ලූකඃ 14
1 අනන්තරං විශ්‍රාමවාරේ යීශෞ ප්‍රධානස්‍ය ඵිරූශිනෝ ගෘහේ භෝක්තුං ගතවති තේ තං වීක්‍ෂිතුම් ආරේභිරේ|
Et factum est cum introisset Iesus in domum cuiusdam principis Pharisaeorum sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.
2 තදා ජලෝදරී තස්‍ය සම්මුඛේ ස්ථිතඃ|
Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.
3 තතඃ ස ව්‍යවස්ථාපකාන් ඵිරූශිනශ්ච පප්‍රච්ඡ, විශ්‍රාමවාරේ ස්වාස්ථ්‍යං කර්ත්තව්‍යං න වා? තතස්තේ කිමපි න ප්‍රත්‍යූචුඃ|
Et respondens Iesus dixit ad Legisperitos, et Pharisaeos, dicens: Si licet sabbato curare?
4 තදා ස තං රෝගිණං ස්වස්ථං කෘත්වා විසසර්ජ;
At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.
5 තානුවාච ච යුෂ්මාකං කස්‍යචිද් ගර්ද්දභෝ වෘෂභෝ වා චේද් ගර්ත්තේ පතති තර්හි විශ්‍රාමවාරේ තත්ක්‍ෂණං ස කිං තං නෝත්ථාපයිෂ්‍යති?
Et respondens ad illos dixit: Cuius vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die sabbati?
6 තතස්තේ කථායා ඒතස්‍යාඃ කිමපි ප්‍රතිවක්තුං න ශේකුඃ|
Et non poterant ad haec respondere illi.
7 අපරඤ්ච ප්‍රධානස්ථානමනෝනීතත්වකරණං විලෝක්‍ය ස නිමන්ත්‍රිතාන් ඒතදුපදේශකථාං ජගාද,
Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:
8 ත්වං විවාහාදිභෝජ්‍යේෂු නිමන්ත්‍රිතඃ සන් ප්‍රධානස්ථානේ මෝපාවේක්‍ෂීඃ| ත්වත්තෝ ගෞරවාන්විතනිමන්ත්‍රිතජන ආයාතේ
Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo,
9 නිමන්ත්‍රයිතාගත්‍ය මනුෂ්‍යායෛතස්මෛ ස්ථානං දේහීති වාක්‍යං චේද් වක්‍ෂ්‍යති තර්හි ත්වං සඞ්කුචිතෝ භූත්වා ස්ථාන ඉතරස්මින් උපවේෂ්ටුම් උද්‍යංස්‍යසි|
et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.
10 අස්මාත් කාරණාදේව ත්වං නිමන්ත්‍රිතෝ ගත්වා(අ)ප්‍රධානස්ථාන උපවිශ, තතෝ නිමන්ත්‍රයිතාගත්‍ය වදිෂ්‍යති, හේ බන්ධෝ ප්‍රෝච්චස්ථානං ගත්වෝපවිශ, තථා සති භෝජනෝපවිෂ්ටානාං සකලානාං සාක්‍ෂාත් ත්වං මාන්‍යෝ භවිෂ්‍යසි|
sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:
11 යඃ කශ්චිත් ස්වමුන්නමයති ස නමයිෂ්‍යතේ, කින්තු යඃ කශ්චිත් ස්වං නමයති ස උන්නමයිෂ්‍යතේ|
quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.
12 තදා ස නිමන්ත්‍රයිතාරං ජනමපි ජගාද, මධ්‍යාහ්නේ රාත්‍රෞ වා භෝජ්‍යේ කෘතේ නිජබන්ධුගණෝ වා භ්‍රාතෘගණෝ වා ඥාතිගණෝ වා ධනිගණෝ වා සමීපවාසිගණෝ වා ඒතාන් න නිමන්ත්‍රය, තථා කෘතේ චේත් තේ ත්වාං නිමන්ත්‍රයිෂ්‍යන්ති, තර්හි පරිශෝධෝ භවිෂ්‍යති|
Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut coenam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos neque divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio.
13 කින්තු යදා භේජ්‍යං කරෝෂි තදා දරිද්‍රශුෂ්කකරඛඤ්ජාන්ධාන් නිමන්ත්‍රය,
sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et caecos:
14 තත ආශිෂං ලප්ස්‍යසේ, තේෂු පරිශෝධං කර්ත්තුමශක්නුවත්සු ශ්මශානාද්ධාර්ම්මිකානාමුත්ථානකාලේ ත්වං ඵලාං ලප්ස්‍යසේ|
et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum.
15 අනන්තරං තාං කථාං නිශම්‍ය භෝජනෝපවිෂ්ටඃ කශ්චිත් කථයාමාස, යෝ ජන ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යේ භෝක්තුං ලප්ස්‍යතේ සඒව ධන්‍යඃ|
Haec cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus, qui manducabit panem in regno Dei.
16 තතඃ ස උවාච, කශ්චිත් ජනෝ රාත්‍රෞ භේජ්‍යං කෘත්වා බහූන් නිමන්ත්‍රයාමාස|
At ipse dixit ei: Homo quidam fecit coenam magnam, et vocavit multos.
17 තතෝ භෝජනසමයේ නිමන්ත්‍රිතලෝකාන් ආහ්වාතුං දාසද්වාරා කථයාමාස, ඛද්‍යද්‍රව්‍යාණි සර්ව්වාණි සමාසාදිතානි සන්ති, යූයමාගච්ඡත|
Et misit servum suum hora coenae dicere invitatis ut venirent, quia iam parata sunt omnia.
18 කින්තු තේ සර්ව්ව ඒකෛකං ඡලං කෘත්වා ක්‍ෂමාං ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රිරේ| ප්‍රථමෝ ජනඃ කථයාමාස, ක්‍ෂේත්‍රමේකං ක්‍රීතවානහං තදේව ද්‍රෂ්ටුං මයා ගන්තව්‍යම්, අතඒව මාං ක්‍ෂන්තුං තං නිවේදය|
Et coeperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te habe me excusatum.
19 අන්‍යෝ ජනඃ කථයාමාස, දශවෘෂානහං ක්‍රීතවාන් තාන් පරීක්‍ෂිතුං යාමි තස්මාදේව මාං ක්‍ෂන්තුං තං නිවේදය|
Et alter dixit: Iuga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te habe me excusatum.
20 අපරඃ කථයාමාස, ව්‍යූඪවානහං තස්මාත් කාරණාද් යාතුං න ශක්නෝමි|
Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.
21 පශ්චාත් ස දාසෝ ගත්වා නිජප්‍රභෝඃ සාක්‍ෂාත් සර්ව්වවෘත්තාන්තං නිවේදයාමාස, තතෝසෞ ගෘහපතිඃ කුපිත්වා ස්වදාසං ව්‍යාජහාර, ත්වං සත්වරං නගරස්‍ය සන්නිවේශාන් මාර්ගාංශ්ච ගත්වා දරිද්‍රශුෂ්කකරඛඤ්ජාන්ධාන් අත්‍රානය|
Et reversus servus nunciavit haec domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas, et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et caecos, et claudos introduc huc.
22 තතෝ දාසෝ(අ)වදත්, හේ ප්‍රභෝ භවත ආඥානුසාරේණාක්‍රියත තථාපි ස්ථානමස්ති|
Et ait servus: Domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.
23 තදා ප්‍රභුඃ පුන ර්දාසායාකථයත්, රාජපථාන් වෘක්‍ෂමූලානි ච යාත්වා මදීයගෘහපූරණාර්ථං ලෝකානාගන්තුං ප්‍රවර්ත්තය|
Et ait dominus servo: Exi in vias, et sepes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.
24 අහං යුෂ්මභ්‍යං කථයාමි, පූර්ව්වනිමන්ත්‍රිතානමේකෝපි මමාස්‍ය රාත්‍රිභෝජ්‍යස්‍යාස්වාදං න ප්‍රාප්ස්‍යති|
Dico autem vobis quod nemo virorum illorum, qui vocati sunt, gustabit coenam meam.
25 අනන්තරං බහුෂු ලෝකේෂු යීශෝඃ පශ්චාද් ව්‍රජිතේෂු සත්සු ස ව්‍යාඝුට්‍ය තේභ්‍යඃ කථයාමාස,
Ibant autem turbae multae cum eo: et conversus dixit ad illos:
26 යඃ කශ්චින් මම සමීපම් ආගත්‍ය ස්වස්‍ය මාතා පිතා පත්නී සන්තානා භ්‍රාතරෝ භගිම්‍යෝ නිජප්‍රාණාශ්ච, ඒතේභ්‍යඃ සර්ව්වේභ්‍යෝ මය්‍යධිකං ප්‍රේම න කරෝති, ස මම ශිෂ්‍යෝ භවිතුං න ශක්‍ෂ්‍යති|
Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.
27 යඃ කශ්චිත් ස්වීයං ක්‍රුශං වහන් මම පශ්චාන්න ගච්ඡති, සෝපි මම ශිෂ්‍යෝ භවිතුං න ශක්‍ෂ්‍යති|
Et qui non baiulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.
28 දුර්ගනිර්ම්මාණේ කතිව්‍යයෝ භවිෂ්‍යති, තථා තස්‍ය සමාප්තිකරණාර්ථං සම්පත්තිරස්ති න වා, ප්‍රථමමුපවිශ්‍ය ඒතන්න ගණයති, යුෂ්මාකං මධ්‍ය ඒතාදෘශඃ කෝස්ති?
Quis enim ex vobis volens turrim aedificare, nonne prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,
29 නෝචේද් භිත්තිං කෘත්වා ශේෂේ යදි සමාපයිතුං න ශක්‍ෂ්‍යති,
ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes, qui vident, incipiant illudere ei,
30 තර්හි මානුෂෝයං නිචේතුම් ආරභත සමාපයිතුං නාශක්නෝත්, ඉති ව්‍යාහෘත්‍ය සර්ව්වේ තමුපහසිෂ්‍යන්ති|
dicentes: Quia hic homo coepit aedificare, et non potuit consummare?
31 අපරඤ්ච භින්නභූපතිනා සහ යුද්ධං කර්ත්තුම් උද්‍යම්‍ය දශසහස්‍රාණි සෛන්‍යානි ගෘහීත්වා විංශතිසහස්‍රේඃ සෛන්‍යෛඃ සහිතස්‍ය සමීපවාසිනඃ සම්මුඛං යාතුං ශක්‍ෂ්‍යාමි න වේති ප්‍රථමං උපවිශ්‍ය න විචාරයති ඒතාදෘශෝ භූමිපතිඃ කඃ?
Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?
32 යදි න ශක්නෝති තර්හි රිපාවතිදූරේ තිෂ්ඨති සති නිජදූතං ප්‍රේෂ්‍ය සන්ධිං කර්ත්තුං ප්‍රාර්ථයේත|
alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea, quae pacis sunt.
33 තද්වද් යුෂ්මාකං මධ්‍යේ යඃ කශ්චින් මදර්ථං සර්ව්වස්වං හාතුං න ශක්නෝති ස මම ශිෂ්‍යෝ භවිතුං න ශක්‍ෂ්‍යති|
Sic ergo omnis ex vobis, qui non renunciat omnibus, quae possidet, non potest meus esse discipulus.
34 ලවණම් උත්තමම් ඉති සත්‍යං, කින්තු යදි ලවණස්‍ය ලවණත්වම් අපගච්ඡති තර්හි තත් කථං ස්වාදුයුක්තං භවිෂ්‍යති?
Bonum est sal. Si autem sal evanuerit, in quo condietur?
35 තද භූම්‍යර්ථම් ආලවාලරාශ්‍යර්ථමපි භද්‍රං න භවති; ලෝකාස්තද් බහිඃ ක්‍ෂිපන්ති| යස්‍ය ශ්‍රෝතුං ශ්‍රෝත්‍රේ ස්තඃ ස ශෘණෝතු|
Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.
