< Книга Иова 8 >

1 Отвещав же Валдад Савхейский, рече: доколе глаголати будеши сия?
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
2 Дух многоглаголив во устех твоих.
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
3 Еда Господь обидит судяй? Или вся сотворивый возмятет правду?
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
4 Аще сынове твои согрешиша пред Ним, посла руку на беззакония их:
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae:
5 ты же утренюй ко Господу Вседержителю моляся:
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
6 аще чист еси и истинен, молитву твою услышит, устроит же ти паки житие правды:
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae:
7 будут убо первая твоя мала, последняя же твоя без числа.
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 Вопроси бо рода перваго, изследи же по роду отцев:
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
9 вчерашни бо есмы и не вемы, сень бо есть наше житие на земли:
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
10 не сии ли научат тя и возвестят ти и от сердца изнесут словеса?
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
11 Еда произничет рогоз без воды, или растет ситник без напаяния?
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
12 Еще сущу на корени, и не пожнется ли? Прежде напаяния всякое былие не изсыхает ли?
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
13 Тако убо будут последняя всех забывающих Господа: надежда бо нечестиваго погибнет:
Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritae peribit:
14 не населен бо будет дом его, паучина же сбудется селение его.
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
15 Аще подпрет храмину свою, не станет: емшуся же ему за ню, не пребудет.
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
16 Влажный бо есть под солнцем, и от тления его леторасль его изыдет:
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
17 на собрании камения спит, посреде же кремения поживет:
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 аще поглотит место, солжет ему, не видел еси таковая,
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
19 яко превращение нечестиваго таково, из земли же инаго произрастит.
Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
20 Господь бо не отринет незлобиваго: всякаго же дара от нечестиваго не приимет.
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
21 Истинным же уста исполнит смеха, устне же их исповедания.
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
22 Врази же их облекутся в студ: жилище же нечестиваго не будет.
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.

< Книга Иова 8 >