Apokalipsa 6
1 I vidjeh kad otvori jagnje jedan od sedam peèata, i èuh jednu od èetiri životinje gdje govori kao glas gromovni: doði i viði.
Ako mitan-aw sa dihang ang Nating Karnero miabli sa usa sa pito ka mga silyo, ug akong nadungog ang usa sa upat ka buhing binuhat nga nag-ingon sa tingog nga sama sa dalugdog, “Dali!”
2 I vidjeh, i gle, konj bijel, i onaj što sjeðaše na njemu imadijaše strijelu; i njemu se dade vijenac, i iziðe pobjeðujuæi, i da pobijedi.
Ako mitan-aw ug adunay usa ka puti nga kabayo! Ang nagsakay niini nagkupot ug pana, ug siya gihatagan ug purongpurong. Siya migula sama sa usa ka mananaog aron sa pagbuntog.
3 I kad otvori drugi peèat, èuh drugu životinju gdje govori: doði i viði.
Sa dihang ang Nating Karnero miabli sa ikaduhang silyo, akong nadungog ang ikaduha nga buhing binuhat nga nag-ingon, “Dali”
4 I iziðe drugi konj rið, i onome što sjeðaše na njemu dade se da uzme mir sa zemlje, i da ubija jedan drugoga, i dade mu se maè veliki.
Unya ang laing kabayo migula-nga nagdilaab sa kapula. Ang nagsakay niini gihatagan ug pagtugot sa pagkuha sa kalinaw gikan sa kalibotan, aron ang mga tawo magpinatyanay sa matag-usa. Ang nagsakay niini gihatagan ug usa ka dakong espada.
5 I kad otvori treæi peèat, èuh treæu životinju gdje govori: doði i viði. I vidjeh, i gle, konj vran, i onaj što sjeðaše na njemu imaðaše mjerila u ruci svojoj.
Sa dihang ang Nating Karnero miabli sa ikatulong silyo, akong nadungog ang ikatulong buhing binuhat nga nag-ingon, “Dali!” Akong nakita ang usa ka itom nga kabayo, ug ang nagsakay niini nagkupot ug usa ka pares sa timbangan sa iyang kamot.
6 I èuh glas izmeðu èetiri životinje gdje govori: oka pšenice za groš, i tri oke jeèma za groš; a ulja i vina neæe ni biti.
Akong nadungog ang daw tingog taliwala sa upat ka buhing binuhat nga nag-ingon, “Ang usa ka takos sa trigo alang sa usa ka denaryo, ug ang tulo ka takos sa sebada alang sa usa ka denaryo. Apan ayaw hilabti ang lana ug bino.”
7 I kad otvori èetvrti peèat, èuh glas èetvrte životinje gdje govori: doði i viði.
Sa dihang ang Nating Karnero miabli sa ikaupat nga silyo, akong nadungog ang tingog sa ikaupat nga buhing binuhat nga nag-ingon, “Dali!”
8 I vidjeh, i gle, konj blijed, i onome što sjeðaše na njemu bješe ime smrt, i pakao iðaše za njim; i njemu se dade oblast na èetvrtom dijelu zemlje da ubije maèem i glaðu i smræu i zvjerinjem zemaljskijem. (Hadēs g86)
Unya akong nakita ang usa ka luspad nga kabayo. Ang nagsakay niini ginganlan ug Kamatayon, ug ang hades nagsunod kaniya. Sila gihatagan ug katungod hangtod sa ikaupat ka bahin sa kalibotan, sa pagpatay gamit ang espada, kagutom ug balatian, ug uban ang mga ihalas nga mga mananap sa kalibotan. (Hadēs g86)
9 I kad otvori peti peèat, vidjeh pod oltarom duše pobijenijeh za rijeè Božiju i za svjedoèanstvo koje imahu.
Sa dihang ang Nating Karnero miabli sa ikalima nga silyo, akong nakita sa ilalom sa altar ang mga kalag niadtong gipatay tungod sa pulong sa Dios ug ang pagpamatuod nga ilang gikuptan uban ang lig-on nga pagtuo.
10 I povikaše glasom velikijem govoreæi: dokle, gospodaru sveti i istiniti! ne sudiš i ne kaješ krvi naše na onima što žive na zemlji?
Sila misinggit sa kusog nga tingog, “Unsa pa kadugay, Magmamando sa tanan, balaan ug matuod, hangtod ikaw ang maghukom niadtong nagpuyo sa kalibotan, ug hangtod ikaw ang mobalos sa among dugo?”
11 I dane biše svakome od njih haljine bijele, i reèeno im bi da poèinu još malo vremena, dokle se navrše i drugari njihovi i braæa njihova, koji valja da budu pobijeni kao i oni.
Unya ang matag-usa kanila gihatagan ug usa ka puting bisti, ug sila gisultihan nga sila kinahanglan mohulat sa gamay nga gidugayon hangtod nga ang tibuok gidaghanon sa ilang kaubang sulugoon ug ang ilang igsoong lalaki ug igsoong babaye nga pagapatyon, sama sa pagpatay kanila.
12 I vidjeh kad otvori šesti peèat, i gle, zatrese se zemlja vrlo, i sunce posta crno kao vreæa od kostrijeti, i mjesec posta kao krv;
Sa dihang ang Nating Karnero miabli sa ikaunom nga silyo, ako mitan-aw ug didto adunay usa ka dakong linog. Ang adlaw nahimong sama kaitom sa bisting sako, ug ang bulan nahimong sama sa dugo.
13 I zvijezde nebeske padoše na zemlju kao što smokva odbacuje pupke svoje kad je veliki vjetar zaljulja.
Ang mga bituon sa kalangitan nangahulog ngadto sa kalibotan, sama sa igos nga kahoy nga mahulog ang iyang bunga sa dihang gitay-og sa kusog nga hangin.
14 I nebo se izmaèe kao knjiga kad se savije, i svaka gora i ostrvo s mjesta svojijeh pokrenuše se.
Ang langit mahanaw sama sa usa ka linukot nga basahon nga gilukot. Ang matag bukid ug isla mabalhin gikan sa ilang nahimutangan.
15 I carevi zemaljski, i boljari, i bogati, i vojvode, i silni, i svaki rob, i svaki slobodnjak, sakriše se po peæinama i po kamenjacima gorskijem;
Unya ang mga hari sa kalibotan ug ang mahinungdanong mga tawo, ug ang mga pangulo, ang mga adunahan, ang mga gamhanan, ug si bisan kinsa, ulipon ug gawasnon, nanago sa mga langob, ug taliwala sa mga bato sa kabukiran.
16 I govoriše gorama i kamenju: padnite na nas, i sakrijte nas od lica onoga što sjedi na prijestolu, i od gnjeva jagnjetova.
Miingon sila sa kabukiran ug sa mga bato, “Tumpagi kami! Itago kami gikan sa iyang nawong nga naglingkod diha sa trono ug gikan sa kasuko sa Nating Karnero.
17 Jer doðe veliki dan gnjeva njegova, i ko može ostati?
Kay ang dakong adlaw sa ilang kapungot miabot na, ug kinsa man ang makahimo sa pagtindog?”
