< Книга Иова 31 >

1 Завет положих очима моима, да не помышлю на девицу.
pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine
2 И что удели Бог свыше, и наследие Всесильнаго от вышних?
quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis
3 Увы, пагуба неправдивому и отчуждение творящым беззаконие.
numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam
4 Не Сам ли узрит путь мой и вся стопы моя изочтет?
nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat
5 Аще ходих с посмеятели, и аще потщася нога моя на лесть,
si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus
6 стах бо на мериле праведне, виде же Господь незлобие мое.
adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam
7 Аще уклонися нога моя от пути, аще и вслед ока моего иде сердце мое, и аще рукама моима прикоснухся даров,
si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula
8 да посею убо, а инии да поядят, без корене же да бых был на земли.
seram et alius comedat et progenies mea eradicetur
9 Аще вслед иде сердце мое жены мужа инаго, и аще приседяй бых при дверех ея,
si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum
10 угодна убо буди и жена моя иному мужу, младенцы же мои смирени да будут:
scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii
11 ярость бо гнева не удержана, еже осквернити мужа инаго жену:
hoc enim nefas est et iniquitas maxima
12 огнь бо есть горяй на вся страны, идеже найдет, из корения погубит.
ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina
13 Аще же презрех суд раба моего или рабыни, прящымся им предо мною:
si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me
14 что бо сотворю, аще испытание сотворит ми Господь? Аще же и посещение, кий ответ сотворю?
quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi
15 Еда не якоже и аз бех во чреве, и тии быша? Бехом же в томже чреве.
numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus
16 Немощнии же, аще когда чесого требоваху, не не получиша, вдовича же ока не презрех.
si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci
17 Аще же и хлеб мой ядох един и сирому не преподах от него:
si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea
18 понеже от юности моея кормих якоже отец, и от чрева матере моея наставлях:
quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum
19 аще же презрех нага погибающа и не облекох его:
si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem
20 немощнии же аще не благословиша мя, от стрижения же агнцев моих согрешася плещы их:
si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est
21 аще воздвигох на сироту руку, надеяся, яко многа помощь мне есть:
si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem
22 да отпадет убо рамо мое от состава, мышца же моя от лактя да сокрушится:
umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur
23 страх бо Господень объя мя, и от тягости Его не стерплю.
semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui
24 Аще вчиних злато в крепость мою и аще на камения многоценная надеяхся,
si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea
25 аще же и возвеселихся, многу ми богатству сущу, аще же и на безчисленных положих руку мою:
si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea
26 или не видим солнца возсиявшаго оскудевающа, луны же умаляющияся? Не в них бо есть:
si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare
27 и аще прельстися отай сердце мое, аще и руку мою положив на устах моих лобзах:
et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo
28 и сие ми убо в беззаконие превелие да вменится, яко солгах пред Богом Вышним.
quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum
29 Аще же обрадовахся о падении враг моих, и рече сердце мое: благоже, благоже:
si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum
30 да услышит убо ухо мое клятву мою, озлославлен же да буду от людий моих озлобляемь.
non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius
31 Аще же и многажды реша рабыни моя: кто убо дал бы нам от плотей его насытитися, зело мне благу сущу?
si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur
32 И вне не водворяшеся странник, дверь же моя всякому приходящему отверста бе.
foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit
33 Аще же и согрешая неволею, скрых грех мой:
si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam
34 не посрамихся бо народнаго множества, еже не поведати пред ними: аще же и оставих маломощнаго изыти из дверий моих тщим недром: (аще бы не убоялся).
si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium
35 Кто даст слушающаго мене? Руки же Господни аще бых не убоялся, писание же, еже имех на кого,
quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat
36 на плещах возложив аки венец, читах,
ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi
37 и аще не раздрав его отдах, ничтоже взем от должника:
per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum
38 аще на мя когда земля возстена, аще и бразды ея восплакашася вкупе:
si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent
39 аще и силу ея ядох един без цены, или аще и душу господина земли взем оскорбих:
si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi
40 вместо пшеницы да взыдет ми кропива, а вместо ячменя терние.
pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob

< Книга Иова 31 >