ப்ரேரிதா: 10
1 கைஸரியாநக³ர இதாலியாக்²யஸைந்யாந்தர்க³த: கர்ணீலியநாமா ஸேநாபதிராஸீத்
But, a certain man in Caesarea, by name Cornelius, a centurion of the band called Italian, —
2 ஸ ஸபரிவாரோ ப⁴க்த ஈஸ்²வரபராயணஸ்²சாஸீத்; லோகேப்⁴யோ ப³ஹூநி தா³நாதீ³நி த³த்வா நிரந்தரம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
Devout, and fearing God with all his house, doing many alms unto the people, and supplicating God continually,
3 ஏகதா³ த்ரு’தீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்யைகோ தூ³த: ஸப்ரகாஸ²ம்’ தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கர்ணீலிய|
Saw, in a vision, manifestly, as if about the ninth hour of the day, a messenger of God, coming in unto him, and saying unto him—Cornelius!
4 கிந்து ஸ தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பீ⁴தோ(அ)கத²யத், ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’? ததா³ தமவத³த் தவ ப்ரார்த²நா தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரமப⁴வத்|
And he, looking steadfastly at him, and becoming full of fear, said—What is it, Lord? And he said unto him—Thy prayers and thine alms, have gone up for a memorial before God.
5 இதா³நீம்’ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரேஷ்ய ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்நஸ்²சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தம் ஆஹ்வாயய;
Now, therefore, send men unto Joppa, and fetch one Simon who is surnamed Peter, —
6 தஸ்மாத் த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ தத்தத் ஸ வதி³ஷ்யதி|
The same is a guest with one Simon a tanner, whose house is by the sea.
7 இத்யுபதி³ஸ்²ய தூ³தே ப்ரஸ்தி²தே ஸதி கர்ணீலிய: ஸ்வக்³ரு’ஹஸ்தா²நாம்’ தா³ஸாநாம்’ த்³வௌ ஜநௌ நித்யம்’ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸைந்யாநாம் ஏகாம்’ ப⁴க்தஸேநாஞ்சாஹூய
And, when the messenger who had been speaking with him had departed, calling two of the domestics, and a devout soldier of them that constantly attended him,
8 ஸகலமேதம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ விஜ்ஞாப்ய யாபோ²நக³ரம்’ தாந் ப்ராஹிணோத்|
And relating everything unto them, he sent them off unto Joppa.
9 பரஸ்மிந் தி³நே தே யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா யதா³ நக³ரஸ்ய ஸமீப உபாதிஷ்ட²ந், ததா³ பிதரோ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ப்ரார்த²யிதும்’ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம் ஆரோஹத்|
Now, on the morrow, as those men were journeying, and, unto the city, drawing near, Peter went up on the housetop to pray, about the sixth hour;
10 ஏதஸ்மிந் ஸமயே க்ஷுதா⁴ர்த்த: ஸந் கிஞ்சித்³ போ⁴க்தும் ஐச்ச²த் கிந்து தேஷாம் அந்நாஸாத³நஸமயே ஸ மூர்ச்சி²த: ஸந்நபதத்|
But he became hungry, and wished to eat, —and, while they were making ready, there came upon him a trance;
11 ததோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ சதுர்பி⁴: கோணை ர்லம்பி³தம்’ ப்³ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ கிஞ்சந பா⁴ஜநம் ஆகாஸா²த் ப்ரு’தி²வீம் அவாரோஹதீதி த்³ரு’ஷ்டவாந்|
And he beholdeth heaven opened, and, corning down, a kind of vessel, like a large linen cloth, by its four corners, being let down upon the earth,
12 தந்மத்⁴யே நாநப்ரகாரா க்³ராம்யவந்யபஸ²வ: கே²சரோரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தயோ ஜந்தவஸ்²சாஸந்|
In which were all the quadrupeds and creeping things of earth and birds of heaven.
13 அநந்தரம்’ ஹே பிதர உத்தா²ய ஹத்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ தம்ப்ரதீயம்’ க³க³ணீயா வாணீ ஜாதா|
And there came a voice unto him—Rise, Peter! slay and eat.
14 ததா³ பிதர: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மா ப⁴வது, அஹம் ஏதத் காலம்’ யாவத் நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி வா த்³ரவ்யம்’ கிஞ்சித³பி ந பு⁴க்தவாந்|
But Peter said—By no means, Lord! because, at no time, have I eaten anything common or unclean.
15 தத: புநரபி தாத்³ரு’ஸீ² விஹயஸீயா வாணீ ஜாதா யத்³ ஈஸ்²வர: ஸு²சி க்ரு’தவாந் தத் த்வம்’ நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி|
And a voice [came] again, a second time, unto him—What things, God, hath cleansed, be not, thou, making common.
16 இத்த²ம்’ த்ரி: ஸதி தத் பாத்ரம்’ புநராக்ரு’ஷ்டம்’ ஆகாஸ²ம் அக³ச்ச²த்|
Now, this, took place thrice; and, straightway, was the vessel taken up into heaven.
17 தத: பரம்’ யத்³ த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்தவாந் தஸ்ய கோ பா⁴வ இத்யத்ர பிதரோ மநஸா ஸந்தே³க்³தி⁴, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கர்ணீலியஸ்ய தே ப்ரேஷிதா மநுஷ்யா த்³வாரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய,
And, as within himself Peter was doubting what the vision which he had seen might mean, lo! the men who had been sent by Cornelius, having sought out the house of Simon, stood at the gate,
18 ஸி²மோநோ க்³ரு’ஹமந்விச்ச²ந்த: ஸம்ப்ரு’ச்²யாஹூய கதி²தவந்த: பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் ஸ கிமத்ர ப்ரவஸதி?
And, calling, enquired whether, Simon who was surnamed Peter, was there being entertained.
19 யதா³ பிதரஸ்தத்³த³ர்ஸ²நஸ்ய பா⁴வம்’ மநஸாந்தோ³லயதி ததா³த்மா தமவத³த், பஸ்²ய த்ரயோ ஜநாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
And, as Peter was pondering over the vision, the Spirit said—Lo! two men, seeking thee.
20 த்வம் உத்தா²யாவருஹ்ய நி: ஸந்தே³ஹம்’ தை: ஸஹ க³ச்ச² மயைவ தே ப்ரேஷிதா: |
But rise, go down, and be journeying with them, nothing, doubting; because, I, have sent them.
21 தஸ்மாத் பிதரோ(அ)வருஹ்ய கர்ணீலியப்ரேரிதலோகாநாம்’ நிகடமாக³த்ய கதி²தவாந் பஸ்²யத யூயம்’ யம்’ ம்ரு’க³யத்⁴வே ஸ ஜநோஹம்’, யூயம்’ கிந்நிமித்தம் ஆக³தா: ?
And Peter, going down unto the men, said—Lo! I, am he whom ye are seeking: What is the cause, for which ye are come?
22 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் கர்ணீலியநாமா ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வ ஈஸ்²வரபராயணோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுக்²யாத்யாபந்ந ஏக: ஸேநாபதி ர்நிஜக்³ரு’ஹம்’ த்வாமாஹூய நேதும்’ த்வத்த: கதா² ஸ்²ரோதுஞ்ச பவித்ரதூ³தேந ஸமாதி³ஷ்ட: |
And they said—Cornelius, a centurion, a man righteous and fearing God, well-attested by the whole nation of the Jews, hath been divinely instructed by a holy messenger to send for thee unto his house, and to hear words from thee.
23 ததா³ பிதரஸ்தாநப்⁴யந்தரம்’ நீத்வா தேஷாமாதித்²யம்’ க்ரு’தவாந், பரே(அ)ஹநி தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாத்ராமகரோத், யாபோ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ கியந்தோ ஜநாஸ்²ச தேந ஸஹ க³தா: |
Inviting them in, therefore, he entertained them; but, on the morrow, he rose up and went forth with them, and certain of the brethren who were from Joppa went with him;
24 பரஸ்மிந் தி³வஸே கைஸரியாநக³ரமத்⁴யப்ரவேஸ²ஸமயே கர்ணீலியோ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴ந் ஆஹூயாநீய தாந் அபேக்ஷ்ய ஸ்தி²த: |
And, on the morrow, he entered into Caesarea. And, Cornelius, was expecting them, having called together his kinsfolk and intimate friends.
25 பிதரே க்³ரு’ஹ உபஸ்தி²தே கர்ணீலியஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்ய சரணயோ: பதித்வா ப்ராணமத்|
And, when it came about that Peter entered, Cornelius met him, and, falling at his feet, did homage.
26 பிதரஸ்தமுத்தா²ப்ய கதி²தவாந், உத்திஷ்டா²ஹமபி மாநுஷ: |
But, Peter, raised him up, saying—Arise! I also myself, am, a man.
27 ததா³ கர்ணீலியேந ஸாகம் ஆலபந் க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸ²த் தந்மத்⁴யே ச ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாந் அவத³த்,
And, conversing with him, he went in, and findeth many come together;
28 அந்யஜாதீயலோகை: மஹாலபநம்’ வா தேஷாம்’ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ப்ரவேஸ²நம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஷித்³த⁴ம் அஸ்தீதி யூயம் அவக³ச்ச²த²; கிந்து கமபி மாநுஷம் அவ்யவஹார்ய்யம் அஸு²சிம்’ வா ஜ்ஞாதும்’ மம நோசிதம் இதி பரமேஸ்²வரோ மாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
And said unto the—Ye, well know, how unlawful it is, for, a Jew, to be joining himself or coming in unto one of another race. And yet, unto me, hath God pointed out that I should be calling no man, common or unclean.
29 இதி ஹேதோராஹ்வாநஸ்²ரவணமாத்ராத் காஞ்சநாபத்திம் அக்ரு’த்வா யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தோஸ்மி; ப்ரு’ச்சா²மி யூயம்’ கிந்நிமித்தம்’ மாம் ஆஹூயத?
Wherefore, even without gainsaying, came I when sent for. I ask, therefore, for what reason ye sent for me.
30 ததா³ கர்ணீலிய: கதி²தவாந், அத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஜாதாநி ஏதாவத்³வேலாம்’ யாவத்³ அஹம் அநாஹார ஆஸந் ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே ஸதி க்³ரு’ஹே ப்ரார்த²நஸமயே தேஜோமயவஸ்த்ரப்⁴ரு’த்³ ஏகோ ஜநோ மம ஸமக்ஷம்’ திஷ்ட²ந் ஏதாம்’ கதா²ம் அகத²யத்,
And Cornelius said—Four days ago, counting unto this very hour, I was keeping, the ninth hour, as one of prayer, in my house. And lo! a man stood before me, in bright clothing,
31 ஹே கர்ணீலிய த்வதீ³யா ப்ரார்த²நா ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ணகோ³சரீபூ⁴தா தவ தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வா தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரமப⁴வத்|
And saith—Cornelius! thy prayer hath been heard, and, thine alms, have been remembered before God.
32 அதோ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய தத்ர ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்ந: கஸ்யசிச்சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தமாஹூயய; தத: ஸ ஆக³த்ய த்வாம் உபதே³க்ஷ்யதி|
Send, therefore, unto Joppa, and fetch Simon, who is surnamed Peter. The same is being entertained in the house of one Simon a tanner, by the sea.
33 இதி காரணாத் தத்க்ஷணாத் தவ நிகடே லோகாந் ப்ரேஷிதவாந், த்வமாக³தவாந் இதி ப⁴த்³ரம்’ க்ரு’தவாந்| ஈஸ்²வரோ யாந்யாக்²யாநாநி கத²யிதும் ஆதி³ஸ²த் தாநி ஸ்²ரோதும்’ வயம்’ ஸர்வ்வே ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தி²தா: ஸ்ம: |
Immediately, therefore, I sent unto thee: Thou, also hast, well, done in coming. Now, therefore, all we, before God are present, to hear all things that have been enjoined upon thee by the Lord.
34 ததா³ பிதர இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், ஈஸ்²வரோ மநுஷ்யாணாம் அபக்ஷபாதீ ஸந்
And Peter, opening his mouth, said—Of a truth, I find that God is no respecter of persons;
35 யஸ்ய கஸ்யசித்³ தே³ஸ²ஸ்ய யோ லோகாஸ்தஸ்மாத்³பீ⁴த்வா ஸத்கர்ம்ம கரோதி ஸ தஸ்ய க்³ராஹ்யோ ப⁴வதி, ஏதஸ்ய நிஸ்²சயம் உபலப்³த⁴வாநஹம்|
But, in every nation, he that feareth him and worketh righteousness, is acceptable unto him.
36 ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தேந ஈஸ்²வர இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ நிகடே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரேஷ்ய ஸம்மேலநஸ்ய யம்’ ஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயத் தம்’ ஸம்’வாத³ம்’ யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
As touching the word he hath sent unto the sons of Israel, announcing the glad tidings of peace through Jesus Christ—the same, is Lord, of all,
37 யதோ யோஹநா மஜ்ஜநே ப்ரசாரிதே ஸதி ஸ கா³லீலதே³ஸ²மாரப்⁴ய ஸமஸ்தயிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்;
Ye yourselves, know what hath come to pass throughout the whole of Judaea, beginning from Galilee, after the immersion which John proclaimed, respecting Jesus who was of Nazareth: —
38 ப²லத ஈஸ்²வரேண பவித்ரேணாத்மநா ஸ²க்த்யா சாபி⁴ஷிக்தோ நாஸரதீயயீஸு²: ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ப்⁴ரமந் ஸுக்ரியாம்’ குர்வ்வந் ஸை²தாநா க்லிஷ்டாந் ஸர்வ்வலோகாந் ஸ்வஸ்தா²ந் அகரோத், யத ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய ஸஹாய ஆஸீத்;
How God anointed him with Holy Spirit and with power, who went about doing good and healing all that were oppressed by the adversary, because, God, was with him.
39 வயஞ்ச யிஹூதீ³யதே³ஸே² யிரூஸா²லம்நக³ரே ச தேந க்ரு’தாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸாக்ஷிணோ ப⁴வாம: | லோகாஸ்தம்’ க்ருஸே² வித்³த்⁴வா ஹதவந்த: ,
We also, are witnesses of all things which he did, both in the country of the Jews and Jerusalem; whom they even slew by suspending upon a tree; —
40 கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஈஸ்²வரஸ்தமுத்தா²ப்ய ஸப்ரகாஸ²ம் அத³ர்ஸ²யத்|
The same, God raised up on the third day, and gave him to become, manifest,
41 ஸர்வ்வலோகாநாம்’ நிகட இதி ந ஹி, கிந்து தஸ்மிந் ஸ்²மஸா²நாது³த்தி²தே ஸதி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரஸ்ய மநோநீதா: ஸாக்ஷிணோ யே வயம் அஸ்மாகம்’ நிகடே தமத³ர்ஸ²யத்|
Not unto all the people, but unto witnesses who had been fore-appointed by God, unto us, who, indeed, did eat and drink with him after his rising from among the dead.
42 ஜீவிதம்ரு’தோப⁴யலோகாநாம்’ விசாரம்’ கர்த்தும் ஈஸ்²வரோ யம்’ நியுக்தவாந் ஸ ஏவ ஸ ஜந: , இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தஸ்மிந் ப்ரமாணம்’ தா³துஞ்ச ஸோ(அ)ஸ்மாந் ஆஜ்ஞாபயத்|
And he charged us to proclaim unto the people, and bear full witness, that—This, is he that hath been marked out by God to be judge of living and dead.
43 யஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிதி ஸ தஸ்ய நாம்நா பாபாந்முக்தோ ப⁴விஷ்யதி தஸ்மிந் ஸர்வ்வே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த³தி|
Unto the same, do all the prophets bear witness, That, remission of sins, is to be received through his name, by every one that believeth on him.
44 பிதரஸ்யைதத்கதா²கத²நகாலே ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்²ரோத்ரு’ணாமுபரி பவித்ர ஆத்மாவாரோஹத்|
While Peter was yet speaking these words, the Holy Spirit fell upon all who were hearing the word.
45 தத: பிதரேண ஸார்த்³த⁴ம் ஆக³தாஸ்த்வக்சே²தி³நோ விஸ்²வாஸிநோ லோகா அந்யதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ர ஆத்மநி த³த்தே ஸதி
And the faithful, of the circumcision, who had come with Peter, were amazed, —in that, upon the nations also, the free-gift of the Holy Spirit had been poured out;
46 தே நாநாஜாதீயபா⁴ஷாபி⁴: கதா²ம்’ கத²யந்த ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸந்தி, இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ்²ருத்வா ச விஸ்மயம் ஆபத்³யந்த|
For they heard them speaking with tongues, and magnifying God. Then answered Peter—
47 ததா³ பிதர: கதி²தவாந், வயமிவ யே பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாஸ்தேஷாம்’ ஜலமஜ்ஜநம்’ கிம்’ கோபி நிஷேத்³து⁴ம்’ ஸ²க்நோதி?
Surely then, the water, can no man forbid, that these should not be immersed, —seeing that, the Holy Spirit, they have received, as well as we.
48 தத: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா மஜ்ஜிதா ப⁴வதேதி தாநாஜ்ஞாபயத்| அநந்தரம்’ தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யந்த|
And he commanded them in the name of Jesus Christ to be immersed. Then, requested they him, to abide still some days.
