ලූකඃ 15
1 තදා කරසඤ්චායිනඃ පාපිනශ්ච ලෝකා උපදේශ්කථාං ශ්‍රෝතුං යීශෝඃ සමීපම් ආගච්ඡන්|
Erant autem appropinquantes ei publicani, et peccatores ut audirent illum.
2 තතඃ ඵිරූශින උපාධ්‍යායාශ්ච විවදමානාඃ කථයාමාසුඃ ඒෂ මානුෂඃ පාපිභිඃ සහ ප්‍රණයං කෘත්වා තෛඃ සාර්ද්ධං භුංක්තේ|
Et murmurabant Pharisaei, et Scribae, dicentes: Quia hic peccatores recipit, et manducat cum illis.
3 තදා ස තේභ්‍ය ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං කථිතවාන්,
Et ait ad illos parabolam istam, dicens:
4 කස්‍යචිත් ශතමේෂේෂු තිෂ්ඨත්මු තේෂාමේකං ස යදි හාරයති තර්හි මධ්‍යේප්‍රාන්තරම් ඒකෝනශතමේෂාන් විහාය හාරිතමේෂස්‍ය උද්දේශප්‍රාප්තිපර‍්‍ය්‍යනතං න ගවේෂයති, ඒතාදෘශෝ ලෝකෝ යුෂ්මාකං මධ්‍යේ ක ආස්තේ?
Quis ex vobis homo, qui habet centum oves: et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonagintanovem in deserto, et vadit ad illam, quae perierat, donec inveniat eam?
5 තස්‍යෝද්දේශං ප්‍රාප්‍ය හෘෂ්ටමනාස්තං ස්කන්ධේ නිධාය ස්වස්ථානම් ආනීය බන්ධුබාන්ධවසමීපවාසින ආහූය වක්ති,
Et cum invenerit eam, imponit in humeros suos gaudens:
6 හාරිතං මේෂං ප්‍රාප්තෝහම් අතෝ හේතෝ ර්මයා සාර්ද්ධම් ආනන්දත|
et veniens domum convocat amicos, et vicinos, dicens illis: Congratulamini mihi quia inveni ovem meam, quae perierat.
7 තද්වදහං යුෂ්මාන් වදාමි, යේෂාං මනඃපරාවර්ත්තනස්‍ය ප්‍රයෝජනං නාස්ති, තාදෘශෛකෝනශතධාර්ම්මිකකාරණාද් ය ආනන්දස්තස්මාද් ඒකස්‍ය මනඃපරිවර්ත්තිනඃ පාපිනඃ කාරණාත් ස්වර්ගේ (අ)ධිකානන්දෝ ජායතේ|
Dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore poenitentiam agente, quam super nonagintanovem iustis, qui non indigent poenitentia.
8 අපරඤ්ච දශානාං රූප්‍යඛණ්ඩානාම් ඒකඛණ්ඩේ හාරිතේ ප්‍රදීපං ප්‍රජ්වාල්‍ය ගෘහං සම්මාර්ජ්‍ය තස්‍ය ප්‍රාප්තිං යාවද් යත්නේන න ගවේෂයති, ඒතාදෘශී යෝෂිත් කාස්තේ?
Aut quae mulier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonne accendit lucernam, et evertit domum, et quaerit diligenter, donec inveniat eam?
9 ප්‍රාප්තේ සති බන්ධුබාන්ධවසමීපවාසිනීරාහූය කථයති, හාරිතං රූප්‍යඛණ්ඩං ප්‍රාප්තාහං තස්මාදේව මයා සාර්ද්ධම් ආනන්දත|
Et cum invenerit, convocat amicas, et vicinas, dicens: Congratulamini mihi, quia inveni drachmam, quam perdideram?
10 තද්වදහං යුෂ්මාන් ව්‍යාහරාමි, ඒකේන පාපිනා මනසි පරිවර්ත්තිතේ, ඊශ්වරස්‍ය දූතානාං මධ්‍යේප්‍යානන්දෝ ජායතේ|
Ita dico vobis, gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore poenitentiam agente.
11 අපරඤ්ච ස කථයාමාස, කස්‍යචිද් ද්වෞ පුත්‍රාවාස්තාං,
Ait autem: Homo quidam habuit duos filios:
12 තයෝඃ කනිෂ්ඨඃ පුත්‍රඃ පිත්‍රේ කථයාමාස, හේ පිතස්තව සම්පත්ත්‍යා යමංශං ප්‍රාප්ස්‍යාම්‍යහං විභජ්‍ය තං දේහි, තතඃ පිතා නිජාං සම්පත්තිං විභජ්‍ය තාභ්‍යාං දදෞ|
et dixit adolescentior ex illis patri: Pater, da mihi portionem substantiae, quae me contingit. Et divisit illis substantiam.
13 කතිපයාත් කාලාත් පරං ස කනිෂ්ඨපුත්‍රඃ සමස්තං ධනං සංගෘහ්‍ය දූරදේශං ගත්වා දුෂ්ටාචරණේන සර්ව්වාං සම්පත්තිං නාශයාමාස|
Et non post multos dies, congregatis omnibus, adolescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam, et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose.
14 තස්‍ය සර්ව්වධනේ ව්‍යයං ගතේ තද්දේශේ මහාදුර්භික්‍ෂං බභූව, තතස්තස්‍ය දෛන්‍යදශා භවිතුම් ආරේභේ|
Et postquam omnia consummasset, facta est fames valida in regione illa, et ipse coepit egere.
15 තතඃ පරං ස ගත්වා තද්දේශීයං ගෘහස්ථමේකම් ආශ්‍රයත; තතඃ සතං ශූකරව්‍රජං චාරයිතුං ප්‍රාන්තරං ප්‍රේෂයාමාස|
Et abiit, et adhaesit uni civium regionis illius. Et misit illum in villam suam ut pasceret porcos.
16 කේනාපි තස්මෛ භක්‍ෂ්‍යාදානාත් ස ශූකරඵලවල්කලේන පිචිණ්ඩපූරණාං වවාඤ්ඡ|
Et cupiebat implere ventrem suum de siliquis, quas porci manducabant: et nemo illi dabat.
17 ශේෂේ ස මනසි චේතනාං ප්‍රාප්‍ය කථයාමාස, හා මම පිතුඃ සමීපේ කති කති වේතනභුජෝ දාසා යථේෂ්ටං තතෝධිකඤ්ච භක්‍ෂ්‍යං ප්‍රාප්නුවන්ති කින්ත්වහං ක්‍ෂුධා මුමූර්ෂුඃ|
In se autem reversus, dixit: Quanti mercenarii in domo patris mei abundant panibus, ego autem hic fame pereo!
18 අහමුත්ථාය පිතුඃ සමීපං ගත්වා කථාමේතාං වදිෂ්‍යාමි, හේ පිතර් ඊශ්වරස්‍ය තව ච විරුද්ධං පාපමකරවම්
Surgam, et ibo ad patrem meum, et dicam ei: Pater, peccavi in caelum, et coram te:
19 තව පුත්‍රඉති විඛ්‍යාතෝ භවිතුං න යෝග්‍යෝස්මි ච, මාං තව වෛතනිකං දාසං කෘත්වා ස්ථාපය|
iam non sum dignus vocari filius tuus: fac me sicut unum de mercenariis tuis.
20 පශ්චාත් ස උත්ථාය පිතුඃ සමීපං ජගාම; තතස්තස්‍ය පිතාතිදූරේ තං නිරීක්‍ෂ්‍ය දයාඤ්චක්‍රේ, ධාවිත්වා තස්‍ය කණ්ඨං ගෘහීත්වා තං චුචුම්බ ච|
Et surgens venit ad patrem suum. Cum autem adhuc longe esset, vidit illum pater ipsius, et misericordia motus est, et accurrens cecidit super collum eius, et osculatus est eum.
21 තදා පුත්‍ර උවාච, හේ පිතර් ඊශ්වරස්‍ය තව ච විරුද්ධං පාපමකරවං, තව පුත්‍රඉති විඛ්‍යාතෝ භවිතුං න යෝග්‍යෝස්මි ච|
Dixitque ei filius: Pater, peccavi in caelum, et coram te, iam non sum dignus vocari filius tuus.
22 කින්තු තස්‍ය පිතා නිජදාසාන් ආදිදේශ, සර්ව්වෝත්තමවස්ත්‍රාණ්‍යානීය පරිධාපයතෛනං හස්තේ චාඞ්ගුරීයකම් අර්පයත පාදයෝශ්චෝපානහෞ සමර්පයත;
Dixit autem pater ad servos suos: Cito proferte stolam primam, et induite illum, et date annulum in manum eius, et calceamenta in pedes eius:
23 පුෂ්ටං ගෝවත්සම් ආනීය මාරයත ච තං භුක්ත්වා වයම් ආනන්දාම|
et adducite vitulum saginatum, et occidite, et manducemus, et epulemur:
24 යතෝ මම පුත්‍රෝයම් අම්‍රියත පුනරජීවීද් හාරිතශ්ච ලබ්ධෝභූත් තතස්ත ආනන්දිතුම් ආරේභිරේ|
quia hic filius meus mortuus erat, et revixit: perierat, et inventus est. Et coeperunt epulari.
25 තත්කාලේ තස්‍ය ජ්‍යේෂ්ඨඃ පුත්‍රඃ ක්‍ෂේත්‍ර ආසීත්| අථ ස නිවේශනස්‍ය නිකටං ආගච්ඡන් නෘත්‍යානාං වාද්‍යානාඤ්ච ශබ්දං ශ්‍රුත්වා
Erat autem filius eius senior in agro: et cum veniret, et appropinquaret domui, audivit symphoniam, et chorum:
26 දාසානාම් ඒකම් ආහූය පප්‍රච්ඡ, කිං කාරණමස්‍ය?
et vocavit unum de servis, et interrogavit quid haec essent.
27 තතඃ සෝවාදීත්, තව භ්‍රාතාගමත්, තව තාතශ්ච තං සුශරීරං ප්‍රාප්‍ය පුෂ්ටං ගෝවත්සං මාරිතවාන්|
Isque dixit illi: Frater tuus venit, et occidit pater tuus vitulum saginatum, quia salvum illum recepit.
28 තතඃ ස ප්‍රකුප්‍ය නිවේශනාන්තඃ ප්‍රවේෂ්ටුං න සම්මේනේ; තතස්තස්‍ය පිතා බහිරාගත්‍ය තං සාධයාමාස|
Indignatus est autem, et nolebat introire. Pater ergo illius egressus, coepit rogare illum.
29 තතඃ ස පිතරං ප්‍රත්‍යුවාච, පශ්‍ය තව කාඤ්චිදප්‍යාඥාං න විලංඝ්‍ය බහූන් වත්සරාන් අහං ත්වාං සේවේ තථාපි මිත්‍රෛඃ සාර්ද්ධම් උත්සවං කර්ත්තුං කදාපි ඡාගමේකමපි මහ්‍යං නාදදාඃ;
At ille respondens, dixit patri suo: Ecce tot annis servio tibi, et numquam mandatum tuum praeterivi: et numquam dedisti mihi hoedum ut cum amicis meis epularer:
30 කින්තු තව යඃ පුත්‍රෝ වේශ්‍යාගමනාදිභිස්තව සම්පත්තිම් අපව්‍යයිතවාන් තස්මින්නාගතමාත්‍රේ තස්‍යෛව නිමිත්තං පුෂ්ටං ගෝවත්සං මාරිතවාන්|
sed postquam filius tuus hic, qui devoravit substantiam suam cum meretricibus, venit, occidisti illi vitulum saginatum.
31 තදා තස්‍ය පිතාවෝචත්, හේ පුත්‍ර ත්වං සර්ව්වදා මයා සහාසි තස්මාන් මම යද්‍යදාස්තේ තත්සර්ව්වං තව|
At ipse dixit illi: Fili, tu semper mecum es, et omnia mea tua sunt:
32 කින්තු තවායං භ්‍රාතා මෘතඃ පුනරජීවීද් හාරිතශ්ච භූත්වා ප්‍රාප්තෝභූත්, ඒතස්මාත් කාරණාද් උත්සවානන්දෞ කර්ත්තුම් උචිතමස්මාකම්|
epulari autem, et gaudere oportebat, quia frater tuus hic, mortuus erat, et revixit: perierat, et inventus est.
