< ਲੂਕਃ 2 >

1 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਲੇਖਯਿਤੁਮ੍ ਅਗਸ੍ਤਕੈਸਰ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਾਸ|
A w tych dniach wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat.
2 ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਕੁਰੀਣਿਯਨਾਮਨਿ ਸੁਰਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਸਕੇ ਸਤਿ ਨਾਮਲੇਖਨੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭੇ|
A ten pierwszy spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii.
3 ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਨਾਮ ਲੇਖਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਨਾਃ ਸ੍ਵੀਯੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਨਗਰੰ ਜਗ੍ਮੁਃ|
Szli więc wszyscy, aby dać się spisać, każdy do swego miasta.
4 ਤਦਾਨੀਂ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਨਾਮ ਲੇਖਿਤੁੰ ਵਾਗ੍ਦੱਤਯਾ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਯਾ ਗਰ੍ੱਭਵਤ੍ਯਾ ਮਰਿਯਮਾ ਸਹ ਸ੍ਵਯੰ ਦਾਯੂਦਃ ਸਜਾਤਿਵੰਸ਼ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਸਰਤ੍ਨਗਰਾਦ੍
Poszedł też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida;
5 ਯਿਹੂਦਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮਾਖ੍ਯੰ ਦਾਯੂਦ੍ਨਗਰੰ ਜਗਾਮ|
Aby dać się spisać z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna.
6 ਅਨ੍ਯੱਚ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਯੋਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਮਰਿਯਮਃ ਪ੍ਰਸੂਤਿਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ
A gdy tam byli, nadszedł czas porodu.
7 ਸਾ ਤੰ ਪ੍ਰਥਮਸੁਤੰ ਪ੍ਰਾਸੋਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾਸਗ੍ਰੁʼਹੇ ਸ੍ਥਾਨਾਭਾਵਾਦ੍ ਬਾਲਕੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣ ਵੇਸ਼਼੍ਟਯਿਤ੍ਵਾ ਗੋਸ਼ਾਲਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
I urodziła swego pierworodnego syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
8 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੇ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕਾਃ ਸ੍ਵਮੇਸ਼਼ਵ੍ਰਜਰਕ੍ਸ਼਼ਾਯੈ ਤਤ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਪ੍ਰਹਰਿਣਃ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ,
A byli w tej okolicy pasterze przebywający w polu i trzymający straż nocną nad swoim stadem.
9 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤ ਆਗਤ੍ਯੋਪਤਸ੍ਥੌ; ਤਦਾ ਚਤੁਸ਼਼੍ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੇਜਸਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ(ਅ)ਤਿਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕਿਰੇ|
I oto stanął przy nich anioł Pana, a chwała Pana zewsząd ich oświeciła. I ogarnął ich wielki strach.
10 ਤਦਾ ਸ ਦੂਤ ਉਵਾਚ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ ਪਸ਼੍ਯਤਾਦ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਪੁਰੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਤ੍ਰਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਜਨਿਸ਼਼੍ਟ,
I powiedział do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie [udziałem] całego ludu.
11 ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਹਾਨਨ੍ਦਜਨਕਮ੍ ਇਮੰ ਮਙ੍ਗਲਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.
12 ਯੂਯੰ (ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ) ਵਸ੍ਤ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤੰ ਤੰ ਬਾਲਕੰ ਗੋਸ਼ਾਲਾਯਾਂ ਸ਼ਯਨੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਦੰ ਚਿਹ੍ਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
A to [będzie] dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.
13 ਦੂਤ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਤਿ ਤਤ੍ਰਾਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਃ ਪ੍ਰੁʼਤਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਇਮਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨਨ੍ਵਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ, ਯਥਾ,
I zaraz z aniołem przybyło mnóstwo wojsk niebieskich chwalących Boga i mówiących:
14 ਸਰ੍ੱਵੋਰ੍ਦ੍ੱਵਸ੍ਥੈਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਸਮ੍ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤਾਂ| ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਰ੍ਭੂਯਾਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਸ੍ਤੁ ਸਨ੍ਤੋਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਨਰਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ||
Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, wobec ludzi dobra wola.
15 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੇ ਰ੍ਦੂਤਗਣੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਗਤੇ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਵੇਚਨ੍ ਆਗੱਛਤ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਂ ਘਟਨਾਂ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਯਾਥਰ੍ਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਵਯਮਧੁਨਾ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮ੍ਪੁਰੰ ਯਾਮਃ|
A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: Chodźmy aż do Betlejem i zobaczmy to, co się wydarzyło, a co Pan nam oznajmił.
16 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਤੂਰ੍ਣੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਮਰਿਯਮੰ ਯੂਸ਼਼ਫੰ ਗੋਸ਼ਾਲਾਯਾਂ ਸ਼ਯਨੰ ਬਾਲਕਞ੍ਚ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
Spiesząc się więc, przyszli i znaleźli Marię, Józefa i niemowlę leżące w żłobie.
17 ਇੱਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਾਲਕਸ੍ਯਾਰ੍ਥੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਂ ਸਰ੍ੱਵਕਥਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
A ujrzawszy, rozgłosili to, co zostało im powiedziane o tym dziecku.
18 ਤਤੋ ਯੇ ਲੋਕਾ ਮੇਸ਼਼ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਣਾਂ ਵਦਨੇਭ੍ਯਸ੍ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੁਵੁਸ੍ਤੇ ਮਹਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
A wszyscy, którzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im mówili.
19 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਰਿਯਮ੍ ਏਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵਘਟਨਾਨਾਂ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਮਨਸਿ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
Lecz Maria zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w swoim sercu.
20 ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਦੂਤਵਿਜ੍ਞਪ੍ਤਾਨੁਰੂਪੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਚ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨੁਵਾਦੰ ਧਨ੍ਯਵਾਦਞ੍ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਾਣਾਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਯੁਃ|
I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak jak im zostało powiedziane.
21 ਅਥ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਨਕਾਲੇ(ਅ)ਸ਼਼੍ਟਮਦਿਵਸੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਤਸ੍ਯ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਿਤੇਃ ਪੁਰ੍ੱਵੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤੋ ਯਥਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਤਦਨੁਰੂਪੰ ਤੇ ਤੰਨਾਮਧੇਯੰ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
A gdy minęło osiem dni i [należało] obrzezać dziecko, nadano mu imię Jezus, którym nazwał je anioł, zanim się poczęło w łonie.
22 ਤਤਃ ਪਰੰ ਮੂਸਾਲਿਖਿਤਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਨੁਸਾਰੇਣ ਮਰਿਯਮਃ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ,
Gdy też według Prawa Mojżesza minęły dni jej oczyszczenia, przynieśli go do Jerozolimy, aby stawić go przed Panem;
23 "ਪ੍ਰਥਮਜਃ ਸਰ੍ੱਵਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸਨ੍ਤਾਨਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤਾਂ," ਇਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ
(Tak jak jest napisane w Prawie Pana: Każdy mężczyzna otwierający łono będzie nazywany świętym Panu);
24 ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁਮ੍ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਿਧ੍ਯੁਕ੍ਤੰ ਕਪੋਤਦ੍ਵਯੰ ਪਾਰਾਵਤਸ਼ਾਵਕਦ੍ਵਯੰ ਵਾ ਬਲਿੰ ਦਾਤੁੰ ਤੇ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਯਯੁਃ|
I żeby złożyć ofiarę według [tego], co zostało powiedziane w Prawie Pana, parę synogarlic albo dwa gołąbki.
25 ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰਨਿਵਾਸੀ ਸ਼ਿਮਿਯੋੰਨਾਮਾ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕ ਏਕ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਸ੍ਥੌ ਕਿਞ੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਸ੍ਮਿੰਨਾਵਿਰ੍ਭੂਤਃ|
A był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim.
26 ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੇ ਤ੍ਰਾਤਰਿ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਤ੍ਵੰ ਨ ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਸੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣ ਆਤ੍ਮਨਾ ਤਸ੍ਮ ਪ੍ਰਾਕਥ੍ਯਤ|
I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.
27 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਚ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਰੂਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਨਿਨ੍ਯਤੁਸ੍ਤਦਾ
Przyszedł on [prowadzony] przez Ducha [Świętego] do świątyni. A gdy rodzice wnosili dziecko – Jezusa, aby postąpić z nim według zwyczaju prawa;
28 ਸ਼ਿਮਿਯੋਨ੍ ਆਤ੍ਮਨ ਆਕਰ੍ਸ਼਼ਣੇਨ ਮਨ੍ਦਿਰਮਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਕ੍ਰੋਡੇ ਨਿਧਾਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ,
Wtedy on, wziąwszy go na ręce, chwalił Boga i mówił:
29 ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਤਵ ਦਾਸੋਯੰ ਨਿਜਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰਤਃ| ਇਦਾਨੀਨ੍ਤੁ ਸਕਲ੍ਯਾਣੋ ਭਵਤਾ ਸੰਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯਤਾਮ੍|
Teraz pozwalasz odejść twemu słudze, Panie, w pokoju, według twego słowa;
30 ਯਤਃ ਸਕਲਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਦੀਪ੍ਤਯੇ ਦੀਪ੍ਤਿਰੂਪਕੰ|
Gdyż moje oczy ujrzały twoje zbawienie;
31 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਸ੍ਯ ਮਹਾਗੌਰਵਰੂਪਕੰ|
Które przygotowałeś wobec wszystkich ludzi;
32 ਯੰ ਤ੍ਰਾਯਕੰ ਜਨਾਨਾਨ੍ਤੁ ਸੰਮੁਖੇ ਤ੍ਵਮਜੀਜਨਃ| ਸਏਵ ਵਿਦ੍ਯਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਧ੍ਰਵੰ ਨਯਨਨਗੋਚਰੇ||
Światłość na oświecenie pogan i chwałę twego ludu, Izraela.
33 ਤਦਾਨੀਂ ਤੇਨੋਕ੍ਤਾ ਏਤਾਃ ਸਕਲਾਃ ਕਥਾਃ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਚ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਮੇਨਾਤੇ|
A Józef i jego matka dziwili się temu, co o nim mówiono.
34 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ਿਮਿਯੋਨ੍ ਤੇਭ੍ਯ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਾਤਰੰ ਮਰਿਯਮਮ੍ ਉਵਾਚ, ਪਸ਼੍ਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਬਹੂਨਾਂ ਪਾਤਨਾਯੋੱਥਾਪਨਾਯ ਚ ਤਥਾ ਵਿਰੋਧਪਾਤ੍ਰੰ ਭਵਿਤੁੰ, ਬਹੂਨਾਂ ਗੁਪ੍ਤਮਨੋਗਤਾਨਾਂ ਪ੍ਰਕਟੀਕਰਣਾਯ ਬਾਲਕੋਯੰ ਨਿਯੁਕ੍ਤੋਸ੍ਤਿ|
I błogosławił im Symeon, i powiedział do Marii, jego matki: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, przeciwko któremu będą mówić;
35 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਾਃ ਸ਼ੂਲੇਨ ਵ੍ਯਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|
(I twoją duszę miecz przeniknie), aby myśli wielu serc zostały objawione.
36 ਅਪਰਞ੍ਚ ਆਸ਼ੇਰਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ੀਯਫਿਨੂਯੇਲੋ ਦੁਹਿਤਾ ਹੰਨਾਖ੍ਯਾ ਅਤਿਜਰਤੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨ੍ਯੇਕਾ ਯਾ ਵਿਵਾਹਾਤ੍ ਪਰੰ ਸਪ੍ਤ ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਪਤ੍ਯਾ ਸਹ ਨ੍ਯਵਸਤ੍ ਤਤੋ ਵਿਧਵਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਚਤੁਰਸ਼ੀਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ਵਯਃਪਰ੍ੱਯਨਤੰ
A była [tam] prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była w bardzo podeszłym wieku, a żyła siedem lat z mężem od swego dziewictwa.
37 ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੋਪਵਾਸੈਰ੍ਦਿਵਾਨਿਸ਼ਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਅਸੇਵਤ ਸਾਪਿ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਮਨ੍ਦਿਰਮਾਗਤ੍ਯ
A [była] wdową [mającą] około osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc [Bogu] w postach i modlitwach dniem i nocą.
38 ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਚਕਾਰ, ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰਵਾਸਿਨੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਮੁਕ੍ਤਿਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਾਸ|
Ona też, przyszedłszy w tej właśnie chwili, dziękowała Panu i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.
39 ਇੱਥੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਕਰ੍ੰਮਸੁ ਕ੍ਰੁʼਤੇਸ਼਼ੁ ਤੌ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਗਾਲੀਲੋ ਨਾਸਰਤ੍ਨਾਮਕੰ ਨਿਜਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥਾਤੇ|
A gdy wykonali wszystko według prawa Pana, wrócili do Galilei, do swego miasta, Nazaretu.
40 ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਬਾਲਕਃ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿਮੇਤ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਆਤ੍ਮਨਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਂਸ਼੍ਚ ਭਵਿਤੁਮਾਰੇਭੇ ਤਥਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਬਭੂਵ|
Dziecko zaś rosło i umacniało się w duchu, będąc pełne mądrości, a łaska Boga była nad nim.
41 ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਚ ਪ੍ਰਤਿਵਰ੍ਸ਼਼ੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਅਗੱਛਤਾਮ੍|
A jego rodzice chodzili co roku do Jerozolimy na święto Paschy.
42 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੌ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਰ੍ਸ਼਼ਵਯਸ੍ਕੇ ਸਤਿ ਤੌ ਪਰ੍ੱਵਸਮਯਸ੍ਯ ਰੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰੇਣ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ
I gdy miał dwanaście lat, poszli do Jerozolimy, zgodnie ze zwyczajem tego święta.
43 ਪਾਰ੍ੱਵਣੰ ਸਮ੍ਪਾਦ੍ਯ ਪੁਨਰਪਿ ਵ੍ਯਾਘੁੱਯ ਯਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਬਾਲਕੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਤਨ੍ਮਾਤਾ ਚ ਤਦ੍ ਅਵਿਦਿਤ੍ਵਾ
A gdy minęły te dni i już wracali, dziecię Jezus zostało w Jerozolimie, ale Józef i jego matka [o tym] nie wiedzieli.
44 ਸ ਸਙ੍ਗਿਭਿਃ ਸਹ ਵਿਦ੍ਯਤ ਏਤੱਚ ਬੁਦ੍ੱਵਾ ਦਿਨੈਕਗਮ੍ਯਮਾਰ੍ਗੰ ਜਗ੍ਮਤੁਃ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਜ੍ਞਾਤਿਬਨ੍ਧੂਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਤਦੁੱਦੇਸ਼ਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ
Lecz sądząc, że jest w towarzystwie podróżnych, przeszli dzień drogi i szukali go wśród krewnych i znajomych.
45 ਤੌ ਪੁਨਰਪਿ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਤੁਃ|
A gdy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, szukając go.
46 ਅਥ ਦਿਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਪਣ੍ਡਿਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਥਾਃ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ ਤੱਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰੁʼੱਛੰਸ਼੍ਚ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ|
A po trzech dniach znaleźli go siedzącego w świątyni wśród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich.
47 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੈਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਵਿਸ੍ਮਯਮਾਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ|
I wszyscy, którzy go słuchali, zdumiewali się jego rozumem i odpowiedziami.
48 ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਜਨਕੋ ਜਨਨੀ ਚ ਚਮੱਚਕ੍ਰਤੁਃ ਕਿਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਤਮਵਦਤ੍, ਹੇ ਪੁਤ੍ਰ, ਕਥਮਾਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਸਮਾਚਰਸ੍ਤ੍ਵਮ੍? ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਪਿਤਾਹਞ੍ਚ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲੌ ਸਨ੍ਤੌ ਤ੍ਵਾਮਨ੍ਵਿੱਛਾਵਃ ਸ੍ਮ|
A [rodzice], ujrzawszy go, zdziwili się. I powiedziała do niego jego matka: Synu, dlaczego nam to zrobiłeś? Oto twój ojciec i ja z bólem [serca] szukaliśmy ciebie.
49 ਤਤਃ ਸੋਵਦਤ੍ ਕੁਤੋ ਮਾਮ੍ ਅਨ੍ਵੈੱਛਤੰ? ਪਿਤੁਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਮਯਾ ਸ੍ਥਾਤਵ੍ਯਮ੍ ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
I powiedział do nich: Czemu mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że muszę być w tym, co należy do mego Ojca?
50 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੌ ਤਸ੍ਯੈਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਬੋੱਧੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਤਾਂ|
Lecz oni nie zrozumieli tych słów, które im mówił.
51 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਨਾਸਰਤੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਯੋਰ੍ਵਸ਼ੀਭੂਤਸ੍ਤਸ੍ਥੌ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾ ਏਤਾਃ ਕਥਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਮਨਸਿ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
Wtedy poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu, i był im posłuszny. A jego matka zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.
52 ਅਥ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਬੁੱਧਿਃ ਸ਼ਰੀਰਞ੍ਚ ਤਥਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਨਵਾਨਾਞ੍ਚਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਵਰ੍ੱਧਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ|
A Jezusowi przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.

< ਲੂਕਃ 2 >