.
Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum: transierunt in affectum cordis.
8 Помыслиша и глаголаша в лукавстве, неправду в высоту глаголаша:
Cogitaverunt, et locuti sunt nequitiam: iniquitatem in excelso locuti sunt.
9 положиша на небеси уста своя, и язык их прейде по земли.
Posuerunt in caelum os suum: et lingua eorum transivit in terra.
10 Сего ради обратятся людие Мои семо, и дние исполнени обрящутся в них.
Ideo convertetur populus meus hic: et dies pleni invenientur in eis.
11 И реша: како уведе Бог? И аще есть разум в Вышнем?
Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
12 Се, сии грешницы и гобзующии в век удержаша богатство.
Ecce ipsi peccatores, et abundantes in saeculo, obtinuerunt divitias.
13 И рех: еда всуе оправдих сердце мое и умых в неповинных руце мои,
Et dixi: Ergo sine causa iustificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas:
14 и бых язвен весь день, и обличение мое на утрених?
Et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
15 Аще глаголах, повем тако: се, роду сынов Твоих, емуже обещахся:
Si dicebam: Narrabo sic: ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
16 и непщевах разумети: сие труд есть предо мною,
Existimabam ut cognoscerem hoc, labor est ante me:
17 дондеже вниду во святило Божие и разумею в последняя их.
Donec intrem in Sanctuarium Dei: et intelligam in novissimis eorum.
18 Обаче за льщения их положил еси им злая, низложил еси я, внегда разгордешася.
Verumtamen propter dolos posuisti eis: deiecisti eos dum allevarentur.
19 Како быша в запустение? Внезапу изчезоша, погибоша за беззаконие свое.
Quomodo facti sunt in desolationem, subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
20 Яко соние востающаго, Господи, во граде Твоем образ их уничижиши.
Velut somnium surgentium Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
21 Яко разжжеся сердце мое, и утробы моя изменишася:
Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt:
22 и аз уничижен, и не разумех, скотен бых у Тебе.
et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi.
23 И аз выну с Тобою: удержал еси руку десную мою,
Ut iumentum factus sum apud te: et ego semper tecum.
24 и советом Твоим наставил мя еси, и со славою приял мя еси.
Tenuisti manum dexteram meam: et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
25 Что бо ми есть на небеси? И от Тебе что восхотех на земли?
Quid enim mihi est in caelo? et a te quid volui super terram?
26 Изчезе сердце мое и плоть моя, Боже сердца моего, и часть моя, Боже, во век.
Defecit caro mea et cor meum: Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum.
27 Яко се, удаляющии себе от Тебе погибнут: потребил еси всякаго любодеющаго от Тебе.
Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt: perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.
28 Мне же прилеплятися Богови благо есть, полагати на Господа упование мое, возвестити ми вся хвалы Твоя, во вратех дщере Сиони.
Mihi autem adhaerere Deo bonum est: ponere in Domino Deo spem meam: ut annunciem omnes praedicationes tuas, in portis filiae Sion.

< Псалтирь 73 >