< ਲੂਕਃ 1 >

1 ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਯੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਵਾਕ੍ਯਪ੍ਰਚਾਰਕਾਸ਼੍ਚਾਸਨ੍ ਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸਪ੍ਰਮਾਣੰ ਵਾਕ੍ਯਮਰ੍ਪਯਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ
Ponieważ wielu podjęło się sporządzić opis tych wydarzeń, co do których mamy zupełną pewność;
2 ਤਦਨੁਸਾਰਤੋ(ਅ)ਨ੍ਯੇਪਿ ਬਹਵਸ੍ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਰਚਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾਃ|
Tak jak nam [je] przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa;
3 ਅਤਏਵ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮਥਿਯਫਿਲ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਾ ਯਾਃ ਕਥਾ ਅਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥਾਸ੍ਤਾਸਾਂ ਦ੍ਰੁʼਢਪ੍ਰਮਾਣਾਨਿ ਯਥਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਸ਼਼ਿ
Postanowiłem i ja, który to wszystko od początku dokładnie wybadałem, opisać ci [to] po kolei, zacny Teofilu;
4 ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਥਮਮਾਰਭ੍ਯ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਹਮਪਿ ਅਨੁਕ੍ਰਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤੁਭ੍ਯੰ ਲੇਖਿਤੁੰ ਮਤਿਮਕਾਰ੍ਸ਼਼ਮ੍|
Abyś nabrał pewności co do tego, czego cię nauczono.
5 ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੀਯਹੇਰੋਦ੍ਨਾਮਕੇ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ ਅਬੀਯਯਾਜਕਸ੍ਯ ਪਰ੍ੱਯਾਯਾਧਿਕਾਰੀ ਸਿਖਰਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਯਾਜਕੋ ਹਾਰੋਣਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਖ੍ਯਾ
Za dni Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza. Miał on za żonę [jedną] z córek Aarona, której na imię było Elżbieta.
6 ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾ ਦ੍ਵਾਵਿਮੌ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੌ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਰ੍ੱਵਾਜ੍ਞਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ਼੍ਚ ਸੰਮਨ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਵਾਸ੍ਤਾਮ੍|
Oboje byli sprawiedliwi w oczach Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i nakazów Pana.
7 ਤਯੋਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਏਕੋਪਿ ਨਾਸੀਤ੍, ਯਤ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਬਨ੍ਧ੍ਯਾ ਤੌ ਦ੍ਵਾਵੇਵ ਵ੍ਰੁʼੱਧਾਵਭਵਤਾਮ੍|
Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, i oboje byli w podeszłym wieku.
8 ਯਦਾ ਸ੍ਵਪਰ੍ੱਯਾਨੁਕ੍ਰਮੇਣ ਸਿਖਰਿਯ ਈਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਯਾਜਕੀਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ
A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany;
9 ਤਦਾ ਯਜ੍ਞਸ੍ਯ ਦਿਨਪਰਿਪਾੱਯਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਕਾਲੇ ਧੂਪਜ੍ਵਾਲਨੰ ਕਰ੍ੰਮ ਤਸ੍ਯ ਕਰਣੀਯਮਾਸੀਤ੍|
Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło.
10 ਤੱਧੂਪਜ੍ਵਾਲਨਕਾਲੇ ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕਰ੍ਤੁੰ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
A cała rzesza ludzi modliła się na zewnątrz w czasie kadzenia.
11 ਸਤਿ ਸਿਖਰਿਯੋ ਯਸ੍ਯਾਂ ਵੇਦ੍ਯਾਂ ਧੂਪੰ ਜ੍ਵਾਲਯਤਿ ਤੱਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤ ਏਕ ਉਪਸ੍ਥਿਤੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਦੌ|
Wtedy ukazał mu się anioł Pana stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia.
12 ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਿਖਰਿਯ ਉਦ੍ਵਿਵਿਜੇ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕੇ ਚ|
I przeraził się Zachariasz na jego widok, i ogarnął go strach.
13 ਤਦਾ ਸ ਦੂਤਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਹੇ ਸਿਖਰਿਯ ਮਾ ਭੈਸ੍ਤਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯਾ ਜਾਤਾ ਤਵ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੋਹਨ੍ ਇਤਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
Lecz anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Elżbieta, twoja żona, urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.
14 ਕਿਞ੍ਚ ਤ੍ਵੰ ਸਾਨਨ੍ਦਃ ਸਹਰ੍ਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਨਿ ਬਹਵ ਆਨਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin.
15 ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੋਚਰੇ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਸੁਰਾਂ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਤਿ, ਅਪਰੰ ਜਨ੍ਮਾਰਭ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ
Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.
16 ਸਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ੀਯਾਨ੍ ਅਨੇਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਭੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਮਾਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ|
I wielu z synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga.
17 ਸਨ੍ਤਾਨਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਿਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਧਰ੍ੰਮਜ੍ਞਾਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣਸ਼੍ਚ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ, ਪ੍ਰਭੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਾਂ ਸੱਜਿਤਜਾਤਿੰ ਵਿਧਾਤੁਞ੍ਚ ਸ ਏਲਿਯਰੂਪਾਤ੍ਮਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.
18 ਤਦਾ ਸਿਖਰਿਯੋ ਦੂਤਮਵਾਦੀਤ੍ ਕਥਮੇਤਦ੍ ਵੇਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ? ਯਤੋਹੰ ਵ੍ਰੁʼੱਧੋ ਮਮ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਚ ਵ੍ਰੁʼੱਧਾ|
I powiedział Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem stary i moja żona jest w podeszłym wieku.
19 ਤਤੋ ਦੂਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਪਸ਼੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤੀ ਜਿਬ੍ਰਾਯੇਲ੍ਨਾਮਾ ਦੂਤੋਹੰ ਤ੍ਵਯਾ ਸਹ ਕਥਾਂ ਗਦਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮਿਮਾਂ ਸ਼ੁਭਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਃ|
A anioł mu odpowiedział: Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. Zostałem posłany, aby mówić do ciebie i przynieść ci tę radosną nowinę.
20 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦੀਯੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਾਲੇ ਫਲਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਪ੍ਰਤੀਤਮ੍ ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਾਵਦੇਵ ਤਾਨਿ ਨ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਵਕ੍ਤੁੰਮਸ਼ਕ੍ਤੋ ਮੂਕੋ ਭਵ|
I będziesz niemy, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie, dlatego że nie uwierzyłeś moim słowom, które się wypełnią w swoim czasie.
21 ਤਦਾਨੀਂ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਃ ਸਿਖਰਿਯਮਪੈਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤ ਤੇ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਵਿਲਮ੍ਬਾਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
A ludzie czekali na Zachariasza i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni.
22 ਸ ਬਹਿਰਾਗਤੋ ਯਦਾ ਕਿਮਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮਸ਼ਕ੍ਤਃ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦਸ੍ਤਸ੍ਯੌ ਤਦਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮ੍ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬੁਬੁਧਿਰੇ|
Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić. I zrozumieli, że miał widzenie w świątyni, bo dawał im znaki, i pozostał niemy.
23 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸੇਵਨਪਰ੍ੱਯਾਯੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੇ ਸਤਿ ਸ ਨਿਜਗੇਹੰ ਜਗਾਮ|
A gdy skończyły się dni jego posługi, wrócił do swego domu.
24 ਕਤਿਪਯਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਗਰ੍ੱਭਵਤੀ ਬਭੂਵ
Po tych dniach Elżbieta, jego żona, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc:
25 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸਾ ਪਞ੍ਚਮਾਸਾਨ੍ ਸੰਗੋਪ੍ਯਾਕਥਯਤ੍ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਮਾਪਮਾਨੰ ਖਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਮਯਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਕਰ੍ੰਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
Tak mi uczynił Pan w dniach, kiedy wejrzał [na mnie], aby zdjąć moją hańbę w oczach ludzi.
26 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਯ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੇ ਮਾਸੇ ਜਾਤੇ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਨਾਸਰਤ੍ਪੁਰੇ
A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret;
27 ਦਾਯੂਦੋ ਵੰਸ਼ੀਯਾਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮ੍ਨੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਯ ਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ਨਾਮਕੁਮਾਰੀ ਵਾਗ੍ਦੱਤਾਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪੰ ਜਿਬ੍ਰਾਯੇਲ੍ ਦੂਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਹਿਤਃ|
Do dziewicy zaślubionej mężczyźnie, któremu na imię było Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maria.
28 ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹੀਤਕਨ੍ਯੇ ਤਵ ਸ਼ੁਭੰ ਭੂਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਵ ਸਹਾਯੋਸ੍ਤਿ ਨਾਰੀਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੇਵ ਧਨ੍ਯਾ|
Kiedy anioł przyszedł do niej, powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan jest z tobą. Błogosławiona jesteś między kobietami.
29 ਤਦਾਨੀਂ ਸਾ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਤ ਉਦ੍ਵਿਜ੍ਯ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਾਸ਼਼ਣਮਿਦਮ੍ ਇਤਿ ਮਨਸਾ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ|
Ale ona, ujrzawszy [go], zlękła się z powodu jego słów i zastanawiała się, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
30 ਤਤੋ ਦੂਤੋ(ਅ)ਵਦਤ੍ ਹੇ ਮਰਿਯਮ੍ ਭਯੰ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ, ਤ੍ਵਯਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋਸ੍ਤਿ|
Wtedy anioł powiedział do niej: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
31 ਪਸ਼੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਗਰ੍ੱਭੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸੋਸ਼਼੍ਯਸੇ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
Oto poczniesz w [swym] łonie i urodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus.
32 ਸ ਮਹਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਸ੍ਯਤਿ; ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰ੍ਦਾਯੂਦਃ ਸਿੰਹਾਸਨੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਾਸ੍ਯਤਿ;
Będzie on wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego ojca Dawida.
33 ਤਥਾ ਸ ਯਾਕੂਬੋ ਵੰਸ਼ੋਪਰਿ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵਸ੍ਯਾਨ੍ਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165)
I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca. (aiōn g165)
34 ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਤੰ ਦੂਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਨਾਹੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸਙ੍ਗੰ ਕਰੋਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਥਮੇਤਤ੍ ਸਮ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
Wtedy Maria powiedziała do anioła: Jak to się stanie, skoro nie obcowałam z mężczyzną?
35 ਤਤੋ ਦੂਤੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤ੍ਵਾਮਾਸ਼੍ਰਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਤਵੋਪਰਿ ਛਾਯਾਂ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਵ ਗਰ੍ੱਭਾਦ੍ ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਬਾਲਕੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
36 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਜ੍ਞਾਤਿਰਿਲੀਸ਼ੇਵਾ ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਨ੍ਧ੍ਯਾਮਵਦਨ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸਾ ਵਾਰ੍ੱਧਕ੍ਯੇ ਸਨ੍ਤਾਨਮੇਕੰ ਗਰ੍ੱਭੇ(ਅ)ਧਾਰਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠਮਾਸੋਭੂਤ੍|
A oto Elżbieta, twoja krewna, także poczęła syna w swojej starości i jest w szóstym miesiącu ta, którą nazywano niepłodną.
37 ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|
Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
38 ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਜਗਾਦ, ਪਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਭੇਰਹੰ ਦਾਸੀ ਮਹ੍ਯੰ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਘਟਤਾਮ੍; ਅਨਨਤਰੰ ਦੂਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ|
I powiedziała Maria: Oto służebnica Pana, niech mi się stanie według twego słowa. Wtedy odszedł od niej anioł.
39 ਅਥ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰ੍ੱਵਤਮਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਯਿਹੂਦਾਯਾ ਨਗਰਮੇਕੰ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਗਤ੍ਵਾ
W tych dniach Maria wstała i poszła z pośpiechem w góry do miasta w Judei.
40 ਸਿਖਰਿਯਯਾਜਕਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਜਾਯਾਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਂ ਸਮ੍ਬੋਧ੍ਯਾਵਦਤ੍|
Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
41 ਤਤੋ ਮਰਿਯਮਃ ਸਮ੍ਬੋਧਨਵਾਕ੍ਯੇ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਯਾਃ ਕਰ੍ਣਯੋਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮਾਤ੍ਰੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯਾ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਬਾਲਕੋ ਨਨਰ੍ੱਤ| ਤਤ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾ ਸਤੀ
A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dziecko w jej łonie i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.
42 ਪ੍ਰੋੱਚੈਰ੍ਗਦਿਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵਮੇਵ ਧਨ੍ਯਾ, ਤਵ ਗਰ੍ੱਭਸ੍ਥਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁਸ਼੍ਚ ਧਨ੍ਯਃ|
I zawołała donośnym głosem: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony jest owoc twego łona.
43 ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਮਾਤਾ, ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤ੍ਵਯਾ ਚਰਣਾਵਰ੍ਪਿਤੌ, ਮਮਾਦ੍ਯ ਸੌਭਾਗ੍ਯਮੇਤਤ੍|
A skądże mi to, że matka mego Pana przyszła do mnie?
44 ਪਸ਼੍ਯ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੇ ਮਮ ਕਰ੍ਣਯੋਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮਾਤ੍ਰੇ ਸਤਿ ਮਮੋਦਰਸ੍ਥਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁਰਾਨਨ੍ਦਾਨ੍ ਨਨਰ੍ੱਤ|
Gdy bowiem głos twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dziecko w moim łonie.
45 ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਤ੍ ਸਾ ਧਨ੍ਯਾ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋਕ੍ਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਿੱਧੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
A błogosławiona, która uwierzyła. Spełni się bowiem to, co zostało jej powiedziane przez Pana.
46 ਤਦਾਨੀਂ ਮਰਿਯਮ੍ ਜਗਾਦ| ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਪਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਕਰੋਤਿ ਮਾਮਕੰ ਮਨਃ|
Wtedy Maria powiedziała: Wielbi moja dusza Pana;
47 ਮਮਾਤ੍ਮਾ ਤਾਰਕੇਸ਼ੇ ਚ ਸਮੁੱਲਾਸੰ ਪ੍ਰਗੱਛਤਿ|
I rozradował się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu;
48 ਅਕਰੋਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਟਿੰ ਸ੍ਵਦਾਸ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ਗਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ| ਪਸ਼੍ਯਾਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਮਾਂ ਧਨ੍ਯਾਂ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਃ ਸਦਾ|
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem wszystkie pokolenia będą mnie odtąd nazywać błogosławioną.
49 ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਯਸ੍ਯ ਨਾਮਾਪਿ ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਕੰ| ਸ ਏਵ ਸੁਮਹਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਮੰਨਿਮਿੱਤਕੰ|
Bo uczynił mi wielkie rzeczy ten, który jest mocny, i święte jest jego imię.
50 ਯੇ ਬਿਭ੍ਯਤਿ ਜਨਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਪੰਕ੍ਤਿਸ਼਼ੁ| ਅਨੁਕਮ੍ਪਾ ਤਦੀਯਾ ਚ ਸਰ੍ੱਵਦੈਵ ਸੁਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
A jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się go boją.
51 ਸ੍ਵਬਾਹੁਬਲਤਸ੍ਤੇਨ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼੍ਯਤ ਪਰਾਕ੍ਰਮਃ| ਮਨਃਕੁਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਕੀਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ(ਅ)ਭਿਮਾਨਿਨਃ|
Okazał moc swoim ramieniem i rozproszył pysznych w myślach ich serc.
52 ਸਿੰਹਾਸਨਗਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਬਲਿਨਸ਼੍ਚਾਵਰੋਹ੍ਯ ਸਃ| ਪਦੇਸ਼਼ੂੱਚੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕਾਂਸ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਨ੍ ਸੰਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ਯਪਿ|
Strącił mocarzy z tronów, a wywyższył pokornych.
53 ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਦ੍ਰਵ੍ਯੈਰੁੱਤਮੈਃ ਪਰਿਤਰ੍ਪ੍ਯ ਸਃ| ਸਕਲਾਨ੍ ਧਨਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜੇਦ੍ ਰਿਕ੍ਤਹਸ੍ਤਕਾਨ੍|
Głodnych napełnił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym.
54 ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਿ ਚ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ੇ ਯਾ ਦਯਾਸ੍ਤਿ ਸਦੈਵ ਤਾਂ| ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੁਰਾ ਪਿਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਨੋ ਯਥਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ| (aiōn g165)
Ujął się za Izraelem, swym sługą, pomny na [swoje] miłosierdzie;
55 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਸੇਵਕਸ੍ਤੇਨ ਤਥੋਪਕ੍ਰਿਯਤੇ ਸ੍ਵਯੰ||
Jak mówił do naszych ojców, [do] Abrahama i jego potomstwa na wieki. (aiōn g165)
56 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਸਤ੍ਰਯਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਯਾ ਸਹੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਘੁੱਯ ਨਿਜਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਯਯੌ|
I została z nią Maria około trzech miesięcy, a potem wróciła do swego domu.
57 ਤਦਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਇਲੀਸ਼ੇਵਾਯਾਃ ਪ੍ਰਸਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਸਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਾਸੋਸ਼਼੍ਟ|
Dla Elżbiety zaś nadszedł czas porodu i urodziła syna.
58 ਤਤਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯਾਂ ਮਹਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨਃ ਕੁਟੁਮ੍ਬਾਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਤਯਾ ਸਹ ਮੁਮੁਦਿਰੇ|
A gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej swoje wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią.
59 ਤਥਾਸ਼਼੍ਟਮੇ ਦਿਨੇ ਤੇ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਤ੍ਵਚੰ ਛੇੱਤੁਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੁʼਨਾਮਾਨੁਰੂਪੰ ਤੰਨਾਮ ਸਿਖਰਿਯ ਇਤਿ ਕਰ੍ੱਤੁਮੀਸ਼਼ੁਃ|
A ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecko, i [chcieli] nadać mu imię jego ojca, Zachariasza.
60 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾਕਥਯਤ੍ ਤੰਨ, ਨਾਮਾਸ੍ਯ ਯੋਹਨ੍ ਇਤਿ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਮ੍|
Ale jego matka powiedziała: Nie tak, lecz będzie się nazywał Jan.
61 ਤਦਾ ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤਵ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਨਾਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
I powiedzieli do niej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kogo by nazwano tym imieniem.
62 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਸਿਖਰਿਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਸ਼ਿਸ਼ੋਃ ਕਿੰ ਨਾਮ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
Pytali więc znakami jego ojca, jak chce go nazwać.
63 ਤਤਃ ਸ ਫਲਕਮੇਕੰ ਯਾਚਿਤ੍ਵਾ ਲਿਲੇਖ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan jest jego imię. I dziwili się wszyscy.
64 ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸਿਖਰਿਯਸ੍ਯ ਜਿਹ੍ਵਾਜਾਡ੍ਯੇ(ਅ)ਪਗਤੇ ਸ ਮੁਖੰ ਵ੍ਯਾਦਾਯ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਵਰ੍ਣਮੁੱਚਾਰ੍ੱਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨੁਵਾਦੰ ਚਕਾਰ|
Natychmiast otworzyły się jego usta i [rozwiązał się] jego język, i mówił, wielbiąc Boga.
65 ਤਸ੍ਮਾੱਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਾਃ ਸਮੀਪਵਾਸਿਲੋਕਾ ਭੀਤਾ ਏਵਮੇਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਥਾ ਯਿਹੂਦਾਯਾਃ ਪਰ੍ੱਵਤਮਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਾਃ|
I padł strach na wszystkich ich sąsiadów, i po całej górskiej krainie judzkiej rozgłoszone zostały wszystkie te słowa.
66 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਮਨਃਸੁ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮ੍ਬਭੂਵੁਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋਯੰ ਬਾਲੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਅਥ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਹਾਯੋਭੂਤ੍|
Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Cóż to będzie za dziecko? I była z nim ręka Pańska.
67 ਤਦਾ ਯੋਹਨਃ ਪਿਤਾ ਸਿਖਰਿਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਾਸ|
A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:
68 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਃ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਸ੍ਤੁ ਸ ਧਨ੍ਯਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਨਿਜਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਪਰਿਮੋਚਯੇਤ੍|
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo nawiedził i odkupił swój lud;
69 ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਜਨਹਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ ਯਥਾ ਮੋਚ੍ਯਾਮਹੇ ਵਯੰ| ਯਾਵੱਜੀਵਞ੍ਚ ਧਰ੍ੰਮੇਣ ਸਾਰਲ੍ਯੇਨ ਚ ਨਿਰ੍ਭਯਾਃ|
I wzbudził nam róg zbawienia w domu Dawida, swego sługi;
70 ਸੇਵਾਮਹੈ ਤਮੇਵੈਕਮ੍ ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਮੇਵ ਚ| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਸੁਪਵਿਤ੍ਰਞ੍ਚ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨਿਯਮੰ ਸਦਾ|
Jak mówił przez usta swoich świętych proroków, którzy byli od wieków; (aiōn g165)
71 ਕ੍ਰੁʼਪਯਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਨਿਕਸ਼਼ਾਰ੍ਥਾੱਤੁ ਨਃ ਪਿਤੁਃ| ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਮੀਪੇ ਯੰ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਪੁਰਾ|
[Że nas] wybawi od naszych nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
72 ਤਮੇਵ ਸਫਲੰ ਕਰ੍ੱਤੰ ਤਥਾ ਸ਼ਤ੍ਰੁਗਣਸ੍ਯ ਚ| ਰੁʼਤੀਯਾਕਾਰਿਣਸ਼੍ਚੈਵ ਕਰੇਭ੍ਯੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਨਃ|
Aby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć swoje święte przymierze;
73 ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਸ੍ਵੀਯੈਃ ਪਵਿਤ੍ਰੈ ਰ੍ਭਾਵਿਵਾਦਿਭਿਃ| (aiōn g165)
I przysięgę, którą złożył Abrahamowi, naszemu ojcu;
74 ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸੇਵਕਸ੍ਯ ਤੁ|
Że nam da, [abyśmy] mu służyli bez lęku, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół;
75 ਵੰਸ਼ੇ ਤ੍ਰਾਤਾਰਮੇਕੰ ਸ ਸਮੁਤ੍ਪਾਦਿਤਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍|
W świętości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni naszego życia.
76 ਅਤੋ ਹੇ ਬਾਲਕ ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠ ਏਵ ਯਃ| ਤਸ੍ਯੈਵ ਭਾਵਿਵਾਦੀਤਿ ਪ੍ਰਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ| ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਚਰਣਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੇ ਮਾਰ੍ਗੇ ਚਾਲਯਿਤੁੰ ਸਦਾ| ਏਵੰ ਧ੍ਵਾਨ੍ਤੇ(ਅ)ਰ੍ਥਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋਸ਼੍ਛਾਯਾਯਾਂ ਯੇ ਤੁ ਮਾਨਵਾਃ|
A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, aby przygotować jego drogi;
77 ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੁ ਤਾਨੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮੇਵ ਹਿ| ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਹਾਨੁਕਮ੍ਪਾਂ ਹਿ ਯਾਮੇਵ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|
I żeby jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów;
78 ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਾਤ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਮੁਦਾੱਯੈਵਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਦਾੱਤੁ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ| ਤਯਾਨੁਕਮ੍ਪਯਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਪਮੋਚਨੇ|
Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód [słońca] z wysoka;
79 ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ ਹਿ ਜ੍ਞਾਨਵਿਸ਼੍ਰਾਣਨਾਯ ਚ| ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਮਾਰ੍ਗੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰਾਯੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ||
Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.
80 ਅਥ ਬਾਲਕਃ ਸ਼ਰੀਰੇਣ ਬੁੱਧ੍ਯਾ ਚ ਵਰ੍ੱਧਿਤੁਮਾਰੇਭੇ; ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਯਾਵੰਨ ਪ੍ਰਕਟੀਭੂਤਸ੍ਤਾਸ੍ਤਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|
A dziecko rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

< ਲੂਕਃ 1 >