< Исход 32 >

1 И видевше людие, яко умедли Моисей снити с горы, восташа людие на Аарона и глаголаша ему: востани и сотвори нам боги, иже пойдут пред нами: Моисей бо сей человек, иже изведе нас от земли Египетския, не вемы, что бысть ему.
Videns autem populus quod moram faceret descendendi de monte Moyses, congregatus adversus Aaron, dixit: Surge, fac nobis deos, qui nos praecedant: Moysi enim huic viro, qui nos eduxit de Terra Aegypti, ignoramus quid acciderit.
2 И рече им Аарон: измите усерязи златыя, яже во ушесех жен ваших и дщерей, и принесите ко мне.
Dixitque ad eos Aaron: Tollite inaures aureas de uxorum, filiorumque et filiarum vestrarum auribus, et afferte ad me.
3 И изяша вси людие усерязи златы, яже во ушесех жен их, и принесоша ко Аарону.
Fecitque populus quae iusserat, deferens inaures ad Aaron.
4 И взя от рук их и слия их делом литым, и сотвори им телца литаго. И рекоша: сии бози твои, Израилю, иже изведоша тя из земли Египетския.
Quas cum ille accepisset, formavit opere fusorio, et fecit ex eis vitulum conflatilem. dixeruntque: Hi sunt dii tui Israel, qui te eduxerunt de terra Aegypti.
5 И видев Аарон, созда олтарь прямо ему, и проповеда Аарон, глаголя: праздник Господнь утре.
Quod cum vidisset Aaron, aedificavit altare coram eo, et praeconis voce clamavit dicens: Cras sollemnitas Domini est.
6 И обутреневав наутрие, вознесе всесожжения и принесе жертву спасения. И седоша людие ясти и пити и восташа играти.
Surgentesque mane, obtulerunt holocausta, et hostias pacificas, et sedit populus manducare, et bibere, et surrexerunt ludere.
7 И рече Господь к Моисею глаголя: иди скоро, сниди отсюду, беззаконноваша бо людие твои, ихже извел еси из земли Египетския:
Locutus est autem Dominus ad Moysen, dicens: Vade, descende: peccavit populus tuus, quem eduxisti de Terra Aegypti.
8 преступиша с пути скоро, егоже заповедал еси им: сотвориша себе телца, и поклонишася ему, и пожроша ему, и реша:
Recesserunt cito de via, quam ostendisti eis: feceruntque sibi vitulum conflatilem, et adoraverunt, atque immolantes ei hostias, dixerunt: Isti sunt dii tui Israel, qui te eduxerunt de Terra Aegypti.
9 сии бози твои, Израилю, иже изведоша тя из земли Египетския:
Rursumque ait Dominus ad Moysen: Cerno quod populus iste durae cervicis sit:
10 и ныне остави Мя, и возярився гневом на ня, потреблю их, и сотворю тя в язык велик.
dimitte me, ut irascatur furor meus contra eos, et deleam eos, faciamque te in gentem magnam.
11 И помолися Моисей пред Господем Богом и рече: вскую, Господи, яришися гневом на люди Твоя, ихже извел еси из земли Египетския крепостию великою и мышцею Твоею высокою?
Moyses autem orabat Dominum Deum suum, dicens: Cur, Domine, irascitur furor tuus contra populum tuum, quem eduxisti de Terra Aegypti, in fortitudine magna, et in manu robusta?
12 Да не когда рекут Египтяне, глаголюще: с лукавством изведе их погубити в горах и потребити их от земли: утоли гнев ярости Твоея и милостив буди о злобе людий Твоих,
Ne quaeso dicant Aegyptii: Callide eduxit eos, ut interficeret in montibus, et deleret e terra: quiescat ira tua, et esto placabilis super nequitia populi tui.
13 помянув Авраама и Исаака и Иакова, Твоя рабы, имже клялся еси Собою, и рекл еси к ним, глаголя: зело умножу семя ваше, яко звезды небесныя множеством, и всю сию землю, юже рекл еси дати семени их, и обладают ею во веки.
Recordare Abraham, Isaac, et Israel servorum tuorum, quibus iurasti per temetipsum, dicens: Multiplicabo semen vestrum sicut stellas caeli: et universam terram hanc, de qua locutus sum, dabo semini vestro, et possidebitis eam semper.
14 И умилостивися Господь о зле, еже рече сотворити людем Своим.
Placatusque est Dominus ne faceret malum quod locutus fuerat adversus populum suum.
15 И возвратився Моисей, сниде с горы: и две скрижали свидения в руку его, скрижали каменны написаны от обою страну их, сюду и сюду быша написаны:
Et reversus est Moyses de monte, portans duas tabulas testimonii in manu sua, scriptas ex utraque parte,
16 и скрижали дело Божие быша, и написание, написание Божие изваяно на скрижалех.
et factas opere Domini: scriptura quoque Dei erat sculpta in tabulis.
17 И услышав Иисус глас людий кричащих, рече к Моисею: глас ратный в полце.
Audiens autem Iosue tumultum populi vociferantis, dixit ad Moysen: Ululatus pugnae auditur in castris.
18 И рече Моисей: несть глас начинающих одолевати, ниже глас начинающих бежати, но глас начинающих напиватися вином аз слышу.
Qui respondit: Non est clamor adhortantium ad pugnam, neque vociferatio compellentium ad fugam: sed vocem cantantium ego audio.
19 И егда приближашеся к полку, узре телца и лики: и возярився гневом Моисей, поверже из руку своею обе скрижали, и сокруши я под горою:
Cumque appropinquasset ad castra, vidit vitulum, et choros: iratusque valde, proiecit de manu tabulas, et confregit eas ad radicem montis:
20 и взем телца, егоже сотвориша, сожже его во огни и сотре его подробну, и разсыпа его по воде, и напои ею сыны Израилевы.
arripiensque vitulum quem fecerant, combussit, et contrivit usque ad pulverem, quem sparsit in aquam, et dedit ex eo potum filiis Israel.
21 И рече Моисей Аарону: что сотвориша тебе людие сии, яко навел еси на них грех велик?
Dixitque ad Aaron: Quid tibi fecit hic populus, ut induceres super eum peccatum maximum?
22 И рече Аарон к Моисею: не гневайся, господине: ты бо веси людий сих устремление.
Cui ille respondit: Ne indignetur dominus meus: tu enim nosti populum istum, quod pronus sit ad malum:
23 Глаголаша бо ми: сотвори нам боги, иже пойдут пред нами: Моисей бо сей человек, иже изведе ны от Египта, не вемы, что бысть ему:
dixerunt mihi: Fac nobis deos, qui nos praecedant: huic enim Moysi, qui nos eduxit de Terra Aegypti, nescimus quid acciderit.
24 и рекох им: иже имать злато, измите: и изяша, и даша мне, и ввергох е во огнь, и излияся телец сей.
Quibus ego dixi: Quis vestrum habet aurum? Tulerunt, et dederunt mihi: et proieci illud in ignem, egressusque est hic vitulus.
25 Видев же Моисей люди, яко разделишася, раздели бо их Аарон в порадование супостатом их:
Videns ergo Moyses populum quod esset nudatus, (spoliaverat enim eum Aaron propter ignominiam sordis, et inter hostes nudum constituerat)
26 ста же Моисей во вратех полка и рече: аще кто есть Господнь, да идет ко мне. Снидошася убо к нему вси сынове Левиины.
et stans in porta castrorum, ait: Si quis est Domini, iungatur mihi. Congregatique sunt ad eum omnes filii Levi:
27 И рече им: сия глаголет Господь Бог Израилев: препояшите кийждо свой мечь при бедре и пройдите, и возвратитеся от врат до врат сквозе полк, и убийте кийждо брата своего и кийждо ближняго своего и кийждо соседа своего.
quibus ait: Haec dicit Dominus Deus Israel: Ponat vir gladium super femur suum: ite, et redite de porta usque ad portam per medium castrorum, et occidat unusquisque fratrem, et amicum, et proximum suum.
28 И сотвориша сынове Левиины, якоже глагола им Моисей: и паде от людий в той день до трех тысящ мужей.
Feceruntque filii Levi iuxta sermonem Moysi, cecideruntque in die illa quasi triginta tria millia hominum.
29 И рече им Моисей: наполнисте руки вашя днесь Господу, кийждо в сыне своем и в брате своем, да дастся на вас благословение.
Et ait Moyses: Consecrastis manus vestras hodie Domino, unusquisque in filio, et in fratre suo, ut detur vobis benedictio.
30 И бысть на утрие, рече Моисей к людем: вы согрешисте грех велик: и ныне взыду к Богу, да умолю о гресе вашем.
Facto autem altero die, locutus est Moyses ad populum: Peccastis peccatum maximum: ascendam ad Dominum, si quo modo quivero eum deprecari pro scelere vestro.
31 И возвратися Моисей ко Господу и рече: молюся ти, Господи: согрешиша людие сии грех велик и сотвориша себе боги златы:
Reversusque ad Dominum, ait: Obsecro, peccavit populus iste peccatum maximum, feceruntque sibi deos aureos: aut dimitte eis hanc noxam,
32 и ныне, аще убо оставиши им грех их, остави: аще же ни, изглади мя из книги Твоея, в нюже вписал еси.
aut si non facis, dele me de libro tuo quem scripsisti.
33 И рече Господь к Моисею: аще кто согреши предо Мною, изглажу его из книги Моея:
Cui respondit Dominus: Qui peccaverit mihi, delebo eum de libro meo:
34 ныне же иди, сниди и возведи люди сия на место, еже рех тебе: се, Ангел Мой предидет пред лицем твоим: в оньже день присещу, наведу на них грех их.
tu autem vade, et duc populum istum quo locutus sum tibi: angelus meus praecedet te. Ego autem in die ultionis visitabo et hoc peccatum eorum.
35 И порази Господь люди за сотворение телца, егоже сотвори Аарон.
Percussit ergo Dominus populum pro reatu vituli, quem fecerat Aaron.

< Исход 32 >