Књига проповедникова 10

1 Од мртвих мува усмрди се и поквари уље апотекарско, тако од мало лудости цена мудрости и слави.

Giftflugor vålla stank och jäsning i salvoberedarens salva; så uppväger ett grand av dårskap både vishet och ära.

2 Срце је мудром с десне стране, а лудом је с леве стране.

Den vise har sitt hjärta åt höger, men dåren har sitt hjärta åt vänster.

3 Безумник и кад иде путем, без разума је и казује свима да је безуман.

Ja, varhelst dåren går kommer hans förstånd till korta, och till alla säger han ifrån, att han är en dåre.

4 Ако се подигне на те гнев оног који влада, не остављај место своје, јер благост уклања велике грехе.

Om hos en furste vrede uppstår mot dig, så håll dig dock stilla, ty saktmod gör stora synder ogjorda.

5 Има зло које видех под сунцем, као погрешка која долази од владаоца:

Ett elände gives, som jag har sett under solen, ett fel som beror av den som har makten:

6 Лудост се посађује на највише место, и богати седе на ниском месту.

att dårskap sättes på höga platser, medan förnämliga män få sitta i förnedring.

7 Видех слуге на коњима, а кнезови иду пешице, као слуге.

Jag har sett trälar färdas till häst och hövdingar få gå till fots såsom trälar.

8 Ко јаму копа, у њу ће пасти, и ко разваљује ограду, ујешће га змија.

Den som gräver en grop, han faller själv däri, och den som bryter ned en mur, honom stinger ormen.

9 Ко одмиче камење, удариће се о њих, ко цепа дрва, није миран од њих.

Den som vältrar bort stenar bliver skadad av dem, den som hugger ved kommer i fara därvid.

10 Кад се затупи гвожђе и оштрице му се не наоштре, тада треба више снаге; али мудрост може боље поправити.

Om man icke slipar eggen, när ett järn har blivit slött, så måste man anstränga krafterna dess mer; och vishet är att göra allt på bästa sätt.

11 Ако уједе змија пре бајања, ништа неће помоћи бајач.

Om ormen får stinga, innan han har blivit tjusad, så har besvärjaren intet gagn av sin konst.

12 Речи из уста мудрог љупке су, а безумног прождиру усне његове.

Med sin muns ord förvärvar den vise ynnest, men dårens läppar fördärva honom själv.

13 Почетак је речима уста његових лудост, а свршетак говору његовом зло безумље.

Begynnelsen på hans muns ord är dårskap, och änden på hans tal är uselt oförnuft.

14 Јер луди много говори, а човек не зна шта ће бити; и ко ће му казати шта ће после њега бити?

Och dåren är rik på ord; dock vet ingen människa vad som skall ske; vem kan säga en människa vad som efter henne skall ske?

15 Луде мори труд њихов, јер не знају ни у град отићи.

Dårens möda bliver honom tung, ty icke ens till staden hittar han fram.

16 Тешко теби, земљо, кад ти је цар дете и кнезови твоји рано једу!

Ve dig, du land vars konung är ett barn, och vars furstar hålla måltid redan på morgonen!

17 Благо теби, земљо, кад ти је цар племенит и кнезови твоји једу на време да се поткрепе, а не да се опију.

Väl dig, du land vars konung är en ädling, och vars furstar hålla måltid i tillbörlig tid, med måttlighet, och icke för att överlasta sig!

18 С лењости угибље се кров и с немарних руку прокапљује кућа.

Genom lättja förfalla husets bjälkar, och genom försumlighet dryper det in i huset.

19 Ради весеља готове се гозбе, и вино весели живе, а новци врше све.

Till sin förlustelse håller man gästabud, och vinet gör livet glatt; men penningen är det som förlänar alltsammans.

20 Ни у мисли својој не псуј цара, ни у клети, у којој спаваш, не псуј богатог, јер птица небеска однеће глас и шта крила има доказаће реч.

Uttala ej ens i din tanke förbannelser över en konung, och ej ens i din sovkammare förbannelser över en rik man; ty himmelens fåglar böra fram ditt tal, och de bevingade förkunna vad du har sagt.