< Бытие 15 >

1 По глаголех же сих, бысть слово Господне ко Авраму в видении нощию, глаголя: не бойся, Авраме: Аз защищаю тя, мзда твоя многа будет зело.
His itaque transactis, factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens: Noli timere Abram, ego protector tuus sum, et merces tua magna nimis.
2 Глагола же Аврам: Владыко Господи, что ми даси? Аз же отпущаюся безчаден: сын же масек домочадицы моея, сей Дамаск Елиезер.
Dixitque Abram: Domine Deus, quid dabis mihi? ego vadam absque liberis: et filius procuratoris domus meae iste Damascus Eliezer.
3 И рече Аврам: понеже мне не дал еси семене, домочадец же мой наследник мой будет.
Addiditque Abram: Mihi autem non dedisti semen: et ecce vernaculus meus, heres meus erit.
4 И абие глас Господень бысть к нему, глаголющий: не будет сей наследник твой, но иже изыдет из тебе, той будет наследник тебе.
Statimque sermo Domini factus est ad eum, dicens: Non erit hic heres tuus: sed qui egredietur de utero tuo, ipsum habebis heredem.
5 Изведе же его вон и рече ему: воззри на небо и изочти звезды, аще возможеши исчести я. И рече: тако будет семя твое.
Eduxitque eum foras, et ait illi: Suspice caelum, et numera stellas, si potes. Et dixit ei: Sic erit semen tuum.
6 И верова Аврам Богу, и вменися ему в правду.
Credidit Abram Deo, et reputatum est illi ad iustitiam.
7 Рече же к нему: Аз (есмь) Бог изведый тя от страны Халдейския, яко дати тебе землю сию наследствовати.
Dixitque ad eum: Ego Dominus qui eduxi te de Ur Chaldaeorum ut darem tibi terram istam, et possideres eam.
8 И рече: Владыко Господи, по чесому уразумею, яко наследити ю имам?
At ille ait: Domine Deus, unde scire possum, quod possessurus sim eam?
9 Рече же к нему: возми Мне юницу трилетну и козу трилетну и овна трилетна, и горлицу и голубя.
Et respondens Dominus: Sume, inquit, mihi vaccam triennem, et capram trimam, et arietem annorum trium, turturem quoque, et columbam.
10 Взя же он вся сия и раздели я на полы, и положи я противолична едина ко другому: птиц же не раздели.
Qui tollens universa haec, divisit ea per medium, et utrasque partes contra se altrinsecus posuit: aves autem non divisit.
11 Слетеша же птицы на телеса растесаная их: и седе близу их Аврам.
Descenderuntque volucres super cadavera, et abigebat eas Abram.
12 Заходящу же солнцу, ужас нападе на Аврама, и се, страх темен велий нападе нань.
Cumque sol occumberet, sopor irruit super Abram, et horror magnus et tenebrosus invasit eum.
13 И речено бысть ко Авраму: ведый увеси, яко преселно будет семя твое в земли не своей, и поработят я, и озлобят я, и смирят я лет четыриста:
Dictumque est ad eum: Scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua, et subiicient eos servituti, et affligent quadringentis annis.
14 языку же, емуже поработают, сужду Аз: по сих же изыдут семо со имением многим:
Verumtamen gentem, cui servituri sunt, ego iudicabo: et post haec egredientur cum magna substantia.
15 ты же отидеши ко отцем твоим в мире, препитан в старости добрей:
Tu autem ibis ad patres tuos in pace, sepultus in senectute bona.
16 в четвертем же роде возвратятся семо: не бо исполнишася греси Аморреов до ныне.
Generatione autem quarta revertentur huc: necdum enim completae sunt iniquitates Amorrhaeorum usque ad praesens tempus.
17 Егда же бысть солнце на западе, пламень бысть: и се, пещь дымящися, и свещы огненны, яже проидоша между растесании сими.
Cum ergo occubuisset sol, facta est caligo tenebrosa, et apparuit clibanus fumans, et lampas ignis transiens inter divisiones illas.
18 В день той завеща Господь Авраму завет, глаголя: семени твоему дам землю сию от реки Египетския даже до реки великия Евфрата:
In illo die pepigit Dominus foedus cum Abram, dicens: Semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad fluvium magnum Euphraten,
19 Кенеов и Кенезеов и Кедмонеов,
Cinaeos, et Cenezaeos, Cedmonaeos,
20 и Хеттеов и Ферезеов и Рафаинов,
et Hethaeos, et Pherezaeos, Raphaim quoque,
21 и Аморреов и Хананеов, и Евеов и Гергесеов и Иевусеов.
et Amorrhaeos, et Chananaeos, et Gergesaeos, et Iebusaeos.

< Бытие 15 >