< От Луки святое благовествование 10 >

1 По сих же яви Господь и инех седмьдесят, и посла их по двема пред лицем Своим во всяк град и место, аможе хотяше Сам ити:
Post hæc autem designavit Dominus et alios septuaginta duos. et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem, et locum, quo erat ipse venturus.
2 глаголаше же к ним: жатва убо многа, делателей же мало: молитеся убо Господину жатве, да изведет делатели на жатву Свою.
Et dicebat illis: Messis quidem multa, operarii autem pauci. Rogate ergo dominum messis ut mittat operarios in messem suam.
3 Идите: се Аз посылаю вы яко агнцы посреде волков.
Ite: ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos.
4 Не носите влагалища, ни пиры, ни сапог: и ни когоже на пути целуйте.
Nolite portare sacculum, neque peram, neque calceamenta, et neminem per viam salutaveritis.
5 В оньже аще дом внидете, первее глаголите: мир дому сему:
In quamcumque domum intraveritis, primum dicite: Pax huic domui:
6 и аще убо будет ту сын мира, почиет на нем мир ваш: аще ли же ни, к вам возвратится:
et si ibi fuerit filius pacis, requiescet super illum pax vestra: sin autem, ad vos revertetur.
7 в том же дому пребывайте, ядуще и пиюще, яже суть у них: достоин бо есть делатель мзды своея. Не преходите из дому в дом.
In eadem autem domo manete edentes, et bibentes quæ apud illos sunt: dignus est enim operarius mercede sua. Nolite transire de domo in domum.
8 И в оньже аще град входите, и приемлют вы, ядите предлагаемая вам:
Et in quamcumque civitatem intraveritis, et susceperint vos, manducate quæ apponuntur vobis:
9 и изцелите недужныя, иже суть в нем, и глаголите им: приближися на вы Царствие Божие.
et curate infirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: Appropinquavit in vos regnum Dei.
10 И в оньже аще град входите, и не приемлют вас, изшедше на распутия его, рцыте:
In quamcumque autem civitatem intraveritis, et non susceperint vos, exeuntes in plateas eius, dicite:
11 и прах, прилепший нам от града вашего, оттрясаем вам. Обаче сие ведите, яко приближися на вы Царствие Божие:
Etiam pulverem, qui adhæsit nobis de civitate vestra, extergimus in vos: tamen hoc scitote, quia appropinquavit regnum Dei.
12 глаголю вам, яко Содомляном в день той отраднее будет, неже граду тому.
Dico vobis, quia Sodomis in die illa remissius erit, quam illi civitati.
13 Горе тебе, Хоразине, горе тебе, Вифсаидо: яко аще в Тире и Сидоне быша силы были бывшыя в ваю, древле убо во вретищи и пепеле седяще покаялися быша:
Væ tibi Corozain, væ tibi Bethsaida: quia si in Tyro, et Sidone factæ fuissent virtutes, quæ factæ sunt in vobis, olim in cilicio, et cinere sedentes pœniterent.
14 обаче Тиру и Сидону отраднее будет на суде, неже вама.
Verumtamen Tyro, et Sidoni remissius erit in iudicio, quam vobis.
15 И ты, Капернауме, иже до небес вознесыйся, до ада низведешися. (Hadēs g86)
Et tu Capharnaum usque ad cælum exaltata, usque ad infernum demergeris. (Hadēs g86)
16 Слушаяй вас, Мене слушает: и отметаяйся вас, Мене отметается: отметаяйся же Мене, отметается Пославшаго Мя.
Qui vos audit, me audit: et qui vos spernit, me spernit. Qui autem me spernit, spernit eum, qui misit me.
17 Возвратишася же седмьдесят с радостию, глаголюще: Господи, и беси повинуются нам о имени Твоем.
Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio, dicentes: Domine, etiam dæmonia subiiciuntur nobis in nomine tuo.
18 Рече же им: видех сатану яко молнию с небесе спадша.
Et ait illis: Videbam satanam sicut fulgor de cælo cadentem.
19 Се, даю вам власть наступати на змию и на скорпию и на всю силу вражию: и ничесоже вас вредит:
Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes, et scorpiones, et super omnem virtutem inimici: et nihil vobis nocebit.
20 обаче о сем не радуйтеся, яко дуси вам повинуются: радуйтеся же, яко имена ваша написана суть на небесех.
Verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subiiciuntur: gaudete autem, quod nomina vestra scripta sunt in cælis.
21 В той час возрадовася духом Иисус и рече: исповедаютися, Отче, Господи небесе и земли, яко утаил еси сия от премудрых и разумных, и открыл еси та младенцем: ей, Отче, яко тако бысть благоволение пред Тобою.
In ipsa hora exultavit Spiritu sancto, et dixit: Confiteor tibi pater, Domine cæli et terræ, quod abscondisti hæc a sapientibus, et prudentibus, et revelasti ea parvulis. Etiam Pater: quoniam sic placuit ante te.
22 И обращься ко учеником, рече: вся Мне предана быша от Отца Моего: и никтоже весть, кто есть Сын, токмо Отец: и кто есть Отец, токмо Сын, и емуже аще хощет Сын открыти.
Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo scit quis sit Filius, nisi Pater: et quis sit Pater, nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare.
23 И обращься ко учеником, един рече: блажени очи видящии, яже видите:
Et conversus ad discipulos suos, dixit: Beati oculi, qui vident quæ vos videtis.
24 глаголю бо вам, яко мнози пророцы и царие восхотеша видети, яже вы видите, и не видеша: и слышати, яже слышите, и не слышаша.
Dico enim vobis, quod multi prophetæ, et reges voluerunt videre quæ vos videtis, et non viderunt: et audire quæ auditis, et non audierunt.
25 И се, законник некий воста, искушая Его и глаголя: Учителю, что сотворив, живот вечный наследую? (aiōnios g166)
Et ecce quidam Legisperitus surrexit tentans illum, et dicens: Magister, quid faciendo vitam æternam possidebo? (aiōnios g166)
26 Он же рече к нему: в законе что писано есть? Како чтеши?
At ille dixit ad eum: In lege quid scriptum est? quomodo legis?
27 Он же отвещав рече: возлюбиши Господа Бога твоего от всего сердца твоего, и от всея души твоея, и всею крепостию твоею, и всем помышлением твоим: и ближняго своего яко сам себе.
Ille respondens dixit: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus virtutibus tuis, et ex omni mente tua: et proximum tuum sicut teipsum.
28 Рече же ему: право отвещал еси: сие сотвори, и жив будеши.
Dixitque illi: Recte respondisti: hoc fac, et vives.
29 Он же хотя оправдитися сам, рече ко Иисусу: и кто есть ближний мой?
Ille autem volens iustificare seipsum, dixit ad Iesum: Et quis est meus proximus?
30 Отвещав же Иисус рече: человек некий схождаше от Иерусалима во Иерихон, и в разбойники впаде, иже совлекше его, и язвы возложше отидоша, оставльше едва жива суща.
Suscipiens autem Iesus, dixit: Homo quidam descendebat ab Ierusalem in Iericho, et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum: et plagis impositis abierunt semivivo relicto.
31 По случаю же священник некий схождаше путем тем, и видев его, мимоиде.
Accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via: et viso illo præterivit.
32 Такожде же и левит, быв на том месте, пришед и видев, мимоиде.
Similiter et Levita, cum esset secus locum, et videret eum, pertransiit.
33 Самарянин же некто грядый, прииде над него, и видев его, милосердова:
Samaritanus autem quidam iter faciens, venit secus eum: et videns eum, misericordia motus est.
34 и приступль обвяза струпы его, возливая масло и вино: всадив же его на свой скот, приведе его в гостинницу и прилежа ему:
Et appropians alligavit vulnera eius, infundens oleum, et vinum: et imponens illum in iumentum suum, duxit in stabulum, et curam eius egit.
35 и наутрия изшед, иземь два сребреника, даде гостиннику и рече ему: прилежи ему: и еже аще прииждивеши, аз егда возвращуся, воздам ти.
Et altera die protulit duos denarios, et dedit stabulario, et ait: Curam illius habe: et quodcumque supererogaveris, ego cum rediero reddam tibi.
36 Кто убо от тех триех ближний мниттися быти впадшему в разбойники?
Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones?
37 Он же рече: сотворивый милость с ним. Рече же ему Иисус: иди, и ты твори такожде.
At ille dixit: Qui fecit misericordiam in illum. Et ait illi Iesus: Vade, et tu fac similiter.
38 Бысть же ходящым им, и Сам вниде в весь некую: жена же некая именем Марфа прият Его в дом свой:
Factum est autem, dum irent, et ipse intravit in quoddam castellum: et mulier quædam Martha nomine, excepit illum in domum suam,
39 и сестра ей бе нарицаемая Мариа, яже и седши при ногу Иисусову, слышаше слово Его.
et huic erat soror nomine Maria, quæ etiam sedens secus pedes Domini, audiebat verbum illius.
40 Марфа же молвяше о мнозе службе, ставши же рече: Господи, не брежеши ли, яко сестра моя едину мя остави служити? Рцы убо ей, да ми поможет.
Martha autem satagebat circa frequens ministerium: quæ stetit, et ait: Domine, non est tibi curæ quod soror mea reliquit me solam ministrare? dic ergo illi, ut me adiuvet.
41 Отвещав же Иисус рече ей: Марфо, Марфо, печешися и молвиши о мнозе,
Et respondens dixit illis Dominus: Martha, Martha, sollicita es, et turbaris erga plurima.
42 едино же есть на потребу. Мариа же благую часть избра, яже не отимется от нея.
Porro unum est necessarium. Maria optimam partem elegit, quæ non auferetur ab ea.

< От Луки святое благовествование 10 >