Psalmi 107

1 Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.

הדו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃

2 Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,

יאמרו גאולי יהוה אשר גאלם מיד צר׃

3 Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.

ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים׃

4 Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;

תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו׃

5 Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;

רעבים גם צמאים נפשם בהם תתעטף׃

6 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.

ויצעקו אל יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם׃

7 I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.

וידריכם בדרך ישרה ללכת אל עיר מושב׃

8 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!

יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

9 Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.

כי השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא טוב׃

10 Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;

ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל׃

11 Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.

כי המרו אמרי אל ועצת עליון נאצו׃

12 On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.

ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר׃

13 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;

ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

14 Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.

יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק׃

15 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!

יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

16 Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.

כי שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע׃

17 Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.

אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו׃

18 Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.

כל אכל תתעב נפשם ויגיעו עד שערי מות׃

19 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.

ויזעקו אל יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם׃

20 Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.

ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם׃

21 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!

יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

22 I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!

ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה׃

23 Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,

יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים׃

24 Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.

המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה׃

25 Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,

ויאמר ויעמד רוח סערה ותרומם גליו׃

26 Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;

יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג׃

27 Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.

יחוגו וינועו כשכור וכל חכמתם תתבלע׃

28 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.

ויצעקו אל יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם׃

29 On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.

יקם סערה לדממה ויחשו גליהם׃

30 Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.

וישמחו כי ישתקו וינחם אל מחוז חפצם׃

31 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!

יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם׃

32 Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!

וירממוהו בקהל עם ובמושב זקנים יהללוהו׃

33 On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,

ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון׃

34 Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.

ארץ פרי למלחה מרעת ישבי בה׃

35 On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,

ישם מדבר לאגם מים וארץ ציה למצאי מים׃

36 I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;

ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב׃

37 Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.

ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה׃

38 Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.

ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט׃

39 Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.

וימעטו וישחו מעצר רעה ויגון׃

40 On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.

שפך בוז על נדיבים ויתעם בתהו לא דרך׃

41 On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.

וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות׃

42 Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.

יראו ישרים וישמחו וכל עולה קפצה פיה׃

43 Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.

מי חכם וישמר אלה ויתבוננו חסדי יהוה׃