ปฺรกาศิตํ 15

1 ตต: ปรมฺ อหํ สฺวรฺเค 'ปรมฺ เอกมฺ อทฺภุตํ มหาจิหฺนํ ทฺฤษฺฏวานฺ อรฺถโต ไย รฺทณฺไฑรีศฺวรสฺย โกป: สมาปฺตึ คมิษฺยติ ตานฺ ทณฺฑานฺ ธารยนฺต: สปฺต ทูตา มยา ทฺฤษฺฏา: ฯ

I saw another great and marvellous sign in the sky: seven angels having the seven last plagues, for in them God’s wrath is finished.

2 วหฺนิมิศฺริตสฺย กาจมยสฺย ชลาศยสฺยากฺฤติรปิ ทฺฤษฺฏา เย จ ปโศสฺตตฺปฺรติมายาสฺตนฺนามฺโน 'งฺกสฺย จ ปฺรภูตวนฺตเสฺต ตสฺย กาจมยชลาศยสฺย ตีเร ติษฺฐนฺต อีศฺวรียวีณา ธารยนฺติ,

I saw something like a sea of glass mixed with fire, and those who overcame the beast, his image, and the number of his name, standing on the sea of glass, having harps of God.

3 อีศฺวรทาสสฺย มูสโส คีตํ เมษศาวกสฺย จ คีตํ คายนฺโต วทนฺติ, ยถา, สรฺวฺวศกฺติวิศิษฺฏสฺตฺวํ เห ปฺรโภ ปรเมศฺวรฯ ตฺวทียสรฺวฺวกรฺมฺมาณิ มหานฺติ จาทฺภุตานิ จฯ สรฺวฺวปุณฺยวตำ ราชนฺ มารฺคา นฺยายฺยา ฤตาศฺจ เตฯ

They sang the song of Moses, the servant of God, and the song of the Lamb, saying, “Great and marvellous are your works, Lord God, the Almighty! Righteous and true are your ways, you King of the nations.

4 เห ปฺรโภ นามเธยาตฺเต โก น ภีตึ คมิษฺยติฯ โก วา ตฺวทียนามฺนศฺจ ปฺรศํสำ น กริษฺยติฯ เกวลสฺตฺวํ ปวิโตฺร 'สิ สรฺวฺวชาตียมานวา: ฯ ตฺวาเมวาภิปฺรณํสฺยนฺติ สมาคตฺย ตฺวทนฺติกํฯ ยสฺมาตฺตว วิจาราชฺญา: ปฺราทุรฺภาวํ คตา: กิล๚

Who wouldn’t fear you, Lord, and glorify your name? For you only are holy. For all the nations will come and worship before you. For your righteous acts have been revealed.”

5 ตทนนฺตรํ มยิ นิรีกฺษมาเณ สติ สฺวรฺเค สากฺษฺยาวาสสฺย มนฺทิรสฺย ทฺวารํ มุกฺตํฯ

After these things I looked, and the temple of the tabernacle of the testimony in heaven was opened.

6 เย จ สปฺต ทูตา: สปฺต ทณฺฑานฺ ธารยนฺติ เต ตสฺมาตฺ มนฺทิราตฺ นิรคจฺฉนฺฯ เตษำ ปริจฺฉทา นิรฺมฺมลศฺฤภฺรวรฺณวสฺตฺรนิรฺมฺมิตา วกฺษำสิ จ สุวรฺณศฺฤงฺขไล เรฺวษฺฏิตานฺยาสนฺฯ

The seven angels who had the seven plagues came out, clothed with pure, bright linen, and wearing golden sashes around their chests.

7 อปรํ จตุรฺณำ ปฺราณินามฺ เอกเสฺตภฺย: สปฺตทูเตภฺย: สปฺตสุวรฺณกํสานฺ อททาตฺฯ (aiōn g165)

One of the four living creatures gave to the seven angels seven golden bowls full of the wrath of God, who lives forever and ever. (aiōn g165)

8 อนนฺตรมฺ อีศฺวรสฺย เตช: ปฺรภาวการณาตฺ มนฺทิรํ ธูเมน ปริปูรฺณํ ตสฺมาตฺ ไต: สปฺตทูไต: สปฺตทณฺฑานำ สมาปฺตึ ยาวตฺ มนฺทิรํ เกนาปิ ปฺรเวษฺฏุํ นาศกฺยตฯ

The temple was filled with smoke from the glory of God and from his power. No one was able to enter into the temple until the seven plagues of the seven angels would be finished.