Књига проповедникова 3

1 Свему има време, и сваком послу под небом има време.

۱ برای هر چیز زمانی است و هر مطلبی رازیر آسمان وقتی است.

2 Има време кад се рађа, и време кад се умире; време кад се сади, и време кад се чупа посађено;

۲ وقتی برای ولادت و وقتی برای موت. وقتی برای غرس نمودن و وقتی برای کندن مغروس.

3 Време кад се убија, и време кад се исцељује; време кад се разваљује, и време кад се гради.

۳ وقتی برای قتل و وقتی برای شفا. وقتی برای منهدم ساختن ووقتی برای بنا نمودن.

4 Време плачу и време смеху; време ридању и време игрању;

۴ وقتی برای گریه و وقتی برای خنده. وقتی برای ماتم و وقتی برای رقص.

5 Време кад се размеће камење, и време кад се скупља камење; време кад се грли, и време кад се оставља грљење;

۵ وقتی برای پراکنده ساختن سنگها و وقتی برای جمع ساختن سنگها. وقتی برای در آغوش کشیدن و وقتی برای اجتناب از در آغوش کشیدن.

6 Време кад се тече, и време кад се губи; време кад се чува, и време кад се баца;

۶ وقتی برای کسب و وقتی برای خسارت. وقتی برای نگاه داشتن و وقتی برای دورانداختن.

7 Време кад се дере, и време кад се сашива; време кад се ћути и време кад се говори.

۷ وقتی برای دریدن و وقتی برای دوختن. وقتی برای سکوت و وقتی برای گفتن.

8 Време кад се љуби, и време кад се мрзи; време рату и време миру.

۸ وقتی برای محبت و وقتی برای نفرت. وقتی برای جنگ و وقتی برای صلح.

9 Каква је корист ономе који ради од оног око чега се труди?

۹ پس کارکننده را از زحمتی که می‌کشد چه منفعت است؟

10 Видео сам послове које је Бог дао синовима људским да се муче око њих.

۱۰ مشقتی را که خدا به بنی آدم داده است تا در آن زحمت کشند، ملاحظه کردم.

11 Све је учинио да је лепо у своје време, и савет метнуо им је у срце, али да не може човек докучити дела која Бог твори, ни почетка ни краја.

۱۱ او هر چیز را در وقتش نیکو ساخته است و نیزابدیت را در دلهای ایشان نهاده، بطوری که انسان کاری را که خدا کرده است، از ابتدا تا انتها دریافت نتواند کرد.

12 Дознах да нема ништа боље за њих него да се веселе и чине добро за живота свог.

۱۲ پس فهمیدم که برای ایشان چیزی بهتر از این نیست که شادی کنند و در حیات خودبه نیکویی مشغول باشند.

13 И кад сваки човек једе и пије и ужива добра од сваког труда свог, то је дар Божји.

۱۳ و نیز بخشش خدااست که هر آدمی بخورد و بنوشد و از تمامی زحمت خود نیکویی بیند.

14 Дознах да шта год твори Бог оно траје довека, не може му се ништа додати нити се од тога може шта одузети; и Бог твори да би Га се бојали.

۱۴ و فهمیدم که هرآنچه خدا می‌کند تا ابدالاباد خواهد ماند، و بر آن چیزی نتوان افزود و از آن چیزی نتوان کاست وخدا آن را به عمل می‌آورد تا از او بترسند.

15 Шта је било то је сада, и шта ће бити то је већ било; јер Бог повраћа шта је прошло.

۱۵ آنچه هست از قدیم بوده است و آنچه خواهدشد قدیم است و آنچه را که گذشته است خدامی طلبد.

16 Још видех под сунцем где је место суда безбожност и место правде безбожност.

۱۶ و نیز مکان انصاف را زیر آسمان دیدم که در آنجا ظلم است و مکان عدالت را که در آنجا بی‌انصافی است.

17 И рекох у срцу свом: Бог ће судити праведнику и безбожнику; јер има време свему и сваком послу.

۱۷ و در دل خود گفتم که خدا عادل و ظالم را داوری خواهد نمود زیرا که برای هر امر و برای هر عمل در آنجا وقتی است.

18 Рекох у срцу свом за синове људске да им је Бог показао да виде да су као стока.

۱۸ و درباره امور بنی آدم در دل خود گفتم: این واقع می‌شود تا خدا ایشان را بیازماید و تا خودایشان بفهمند که مثل بهایم می‌باشند.

19 Јер шта бива синовима људским то бива и стоци, једнако им бива; како гине она тако гину и они, и сви имају исти дух; и човек ништа није бољи од стоке, јер је све таштина.

۱۹ زیرا که وقایع بنی آدم مثل وقایع بهایم است برای ایشان یک واقعه است؛ چنانکه این می‌میرد به همانطورآن نیز می‌میرد و برای همه یک نفس است و انسان بر بهایم برتری ندارد چونکه همه باطل هستند.

20 Све иде на једно место; све је од праха и све се враћа у прах.

۲۰ همه به یکجا می‌روند و همه از خاک هستند وهمه به خاک رجوع می‌نمایند.

21 Ко зна да дух синова људских иде горе, а дух стоке да иде доле под земљу?

۲۱ کیست روح انسان را بداند که به بالا صعود می‌کند یا روح بهایم را که پایین بسوی زمین نزول می‌نماید؟

22 Зато видех да ништа нема боље човеку него да се весели оним што ради, јер му је то део; јер ко ће га довести да види шта ће бити после њега?

۲۲ لهذا فهمیدم که برای انسان چیزی بهتر از این نیست که از اعمال خود مسرور شود، چونکه نصیبش همین است. و کیست که او را بازآورد تاآنچه را که بعد از او واقع خواهد شد مشاهده نماید؟