Psalmi 69

1 Pomozi mi, Bože, jer doðe voda do duše.

למנצח על שושנים לדוד הושיעני אלהים כי באו מים עד נפש׃

2 Propadam u dubokom glibu, gdje nema dna; tonem vodi u dubine, i vali me zatrpavaju.

טבעתי ביון מצולה ואין מעמד באתי במעמקי מים ושבלת שטפתני׃

3 Iznemogoh vièuæi, promuèe mi grlo, pobijelješe mi oèi pogledajuæi Boga.

יגעתי בקראי נחר גרוני כלו עיני מיחל לאלהי׃

4 Onijeh koji mrze na me ni za što ima više nego kose na glavi mojoj; osiliše koji hoæe da me pogube, lažljivi neprijatelji moji. Što nijesam otimao, valja da vratim.

רבו משערות ראשי שנאי חנם עצמו מצמיתי איבי שקר אשר לא גזלתי אז אשיב׃

5 Bože! ti znaš je li u meni bezumlje, i krivice moje nijesu sakrivene od tebe.

אלהים אתה ידעת לאולתי ואשמותי ממך לא נכחדו׃

6 Nemoj da se postide u meni koji se uzdaju u tebe, Gospode, Gospode nad vojskama! Nemoj da se posrame u meni koji traže tebe, Bože Izrailjev!

אל יבשו בי קויך אדני יהוה צבאות אל יכלמו בי מבקשיך אלהי ישראל׃

7 Jer tebe radi podnosim rug, i sramota popade lice moje.

כי עליך נשאתי חרפה כסתה כלמה פני׃

8 Tuðin postadoh braæi svojoj, i neznan sinovima matere svoje.

מוזר הייתי לאחי ונכרי לבני אמי׃

9 Jer revnost za kuæu tvoju jede me i ruženja onijeh koji tebe ruže padaju na me.

כי קנאת ביתך אכלתני וחרפות חורפיך נפלו עלי׃

10 Plaèem, postim se dušom svojom, i to mi se prima za zlo;

ואבכה בצום נפשי ותהי לחרפות לי׃

11 Mjesto haljine oblaèim vreæu, i bivam im prièa.

ואתנה לבושי שק ואהי להם למשל׃

12 O meni se razgovaraju sjedeæi na vratima, pijuæi vino pjevaju me.

ישיחו בי ישבי שער ונגינות שותי שכר׃

13 A ja se molim tebi, Gospode; vrijeme je da se smiluješ, Bože; po velikoj milosti svojoj usliši me, jer je istinito spasenje tvoje.

ואני תפלתי לך יהוה עת רצון אלהים ברב חסדך ענני באמת ישעך׃

14 Izvadi me iz gliba, da ne propadnem; da se izbavim od nenavidnika i iz duboke vode;

הצילני מטיט ואל אטבעה אנצלה משנאי וממעמקי מים׃

15 Da me ne uzme voda na maticu, da me ne proždre puèina, i da ne sklopi jama nada mnom ždrijela svojega.

אל תשטפני שבלת מים ואל תבלעני מצולה ואל תאטר עלי באר פיה׃

16 Usliši me, Gospode, jer je blagost tvoja milosrdna, po velikoj dobroti svojoj pogledaj me.

ענני יהוה כי טוב חסדך כרב רחמיך פנה אלי׃

17 Nemoj odvratiti lica svojega od sluge svojega; jer me je tuga; pohitaj, usliši me.

ואל תסתר פניך מעבדך כי צר לי מהר ענני׃

18 Približi se duši mojoj, izbavi je; nasuprot neprijateljima mojim izbavi me.

קרבה אל נפשי גאלה למען איבי פדני׃

19 Ti znaš pod kakvim sam rugom, stidom i sramotom; pred tobom su svi neprijatelji moji.

אתה ידעת חרפתי ובשתי וכלמתי נגדך כל צוררי׃

20 Sramota satr srce moje, iznemogoh; èekam hoæe li se kome sažaliti, ali nema nikoga; hoæe li me ko potješiti, ali ne nalazim.

חרפה שברה לבי ואנושה ואקוה לנוד ואין ולמנחמים ולא מצאתי׃

21 Daju mi žuè da jedem, i u žeði mojoj poje me octom.

ויתנו בברותי ראש ולצמאי ישקוני חמץ׃

22 Trpeza njihova neka im bude mreža i zamka, to neka im bude plata.

יהי שלחנם לפניהם לפח ולשלומים למוקש׃

23 Neka im potamne oèi njihove, da ne vide, i njihove bedre raslabi zasvagda.

תחשכנה עיניהם מראות ומתניהם תמיד המעד׃

24 Izlij na njih jarost svoju, i plamen gnjeva tvojega neka ih obuzme!

שפך עליהם זעמך וחרון אפך ישיגם׃

25 Stan njihov neka opusti, i u njihovijem šatorima neka ne bude nikoga da živi.

תהי טירתם נשמה באהליהם אל יהי ישב׃

26 Jer koga si ti porazio, oni gone, i umnožavaju jade onima koje si ti ranio.

כי אתה אשר הכית רדפו ואל מכאוב חלליך יספרו׃

27 Meæi na njih krivicu za krivicom, da ne doðu do pravde tvoje.

תנה עון על עונם ואל יבאו בצדקתך׃

28 Neka se izbrišu iz knjige živijeh, i s pravednicima nek ne budu zapisani.

ימחו מספר חיים ועם צדיקים אל יכתבו׃

29 A ja sam ništ i bolan; pomoæ tvoja, Bože, nek me zakloni.

ואני עני וכואב ישועתך אלהים תשגבני׃

30 Slaviæu ime Božije u pjesmi, velièaæu ga u hvali.

אהללה שם אלהים בשיר ואגדלנו בתודה׃

31 To je Bogu milije od vola, od teleta s rogovima i s papcima.

ותיטב ליהוה משור פר מקרן מפריס׃

32 Vidjeæe ništi i radovaæe se. Koji tražite Boga, oživjeæe srce vaše.

ראו ענוים ישמחו דרשי אלהים ויחי לבבכם׃

33 Jer Bog èuje uboge, i sužanja svojih ne ogluša se.

כי שמע אל אביונים יהוה ואת אסיריו לא בזה׃

34 Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima mièe!

יהללוהו שמים וארץ ימים וכל רמש בם׃

35 Jer æe Bog spasti Sion, sazidaæe gradove Judine; i ljudi æe se ondje naseliti i naslijediæe ga.

כי אלהים יושיע ציון ויבנה ערי יהודה וישבו שם וירשוה׃

36 I natražje æe se sluga njegovijeh utvrditi u njemu, i koji ljube ime njegovo nastavaæe na njemu.

וזרע עבדיו ינחלוה ואהבי שמו ישכנו בה׃