2 கரிந்தி²ந: 4
1 அபரஞ்ச வயம்’ கருணாபா⁴ஜோ பூ⁴த்வா யத்³ ஏதத் பரிசாரகபத³ம் அலபா⁴மஹி நாத்ர க்லாம்யாம: ,
Wherefore, having this ministry, even as we received mercy, we faint not;
2 கிந்து த்ரபாயுக்தாநி ப்ரச்ச²ந்நகர்ம்மாணி விஹாய குடிலதாசரணமகுர்வ்வந்த ஈஸ்²வரீயவாக்யம்’ மித்²யாவாக்யைரமிஸ்²ரயந்த: ஸத்யத⁴ர்ம்மஸ்ய ப்ரகாஸ²நேநேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ ஸம்’வேத³கோ³சரே ஸ்வாந் ப்ரஸ²ம்’ஸநீயாந் த³ர்ஸ²யாம: |
But have renounced the hidden things of shame, not walking in craftiness, nor handling the word of God deceitfully, —but, by the manifestation of the truth, commending ourselves unto every conscience of men, in the sight of God.
3 அஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷித: ஸுஸம்’வாதோ³ யதி³ ப்ரச்ச²ந்ந: ; ஸ்யாத் தர்ஹி யே விநம்’க்ஷ்யந்தி தேஷாமேவ த்³ரு’ஷ்டித: ஸ ப்ரச்ச²ந்ந: ;
And, even if our glad-message is veiled, in them who are perishing, it is veiled,
4 யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிமூர்த்தி ர்ய: க்²ரீஷ்டஸ்தஸ்ய தேஜஸ: ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரபா⁴ யத் தாந் ந தீ³பயேத் தத³ர்த²ம் இஹ லோகஸ்ய தே³வோ(அ)விஸ்²வாஸிநாம்’ ஜ்ஞாநநயநம் அந்தீ⁴க்ரு’தவாந் ஏதஸ்யோதா³ஹரணம்’ தே ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
In whom, the god of this age, hath blinded the minds of the unbelieving, to the end they may not discern the radiance of the glad-message of the glory of the Christ—who is the image of God. (aiōn g165)
5 வயம்’ ஸ்வாந் கோ⁴ஷயாம இதி நஹி கிந்து க்²ரீஷ்டம்’ யீஸு²ம்’ ப்ரபு⁴மேவாஸ்மாம்’ஸ்²ச யீஸோ²: க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ பரிசாரகாந் கோ⁴ஷயாம: |
For, not ourselves, do we proclaim, but Christ Jesus, as Lord, and, ourselves, as your servants for Jesus’ sake.
6 ய ஈஸ்²வரோ மத்⁴யேதிமிரம்’ ப்ரபா⁴ம்’ தீ³பநாயாதி³ஸ²த் ஸ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாஸ்ய ஈஸ்²வரீயதேஜஸோ ஜ்ஞாநப்ரபா⁴யா உத³யார்த²ம் அஸ்மாகம் அந்த: கரணேஷு தீ³பிதவாந்|
Because, the God who said—Out of darkness, light shall shine! [is he] who hath shone in our hearts, in proportion to the radiance of the glorious knowledge of God, in the face of Christ.
7 அபரம்’ தத்³ த⁴நம் அஸ்மாபி⁴ ர்ம்ரு’ண்மயேஷு பா⁴ஜநேஷு தா⁴ர்ய்யதே யத: ஸாத்³பு⁴தா ஸ²க்தி ர்நாஸ்மாகம்’ கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யைவேதி ஜ்ஞாதவ்யம்’|
Howbeit we have this treasure in earthen vessels, that, the surpassing greatness of the power, may be of God, and not from ourselves: —
8 வயம்’ பதே³ பதே³ பீட்³யாமஹே கிந்து நாவஸீதா³ம: , வயம்’ வ்யாகுலா: ஸந்தோ(அ)பி நிருபாயா ந ப⁴வாம: ;
On every side, pressed hard, but not hemmed in, without a way, but not without a by-way,
9 வயம்’ ப்ரத்³ராவ்யமாநா அபி ந க்லாம்யாம: , நிபாதிதா அபி ந விநஸ்²யாம: |
Pursued, but not abandoned, thrown down, but not destroyed; —
10 அஸ்மாகம்’ ஸ²ரீரே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஜீவநம்’ யத் ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம்’ தஸ்மிந் ஸ²ரீரே யீஸோ² ர்மரணமபி தா⁴ரயாம: |
At all times, the putting to death of Jesus, in our body, bearing about, in order that, the life also of Jesus, in our body, may be made manifest;
11 யீஸோ² ர்ஜீவநம்’ யத்³ அஸ்மாகம்’ மர்த்த்யதே³ஹே ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம்’ ஜீவந்தோ வயம்’ யீஸோ²: க்ரு’தே நித்யம்’ ம்ரு’த்யௌ ஸமர்ப்யாமஹே|
For, evermore, we, the living, unto death are being delivered, for Jesus’ sake, in order that, the life also of Jesus, may be made manifest in our mortal flesh:
12 இத்த²ம்’ வயம்’ ம்ரு’த்யாக்ராந்தா யூயஞ்ச ஜீவநாக்ராந்தா: |
So that, his death, in us, doth energise, but, his life, in you.
13 விஸ்²வாஸகாரணாதே³வ ஸமபா⁴ஷி மயா வச: | இதி யதா² ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ ததை²வாஸ்மாபி⁴ரபி விஸ்²வாஸஜநகம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்ய விஸ்²வாஸ: க்ரியதே தஸ்மாச்ச வசாம்’ஸி பா⁴ஷ்யந்தே|
Howbeit, seeing that we have the same spirit of faith, according to that which is written—I believed, therefore I spake, we, also believe, therefore also we speak:
14 ப்ரபு⁴ ர்யீஸு² ர்யேநோத்தா²பித: ஸ யீஸு²நாஸ்மாநப்யுத்தா²பயிஷ்யதி யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்வஸமீப உபஸ்தா²பயிஷ்யதி ச, வயம் ஏதத் ஜாநீம: |
Knowing that, he who raised up [the Lord] Jesus, will raise up, us also, together with Jesus, and will present [us] together with you.
15 அதஏவ யுஷ்மாகம்’ ஹிதாய ஸர்வ்வமேவ ப⁴வதி தஸ்மாத்³ ப³ஹூநாம்’ ப்ரசுராநுக்³ரஹப்ராப்தே ர்ப³ஹுலோகாநாம்’ த⁴ந்யவாதே³நேஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ஸம்யக் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
For, all things, are for your sakes, in order that, the favour abounding, may, through means of the greater number, cause, the thanksgiving, to superabound unto the glory of God.
16 ததோ ஹேதோ ர்வயம்’ ந க்லாம்யாம: கிந்து பா³ஹ்யபுருஷோ யத்³யபி க்ஷீயதே ததா²ப்யாந்தரிக: புருஷோ தி³நே தி³நே நூதநாயதே|
Wherefore we faint not, but, even if, our outer man, is decaying, nevertheless, our inner [man], is renewing day by day.
17 க்ஷணமாத்ரஸ்தா²யி யதே³தத் லகி⁴ஷ்ட²ம்’ து³: க²ம்’ தத்³ அதிபா³ஹுல்யேநாஸ்மாகம் அநந்தகாலஸ்தா²யி க³ரிஷ்ட²ஸுக²ம்’ ஸாத⁴யதி, (aiōnios g166)
For, the momentary lightness of the tribulation, in a manner yet more and more excelling, is working out for us, an age-abiding weight of glory, — (aiōnios g166)
18 யதோ வயம்’ ப்ரத்யக்ஷாந் விஷயாந் அநுத்³தி³ஸ்²யாப்ரத்யக்ஷாந் உத்³தி³ஸா²ம: | யதோ ஹேதோ: ப்ரத்யக்ஷவிஷயா: க்ஷணமாத்ரஸ்தா²யிந: கிந்த்வப்ரத்யக்ஷா அநந்தகாலஸ்தா²யிந: | (aiōnios g166)
So long as we are not looking out for the visible things, but for the invisible; for, the visible things, are temporary, whereas, the invisible, are age-abiding. (aiōnios g166)
