రోమిణః 6
1 ప్రభూతరూపేణ యద్ అనుగ్రహః ప్రకాశతే తదర్థం పాపే తిష్ఠామ ఇతి వాక్యం కిం వయం వదిష్యామః? తన్న భవతు|
What shall we say then? Shall we continue in sin, that grace may abound?
2 పాపం ప్రతి మృతా వయం పునస్తస్మిన్ కథమ్ జీవిష్యామః?
God forbid. We who died to sin, how shall we any longer live therein?
3 వయం యావన్తో లోకా యీశుఖ్రీష్టే మజ్జితా అభవామ తావన్త ఏవ తస్య మరణే మజ్జితా ఇతి కిం యూయం న జానీథ?
Or are ye ignorant that all we who were baptized into Christ Jesus were baptized into his death?
4 తతో యథా పితుః పరాక్రమేణ శ్మశానాత్ ఖ్రీష్ట ఉత్థాపితస్తథా వయమపి యత్ నూతనజీవిన ఇవాచరామస్తదర్థం మజ్జనేన తేన సార్ద్ధం మృత్యురూపే శ్మశానే సంస్థాపితాః|
We were buried therefore with him through baptism into death: that like as Christ was raised from the dead through the glory of the Father, so we also might walk in newness of life.
5 అపరం వయం యది తేన సంయుక్తాః సన్తః స ఇవ మరణభాగినో జాతాస్తర్హి స ఇవోత్థానభాగినోఽపి భవిష్యామః|
For if we have become united with [him] by the likeness of his death, we shall be also [by the likeness] of his resurrection;
6 వయం యత్ పాపస్య దాసాః పున ర్న భవామస్తదర్థమ్ అస్మాకం పాపరూపశరీరస్య వినాశార్థమ్ అస్మాకం పురాతనపురుషస్తేన సాకం క్రుశేఽహన్యతేతి వయం జానీమః|
knowing this, that our old man was crucified with [him], that the body of sin might be done away, that so we should no longer be in bondage to sin;
7 యో హతః స పాపాత్ ముక్త ఏవ|
for he that hath died is justified from sin.
8 అతఏవ యది వయం ఖ్రీష్టేన సార్ద్ధమ్ అహన్యామహి తర్హి పునరపి తేన సహితా జీవిష్యామ ఇత్యత్రాస్మాకం విశ్వాసో విద్యతే|
But if we died with Christ, we believe that we shall also live with him;
9 యతః శ్మశానాద్ ఉత్థాపితః ఖ్రీష్టో పున ర్న మ్రియత ఇతి వయం జానీమః| తస్మిన్ కోప్యధికారో మృత్యో ర్నాస్తి|
knowing that Christ being raised from the dead dieth no more; death no more hath dominion over him.
10 అపరఞ్చ స యద్ అమ్రియత తేనైకదా పాపమ్ ఉద్దిశ్యామ్రియత, యచ్చ జీవతి తేనేశ్వరమ్ ఉద్దిశ్య జీవతి;
For the death that he died, he died unto sin once: but the life that he liveth, he liveth unto God.
11 తద్వద్ యూయమపి స్వాన్ పాపమ్ ఉద్దిశ్య మృతాన్ అస్మాకం ప్రభుణా యీశుఖ్రీష్టేనేశ్వరమ్ ఉద్దిశ్య జీవన్తో జానీత|
Even so reckon ye also yourselves to be dead unto sin, but alive unto God in Christ Jesus.
12 అపరఞ్చ కుత్సితాభిలాషాన్ పూరయితుం యుష్మాకం మర్త్యదేహేషు పాపమ్ ఆధిపత్యం న కరోతు|
Let not sin therefore reign in your mortal body, that ye should obey the lusts thereof:
13 అపరం స్వం స్వమ్ అఙ్గమ్ అధర్మ్మస్యాస్త్రం కృత్వా పాపసేవాయాం న సమర్పయత, కిన్తు శ్మశానాద్ ఉత్థితానివ స్వాన్ ఈశ్వరే సమర్పయత స్వాన్యఙ్గాని చ ధర్మ్మాస్త్రస్వరూపాణీశ్వరమ్ ఉద్దిశ్య సమర్పయత|
neither present your members unto sin [as] instruments of unrighteousness; but present yourselves unto God, as alive from the dead, and your members [as] instruments of righteousness unto God.
14 యుష్మాకమ్ ఉపరి పాపస్యాధిపత్యం పున ర్న భవిష్యతి, యస్మాద్ యూయం వ్యవస్థాయా అనాయత్తా అనుగ్రహస్య చాయత్తా అభవత|
For sin shall not have dominion over you: for ye are not under law, but under grace.
15 కిన్తు వయం వ్యవస్థాయా అనాయత్తా అనుగ్రహస్య చాయత్తా అభవామ, ఇతి కారణాత్ కిం పాపం కరిష్యామః? తన్న భవతు|
What then? shall we sin, because we are not under law, but under grace? God forbid.
16 యతో మృతిజనకం పాపం పుణ్యజనకం నిదేశాచరణఞ్చైతయోర్ద్వయో ర్యస్మిన్ ఆజ్ఞాపాలనార్థం భృత్యానివ స్వాన్ సమర్పయథ, తస్యైవ భృత్యా భవథ, ఏతత్ కిం యూయం న జానీథ?
Know ye not, that to whom ye present yourselves [as] servants unto obedience, his servants ye are whom ye obey; whether of sin unto death, or of obedience unto righteousness?
17 అపరఞ్చ పూర్వ్వం యూయం పాపస్య భృత్యా ఆస్తేతి సత్యం కిన్తు యస్యాం శిక్షారూపాయాం మూషాయాం నిక్షిప్తా అభవత తస్యా ఆకృతిం మనోభి ర్లబ్ధవన్త ఇతి కారణాద్ ఈశ్వరస్య ధన్యవాదో భవతు|
But thanks be to God, that, whereas ye were servants of sin, ye became obedient from the heart to that form of teaching whereunto ye were delivered;
18 ఇత్థం యూయం పాపసేవాతో ముక్తాః సన్తో ధర్మ్మస్య భృత్యా జాతాః|
and being made free from sin, ye became servants of righteousness.
19 యుష్మాకం శారీరిక్యా దుర్బ్బలతాయా హేతో ర్మానవవద్ అహమ్ ఏతద్ బ్రవీమి; పునః పునరధర్మ్మకరణార్థం యద్వత్ పూర్వ్వం పాపామేధ్యయో ర్భృత్యత్వే నిజాఙ్గాని సమార్పయత తద్వద్ ఇదానీం సాధుకర్మ్మకరణార్థం ధర్మ్మస్య భృత్యత్వే నిజాఙ్గాని సమర్పయత|
I speak after the manner of men because of the infirmity of your flesh: for as ye presented your members [as] servants to uncleanness and to iniquity unto iniquity, even so now present your members [as] servants to righteousness unto sanctification.
20 యదా యూయం పాపస్య భృత్యా ఆస్త తదా ధర్మ్మస్య నాయత్తా ఆస్త|
For when ye were servants of sin, ye were free in regard of righteousness.
21 తర్హి యాని కర్మ్మాణి యూయమ్ ఇదానీం లజ్జాజనకాని బుధ్యధ్వే పూర్వ్వం తై ర్యుష్మాకం కో లాభ ఆసీత్? తేషాం కర్మ్మణాం ఫలం మరణమేవ|
What fruit then had ye at that time in the things whereof ye are now ashamed? for the end of those things is death.
